Vooral mussen en koolmezen nemen de laatste tijd bij het warme weer regelmatig even een verfrissend bad in de tuin …
Gistermiddag nam een koolmeesje wel heel letterlijk een duik in het water. Met het kontje omhoog zat hij even lekker te spetteren. Daarna schudde hij zich op de rand van het bad even uit, en begon hij zijn toilet te maken …
De slotscène speelde zich af op de kop van onze roestige grutto. Daar ging het koolmeesje gerieflijk in de zon zitten om verder op te drogen …
Thuis heb ik mijn camera vrijwel altijd voor het grijpen. Tijdens het weekendje in de Weerribben-Wieden was dat uiteraard niet anders. Zo heb ik tussendoor wat foto’s kunnen maken van momentjes die zich thuis ook wel voordoen, maar dan in een heel andere setting …
We hebben in de tuin twee grote schalen met water en nog een kleinere. Vooral de grote schalen worden regelmatig door de vogels gebruikt om even lekker te badderen. Hier ging dat toch ietsje anders. Nadat een musje op een pompeblêd (het blad van de gele plomp) in de Dwarssloot was gaan zitten, zakte het blad als de beweegbare vloer van een zwembad langzaam naar beneden …
Nu de jongen anderhalve week zijn uitgevlogen, lijkt ma merel af en toe een momentje voor zichzelf te nemen …
Zondagmiddag stond ik enigszins verscholen tussen de bloemen van de kerria, toen ik haar op de rand van het vogelbad zag landen. Ademloos keek ik toe hoe ze het water in stapte. Pas toen ze het piepje van mijn camera hoorde, zag ze me staan. Desondanks nam ze alle tijd voor haar bad. Al doende kleurde ze mooi bij de cortenstaal grutto …
Ze stond me zelfs toe om een close-up te maken ‘door het borststuk’ van de grutto …
Na mijn eerste ochtendkuier nestelde ik me vanmorgen even op het terras. Niet dat het zulk lekker weer was, dat ik lekker in de zon koffie kon drinken, maar een minuut of wat met de camera in de aanslag bij de vijver zitten, wil nog wel eens lonen …
De voorzienigheid was blijkbaar met me, want ik was nog maar net gaan zitten, toen er twee merels verschenen. De heer merel ging in de voederhoek zitten, waar hij gretig van de halve appel begon te snoepen. Ik koos echter voor mevrouw merel, zij streek bij de vijver neer voor een ochtendbad …
Pas nadat ze enige tijd uitgebreid had zitten poedelen, leek ze in de gaten te hebben, dat ik haar al die tijd op de korrel had. Ze wierp me een afkeurende blik toe en verdween dan in de richting van de prunus …
Vanaf het moment dat we wisten dat er jonge merels waren, zagen we de ouden maar zelden meer zonder dat ze iets in hun snavel hadden …
Nu eens kwam pa merel met een snavel vol kronkelende wormen aan, dan weer had hij ergens wat verse bessen gevonden. Onderweg naar huis diende de hazelaar achter in de tuin vaak als rust- en uitkijkpunt, voordat het voedsel naar het nest werd gebracht …
Omdat de dotterbloem in de vijver intussen te groot was geworden om nog plaats te bieden aan badderende merels, hebben we op het heuveltje achter de vijver een nieuwe badplaats ingericht. Het laatste deel van de hazelaar dat nog geen nieuwe plek had gekregen, hebben we gebruikt als voetstuk voor een tijdelijk vogelbadje …
Geheel verkwikt kan pa merel na zo’n bad weer op pad en lang duurt het nooit voordat hij er weer is. Wat hij nu weer gevonden had …? Een paar bessen en twee malse rupsen …
Ook ma leverde al snel haar aandeel aan de voedseltransporten …
Hoewel mijn merelmeerdaagse zich voornamelijk in de laatste dagen van april afspeelt, begin ik deze serie in maart. Toen al scharrelden de merels vrijwel elk dag in onze tuin rond. Vooral het zoeken van wormen en nestmateriaal leek favoriet te zijn …
Zoals ik indertijd al eens eerder liet zien, namen de merels tussen hun dagelijkse besognes door regelmatig een bad in de vijver. De bak waar de dotterbloem in staat was daarbij hun favoriete plekje. Man en vrouw wisselden elkaar daarbij vaak af, en dat leverde o.a. deze koddige serie op …
Tijdens de koude periode in de eerste helft van april, waarin de tuin regelmatig werd gegeseld door hagel, lieten de merels zich niet zien in de tuin …
Pas toen de werkzaamheden in de tuin en op het terras waren afgerond, kregen we de merels weer dagelijks te zien en te horen. Dat ze ergens een nest hadden, was al een tijdlang duidelijk. Omdat ze regelmatig bij ons in de klimop doken, heb ik een tijdlang gedacht dat het nest daar misschien ergens zat. Pas toen er vanaf 23 april geregeld een luidruchtig gekrijs opklonk uit de tuin van de buurvrouw, wist ik dat ze daar zaten …
Het zou nog een paar dagen duren voordat ik de jongen te zien kreeg, maar vanaf vorige week vrijdag was onze tuin in elk geval weer bijzonder in trek als vindplaats voor allerlei lekkers voor het jonge grut. En ook de nieuwe badplaats werd goedgekeurd …
Vandaag begint de lente, maar dat is aan de temperaturen niet te merken, ze dalen zelfs weer de komende dagen. Mevrouw Merel zag de bui blijkbaar hangen, badderen met koud weer is niks. En dus nam ze eerder deze week nog eens een bad in de vijver …
Meneer Merel hield vanaf de schuttingdeur een oogje in het zeil. Het zijn niet de beste foto’s, want ik heb ze gemaakt vanuit de kamer, maar hier stuur ik jullie het weekend mee in …
Afanja's Weblog 