(Door)startproblemen

Die man had het niet lulliger kunnen treffen. Je zult maar op een mooie zondagmiddag met je vriendin in je nieuwe rubberboot door de Dwarssloot varen en dan uitgerekend ter hoogte van ons huisje pech krijgen met je bootje …

Ja, dan kom je op de foto …

Verwoed begon de man aan het startkoord te trekken. Toen dat niet direct het gewenste resultaat had, begon hij aan de brandstoftoevoer te draaien. Eén en ander leverde niet meer op dan wat moeizaam gesputter, het had er alle schijn van dat de motor intussen was verzopen. Pas toen ze bijna uit mijn zicht verdwenen waren, begon de motor weer vriendelijk te pruttelen. Toen had ik de buit echter alweer binnen …

Witte kwakers in de Dwarssloot

Behalve de gebruikelijke wilde eenden zwommen er ook een paar witte kwakers in de Dwarssloot …

Eigenlijk heten ze Hollandse kwakers, maar ik vind witte kwakers wel zo duidelijk. Volgens Wikipedia is het een van de vele varianten van de Pekingeend

Hoe ze ook heten en hoe ze ook genoemd worden, ik vind het mooie eendjes …

Mus neemt bad op pompeblêd

Thuis heb ik mijn camera vrijwel altijd voor het grijpen. Tijdens het weekendje in de Weerribben-Wieden was dat uiteraard niet anders. Zo heb ik tussendoor wat foto’s kunnen maken van momentjes die zich thuis ook wel voordoen, maar dan in een heel andere setting …

We hebben in de tuin twee grote schalen met water en nog een kleinere. Vooral de grote schalen worden regelmatig door de vogels gebruikt om even lekker te badderen. Hier ging dat toch ietsje anders. Nadat een musje op een pompeblêd (het blad van de gele plomp) in de Dwarssloot was gaan zitten, zakte het blad als de beweegbare vloer van een zwembad langzaam naar beneden …

Zaterdagavond aan ’t water

Na een bewolkte en winderige dag ging de wind ’s avonds liggen, terwijl de wolken zich terugtrokken …

Rond half tien ’s avonds heb ik nog enige tijd aan het rimpelloze water van de Dwarssloot gezeten …

Een mooi rustig slot van een gezellige dag. Zo zou ik wel vaker aan de waterkant willen zitten …

Zaterdagochtend aan ‘ t water

Thuis ben ik sinds Aafjes’ pensioen ook vaak als eerste uit bed, hier bij dit huisje aan de waterkant heb ik daar toch wel extra van genoten …

Vanaf het terras liet ik mijn blik over en langs de Dwarssloot glijden. Het was er heerlijk rustig en als het aan de overbuurman lag, was het zo te zien de bedoeling dat dat ook zo zou blijven …

De eenden voelden zich intussen zo vrij, dat ze gezellig bij me op het terras kwamen liggen. Lang zou dat overigens niet duren, want de eenden zouden weldra kennismaken met een volgende gast …

De volgende die zich op het terras meldde, was namelijk mijn grote vriend Oskar. Nadat hij de eenden naar hun plek in het water had verwezen, begon hij aan zijn eerste rondgang door de tuin die dag. Het moest natuurlijk wel even duidelijk gemaakt worden wiens territorium dit voorlopig was …

Zie je Oskar, dan is de jongste kleinzoon Pepijn vaak niet ver weg. En zo was het ook die dag. Pepijn verscheen vlak na Oskar in de tuin, en hij had er duidelijk zin in …

Kijk ze nou zitten, Pep en Os … een bijzonder soort twee-eenheid …

Een weekendje weg

Afgelopen vrijdag stapten Aafje en ik halverwege de middag in de auto voor een weekendje met kinderen en kleinkinderen in de Kop van Overijssel. Ter hoogte van Heerenveen begon het zachtjes te regen. Bij ons huisje aangekomen kwam de regen met bakken uit de lucht …

Na een gezellige avond wierp het harde bed me zaterdagochtend al vroeg af. Gelukkig zag het er buiten op dat moment alweer een stuk beter uit, zodat ons weekend geheel conform de weersverwachting niet helemaal in het water leek te vallen …

En zo zat ik, terwijl de rest van de familie het er nog even van nam, al rond half negen ’s ochtends aan de waterkant. Dat overkomt me thuis bij de vijver ook wel eens, maar met dobberende eenden aan je voeten in de Dwarssloot geeft dat toch weer een heel andere ervaring …