In bad bij de dotter

Hoewel mijn merelmeerdaagse zich voornamelijk in de laatste dagen van april afspeelt, begin ik deze serie in maart. Toen al scharrelden de merels vrijwel elk dag in onze tuin rond. Vooral het zoeken van wormen en nestmateriaal leek favoriet te zijn …

Zoals ik indertijd al eens eerder liet zien, namen de merels tussen hun dagelijkse besognes door regelmatig een bad in de vijver. De bak waar de dotterbloem in staat was daarbij hun favoriete plekje. Man en vrouw wisselden elkaar daarbij vaak af, en dat leverde o.a. deze koddige serie op …

Tijdens de koude periode in de eerste helft van april, waarin de tuin regelmatig werd gegeseld door hagel, lieten de merels zich niet zien in de tuin …

Pas toen de werkzaamheden in de tuin en op het terras waren afgerond, kregen we de merels weer dagelijks te zien en te horen. Dat ze ergens een nest hadden, was al een tijdlang duidelijk. Omdat ze regelmatig bij ons in de klimop doken, heb ik een tijdlang gedacht dat het nest daar misschien ergens zat. Pas toen er vanaf 23 april geregeld een luidruchtig gekrijs opklonk uit de tuin van de buurvrouw, wist ik dat ze daar zaten …

Het zou nog een paar dagen duren voordat ik de jongen te zien kreeg, maar vanaf vorige week vrijdag was onze tuin in elk geval weer bijzonder in trek als vindplaats voor allerlei lekkers voor het jonge grut. En ook de nieuwe badplaats werd goedgekeurd …

  • wordt vervolgd

Het terras was open

De planning had nauwelijks beter kunnen zijn, een kleine week nadat de schutting deels was vernieuwd, werd ook het nieuwe zonnescherm boven het terras gemonteerd …

Sindsdien was het tot gisteravond mooi zonnig weer. Een tuin op het zuiden is best lekker, maar je zit er op het terras altijd tegen de zon in te turen. En dat is zeker bij het fotograferen vaak erg lastig. Daar is nu een eind aan gekomen, want ik kan nu op elk moment van de dag met mijn hoofd in de schaduw zitten met helder zicht op hetgeen er achter in de tuin gebeurt …

En dat kwam precies op tijd, want afgelopen weekend zijn de jonge merels uitgevlogen. In de dagen daarvoor was het al een drukte van belang, want er moest heel wat voer worden aangevoerd voor de hongerige kuikens. Maar de afgelopen dagen hadden pa en ma merel het zo mogelijk nog drukker met hun uitgevlogen kroost. En tussendoor namen ze af en toe even snel een bad …

In verband met aanzienlijk lagere temperaturen is het terras intussen weer gesloten. Ik ben bang dat er niets anders op zit dan dat ik jullie de eerstkomende dagen maar wat ga vervelen met merelfoto’s. Dan houden we in elk geval het zonnige sfeertje nog even vast. Iemand bezwaar …?

Moonrise

Het duurde lang voordat de maan zich hier afgelopen nacht liet zien, het was al na twaalven …

Hij moest zich eerst nog los zien te maken van de schoorsteen van onze buurvrouw in de zuidoosthoek …

Daarna stond de hazelaar nog in de weg met zijn overdag zo mooie, frisgroene bladeren …

Toen ik hem om 00:08 uur uiteindelijk vrij in beeld had, was er van een echte supermaan al geen sprake meer …

De zeearend zat er trouwens ook prachtig bij in het maanlicht. De kuikens groeien als kool (zie de webcam)

Aanvoer van nestmateriaal

Op een steenworp afstand van de ooievaarsnesten die ik hier gisteren liet zien, ligt een petgat. Op de oever scharrelde een ooievaar rond …

Die was duidelijk bezig om materiaal te verzamelen, waarmee de binnenkant van het nest bekleed kan worden. Met een snavel vol gras of stro nam hij een aanloopje om tegen de wind op te stijgen …

Eenmaal in de lucht maakte hij een ruime bocht, waarna hij vlak voor me langs vloog in de richting van één van de boomnesten …

Ooievaars op het nest

De reeën die ik hier zaterdag liet zien, waren bijvangst tijdens een ritje naar de ooievaarsnesten bij Earnewâld. Een kwartiertje later stond ik op de parkeerplaats bij de grote gaswinlocatie …

Vanaf de parkeerplaats heb ik een kuiertje gemaakt langs de Dominee Bolleman van de Veenweg in de hoop wat ooievaars te kunnen fotograferen. Bij mijn nadering en passage van het eerste ooievaarsnest werd ik nauwlettend gevolgd …

Het tweede nest staat een stukje verderop langs een niet vrij toegankelijk pad naar het rietland. Duidelijk te zien dat de rietsnijders ook hier weer aan het werk zijn geweest. Het valt vanaf deze afstand niet goed te zien, maar het riet lijkt me ook hier niet erg lang …

Ook dit paalnest was overigens weer bezet. Mevrouw ooievaar stond op het nest en haar eega stond op één poot aan de overkant van de sloot …

Ook het paalnest meteen ten noorden van de gaswinlocatie was bezet, hier stond het koppel samen op het nest. Aan het boomnest iets verderop werd nog gewerkt. Even later mocht ik getuige zijn van het transport van een deel van de interieurbekleding voor dat nest …

  • wordt vervolgd

Ecokathedrale fotokuier 30

Fryslân behoorde in de coronazomer van 2020 tot de veiligste gebieden van ons land. Voor Belgen was het dan ook een aantrekkelijke vakantiebestemming. Dat gaf een viertal Vlamingen de kans om in juli een bezoek te brengen aan de altijd rustige Ecokathedraal bij Mildam.

Met de Vlaamse blogster Lieve – in weblogland bekend als Oma Baard – had ik afgesproken om hen rond te leiden en van wat achtergrondinformatie te voorzien. Die taak werd echter spontaan en volkomen onverwacht overgenomen door een vrijwilliger van de Ecokathedraal. Dat vond ik niet erg, een beter verhaal over achtergrond en werkwijze in dit mooie en bijzondere project konden de Vlaamse gasten niet krijgen. En het gaf mij de vrijheid om wat foto’s te maken. Het was een fijne kennismaking en een genoeglijke middag …

Reeën in de wei

Had ik jullie al verteld, dat ik anderhalve week geleden de sprong reeën in de buurt van de Gariperwei weer heb getroffen? Het is wel zo!

In februari en maart zag ik ze een paar maal tussen de stoppels in een maïsakker, nu waren ze uitgeweken naar een sappig weiland daarnaast. Ik heb de auto maar even weer in de berm gezet, want hoewel ze vrij ver weg waren, geniet ik toch altijd weer van die ranke dieren …

Een zo te zien zwangere ree had me meteen in de gaten, de rest van het gezelschap ging onverstoorbaar door met de dagelijkse bezigheden. De bokken bleven grazen, een paar andere geiten lagen te rusten in het gras. Bambi was weer in het gezelschap van Stampertje …

Al snel kwamen ze allemaal in beweging en begonnen ze al grazend in de richting van de boomsingel te lopen. Voor mij was dat het sein om mijn weg te vervolgen …