Langs een van de sloten verscheen op zeker moment een kievit – een ljip in het Fries – die zijn kuif wel even wilde showen. De kievit is met zijn fraaie kuif van oudsher één van de meest kenmerkende vogels in het Friese weidelandschap. In mijn kinderjaren zat ik elk voorjaar rondom tussen de hun eigen naam roepende kieviten. Tegenwoordig moet je ze zoeken, en ook hun kenmerkende roep hoor ik nauwelijks meer …

Op het eerste oog is de kievit een wat saaie zwart/wit gekleurde vogel. Maar als hij even goed in het zonlicht gaat staan, dan zie je een mooie groen-paarse metallic glans over het verendek verschijnen …

In de lucht is de kievit ook een bijzondere verschijning. Met zijn brede vleugels maakt hij in het voorjaar wonderlijke en spectaculaire buitelingen. Daar had dit exemplaar blijkbaar even geen zin in. Maar terwijl de kievit bij de sloot vandaan scharrelde, landde er wel een volgende weidevogel in beeld, de tureluur …