Tagarchief: skylge

Ofskie fan Skylge

Geplaatst op door

– Een virtuele vakantie 31 –

Onverbiddelijk kwam het moment dat we afscheid moesten nemen van Terschelling en van Jetske. Zij had het geluk dat ze nog een paar dagen mocht blijven. Aafje en mij wachtte een tripje over de woelige baren. Gelukkig hadden we kaartjes voor de snelle catamaran de Tiger. Ik heb niets op de gewone veerboot tegen, maar dan wel graag bij mooi weer, zodat je aan dek kunt verkeren. Dat zou nu allerminst aanlokkelijk geweest zijn …

◊

◊

Aafje en Jetske waren allebei al vaker op Terschelling geweest, ik was er in mei 2009 – tijdens deze nu virtuele vakantie – voor het eerst. Het waren maar drie dagen, maar als je er zo achteraf in 31 logjes op terugkijkt, lijkt het veel langer. Het was trouwens niet de laatste keer dat we er met z’n drieën waren. Ook in 2011 en in 2017 hebben we gedrieën een paar dagen op Terschelling doorgebracht. En ik houd het niet voor onmogelijk dat er nog eens een vervolg komt, want als je eenmaal in goed gezelschap op Terschelling bent geweest, dan werkt dat verslavend …

Bij de haven

Geplaatst op door

– Een virtuele vakantie 30 –

Twee uur later waren we bij de haven. De veerboot ‘Midsland’ lag al aangemeerd aan de kade. Wij hadden echter kaarten voor de snelle catamaran ‘Tiger’, en dus hadden we nog wat tijd over. Hoewel het intussen zwaar bewolkt was, en de temperatuur ook een stuk was gedaald, lukte het toch om nog even met z’n drieën in de luwte op een terrasje te zitten …

◊

Orchideeën in de duinen

Geplaatst op door

– Een virtuele vakantie 26 –

Sneller dan verwacht reden we weer in de duinen. Onderweg kwamen we langs een orchideeënveldje waar het dinsdagochtend plensde van de regen toen we daar passeerden. Van fotograferen was op dat moment ter plekke dus niets gekomen. Dit buitenkansje moesten we dus ook maar even meepakken. Een luidkeels “Ho …” mijnerzijds was voldoende om onze kleine karavaan halt te doen houden. Een kenner ben ik niet, maar vermoedelijk zijn het gevlekte orchissen …

◊

◊

Tussen de weilanden

Geplaatst op door

– Een virtuele vakantie 25 –

Zodra we de dijk waren overgestoken waande ik me eigenlijk weer bijna thuis. Met in de verte hier en daar een dorpje tussen kruidige weilanden, zouden we net zo goed in het zuiden van Fryslân of in de kop van Overijssel kunnen zijn. Dat zou echter al snel weer veranderen, nadat de tureluur ons na een korte fotostop uitgeleide had gedaan uit het weidegebied …

◊

◊

Een schaapje op ’t droge

Geplaatst op door

– Een virtuele vakantie 24 –

We hebben in Fryslân enkele bijzondere dierenrassen. Het meest bekend is waarschijnlijk het Friese paard, het meest bijzonder is zonder meer het Friese stamboek dijkschaap. Fietsend langs de dijk passeerden we nogal wat van die wonderlijke schapen. Aan het eind van dit logje kom ik hier nog op terug. Hieronder zie je er alvast eentje lekker in zon en wind op de dijk liggen.

Na een half uurtje kwamen we op het punt waar we de zee de rug toe moesten keren om onze tocht landinwaarts te vervolgen. Nog even een laatste rondblik over winderige Waddenzee …

◊

◊

En dan nog even een kleine ‘terzijde’ …

De Friese troubadour Pieter Wilkens heeft een ode gebracht aan het Friese dijkschaap, ‘It dykskiep’, waarvan je hieronder een live uitvoering kunt bekijken en beluisteren. Een Nederlandse vertaling van de tekst, waarin het dijkschaap nader wordt beschreven, kun je hier lezen: Vertaling ‘Dykskiep’ …

Eiders op een zandplaat

Geplaatst op door

– Een virtuele vakantie 23 –

De volgende tussenstop tijdens onze buitendijkse fietstocht was bij een zandplaat. Aan de rand zat een grote groep vogels. Van afstand was moeilijk te zien wat het waren, maar dat werd m.b.v. de zoomlens al snel duidelijk. Het waren eiders, ook wel eidereenden genoemd. Deze eendensoort houdt van zout water. De meeste eiders die ons land bezoeken, zitten in de Waddenzee. Nederland ligt aan de zuidkant van zijn broedgebied.

Nadat ik de in de verte passerende tweemaster tot aardige bijvangst had geprofiteerd bijvangst, vervolgden we onze tocht weer. Beurtelings wierpen de vrouwen een blik over de schouder om te zien of ik het nog bij kon fietsen. Voorlopig ging dat nog steeds goed …

◊

◊

Fietsend langs de Waddenzee

Geplaatst op door

– Een virtuele vakantie 22 –

Daar stonden we dan op zeeniveau. Links de zeedijk, rechts de Waddenzee, en vóór ons een eindeloos lijkend fietspad. Even diep ademhalen en daar gingen we. Na een paar kilometer stelde ik voor om even een tussenstop te maken, zodat we een paar zeegezichten konden scoren. Zo gezegd, zo gedaan. Nadat ik een paar foto’s had gemaakt, vervolgden we onze tocht …

◊

◊