Terwijl ik me dinsdag 17 januari nog steeds stond te verlustigen aan het lijnenspel bij het talud, was Johan wat verder naar het zuiden gescharreld …
Toen ik enige tijd later die kant ook opging, ontdekte ik tussen het riet een houten steigertje …
Omdat er niet alleen op het water, maar ook op die steiger hier en daar wat ijs lag, schuifelde ik behoedzaam naar het eind van het houten plankier …
Nu eens wendde ik blik en camera naar rechts …
Dan weer keek ik naar links …
En zo kreeg ik al doende, heel voorzichtig, toch weer net wat een andere kijk op dat kleine stukje wereld …
