Het verveelde me eigenlijk nog lang niet daar midden in die stille weidsheid van ’t Wad. Maar toen mijn benen na enige tijd te kennen gaven dat het tijd was om zo langzamerhand weer eens even te gaan zitten, zijn Jetske ik behoedzaam glibberend aan de terugweg begonnen. Jetske bleef ergens halverwege staan en begon voorover gebogen te fotograferen …
Nieuwsgierig geworden, liep ik even naar haar toe om te kijken wat ze aan het fotograferen was. Waar ik de hele vakantie alleen maar dode krabbetjes had gevonden, was Jetske een levend exemplaar tegen het lijf gelopen. Omdat het beestje roerloos bleef zitten zoals hij zat, besloot ik met mijn vinger vlak boven hem wat leven in de brouwerij te brengen. Het werkte meteen, dreigend bracht hij zijn schaartjes omhoog in een poging om mijn nagels te knippen …
Natuurlijk heb ik er ook even een paar plaatjes van geschoten, want zoals bekend delen Jetske en ik onze vondsten tijdens gezamenlijke fotokuiertjes altijd netjes met elkaar. Toen ik na een tijdje wat video-opnamen maakte, probeerde Jetske op haar beurt om het krabbetje in beweging te brengen. Dat viel in het begin nog niet mee, want Jetske leek banger voor de schaartjes dan het krabbetje voor Jetskes’ vinger, maar uiteindelijk lukte het toch in dit filmpje van welgeteld 61 seconden … 😉
Wat een lief krabbetje! Hij liet zich aardig schaduw-aaien… Deed me denken aan een baby’tje dat zijn armpjes uitsteekt vol verlangen om te worden opgetild. Maar dat was het krabbetje vast niet van plan… 😉
Haha, leuk … zo had ik het nog níet bekeken, maar nu je het zegt … 😉
Poehee…wat een monster….die ga je toch niet aaien hè…..maar goed dat je niet met een macrolens opstap was….dan was je dicht bij die scharen geweest..
Zo heb ik in elk geval weer iets om bij een volgende gelegenheid naar te streven. 🙂
Het venijn zit hem in ieder geval niet in de staart…
Dat klopt zeer zeker in dit geval. 🙂
Je maakt er een prachtig verhaal van.
Ik geniet telkens weer van jou blogposts.
Zonnige groet,
Dankjewel, Rob, ik doe mijn best.
Goed beschouwd moet dit toch een overlever zijn uit de prehistorie.
Aan zijn bepantsering en bewapening te zien wel ja … 🙂
Ze erg grappig om te zien Jan . 🙂
Alleen kleintjes dan he .
Fijne avond nog
Ja, een grote jongen zou ik toch ook niet uitdagen met een plagerige vinger. 😉
Haahaha schitterend, Jan!!
En we zijn allemaal bang voor die scharen… 😂😄
Leuk dat je hem hebt gefilmd!
Lieve geniet groetjes Anna 🤗
Dit formaat is nog te doen, Anna, maar veel groter moeten ze inderdaad niet worden. 🙂
Mooi reeksje Jan. Ik zou me me ook uuuuuren kunnen amuseren op zo’n strand.
Aandoenlijk zoals hij zijn armpjes lijkt te spreiden.
Lief hè … 😉
Durf je wel, zo’n krabbetje pesten? En dat alleen maar voor de film. Een groot geluk nog dat de Dierenpattij het niet gezien heeft. 🙂
Nou … een retweetje van MT zou natuurlijk wel flink wat bezoekers opleveren. Ook negatieve publiciteit is publiciteit toch …!? 😉
iedereen verdedigt zich zoals men kan Jan
leuke beelden
groeten
Klein maar dapper in dit geval. 🙂
Het krabbetje hoopte natuurlijk dat jullie hem weer naar de zee zouden dragen 😉
Mooi filmpje!
Dat was me toch echt wat te ver lopen, Zem … 😉
Een wonder dat hij er niet als een speer vandoor ging 🙂
Toch een leuke vondst in camouflagekleuren. Het lijkt op de foto nog wel een behoorlijke krab maar als op het filmpje die vinger in beeld komt dan zie je pas hoe klein die eigenlijk is.
Hahahaa … ja, bij een volwassen wolhandkrab of zo laat je het wel uit je hoofd om zo plagerig een vinger naar hem uit te steken … 😉
🙂 beetje samen krabbetje gaan lopen pesten grote lummels 🙂
maar het zijn wel mooie plaatjes geworden en een grappig filmpje 🙂
op z,on grote ruimte een krabbetje te vinden dat valt al niet mee maar dan heb je ook wat
“…dreigend bracht hij zijn schaartjes omhoog in een poging om mijn nagels te knippen …”, haha hoe verzin je het weer.
Ik was toch wat banger uitgevallen dan jij. En dan erbij … mijn nagels waren al kortgeknipt. 😉
Mooi Jan
Mooie foto’s van dat beestje Jan
leuk die video om hem in beweging te krijgen, duurt wel heel lang voor hij reageert
maar dan zie je goed de verdedigende houding met die scharen
Ja, die actie was wel even nodig om te kunnen tonen wat voor gevaarlijk monstertje dit was … 😀
Quite a critter!