Kijkend naar de foto’s van gisteren, lijkt het misschien alsof al dat lekkers in de vorm van bessen, wormen en rupsen de merels kwam aanwaaien, maar niets is minder waar …

Er moest hard voor gezocht en gewerkt worden om die hongerige keeltjes het zwijgen op te leggen. Toen meneer merel op zeker moment met een radeloze blik in de ogen voor me op het terras stond, heb ik hem geadviseerd om nog maar eens in de buurt van de vijver rond te kijken. Achter de tobbe, bij de dotter …

Daar was mevrouw merel hem net een slag voor. Met trots legde ze even een vette worm, die ze net daarvoor bij de vijver te pakken had gekregen, voor me op het terras. Nadat ik er een foto van had gemaakt, nam ze hem via de veilige route achter in de tuin mee naar het nest bij de buurvrouw. Meneer merel zag ik enige tijd later met een snavel vol bessen die kant op gaan via de prunus …

Al snel waren ze weer terug. Eerst alleen meneer merel, daarna scharrelden ze samen aan de andere kant van de vijver bij de boomstam rond …

Ik sluit vandaag af met een foto van mevrouw merel, die met een paar bessen in haar snavel mooi werd uitgelicht door de zon. Morgen o.a. een paar foto’s van de jonge merels …

• wordt vervolgd