Nadat ik de grutto zo mooi op zijn paal had kunnen fotograferen, reed ik een paar honderd meter verder. Daar zette ik de auto in de berm op het plekje dat ik vooraf in gedachten had. Ik had er goed zicht op het plasdras-gebied verderop in het weiland …

Voordat ik de kans kreeg om mijn camera daar op te richten, verscheen er veel dichterbij echter een knobbelzwaan in beeld die mijn aandacht opeiste …

Hij vertoonde gedrag dat ik nog niet eerder had gezien. Rustig voorwaarts stappend, leek hij na elke stap een hap droge stalmest of iets van dien aard in zijn snavel te pakken om die vervolgens met een boogje een stukje verderop weer op de grond te werpen …

Geen idee wat hij daarmee beoogde, ik vond het in ieder geval een bijzondere aanblik …