Bij ‘de Oude Schouw’

Geplaatst op 23 september 2024 - 13:49 door Jan K. alias Afanja

Na onze kuier door Mantgum was het alweer tijd om de steven huiswaarts te wenden. Tussen Irnsum en Akkrum kwamen we langs Oude Schouw. We besloten even een kijkje te nemen bij het gerenommeerde hotel ‘de Oude Schouw’ op de oever van het Prinses Margrietkanaal. Zodra we het terrein op reden, schrok ik van de deplorabele staat van het gebouw en zijn directe omgeving …

we komen aan bij hotel-restaurant 'De oude schouw'

Waterherberg “De Oude Schouw” lag aan de oorsprong van de vroegere Middelzee en kent een rijke geschiedenis. Het is al sinds de 16e eeuw een van de oudste pleisterplaatsen van Fryslân. Op dit moment kruist de rivier de Boarne hier het omstreeks 1946 gegraven Prinses Margrietkanaal, oftewel de gekanaliseerde rivier de Wjittering. Op deze historische plek deed de waterherberg dienst als veerhuis gelegen aan de oude Rijksweg naar Leeuwarden. Hier werden gasten, reizigers, dieren, goederen en proviand door de herbergier met de veerpont overgezet …

de voorgevel van Hotel "De Oude Schouw" maakt een haveloze indruk

We liepen voor het haveloos uitziende hotel langs naar de waterkant. Ten westen van ons zagen de brug ‘Aldskou’ over het Prinses Margrietkanaal, aan de oostkant liep het kanaal richting Grou. Daar hadden we ook zicht op het terras aan het water, hoewel er geen gasten te zien waren, zag het terras er pico bello uit …

de brug 'Aldskou' over het Prinses Margrietkanaal bij Oudeschouw

zicht op het Prinses Margrietkanaal met uiterst rechts het terras van het restaurant

Terwijl we daar stonden, naderde vanuit oostelijke richting het plezierjacht ‘Wite Swaen’. We keken de boot na tot hij onder de brug uit zicht verdween. Daarna liepen we langs de haveloze voorgevel van het hotel terug naar de auto …

een plezierjacht nadert Oudeschouw over het Prinses Margrietkanaal

het plezierjacht 'Wite Swaen' passeert Oudeschouw

Het is jammer, ‘de Oude Schouw’ is vergane glorie. De laatste eigenaren schijnen er o.a. met verschillende (ver)nieuwbouwplannen alles aan te hebben gedaan om het schip te keren. Keer op keer sneuvelden plannen echter als gevolg van bestuurlijke beslissingen. Intussen staat ‘de Oude Schouw’ te koop via Makelaardij Hoekstra …

de haveloos uitziende voorgevel van hotel 'De Oude Schouw'

– wordt vervolgd

Rond de terp van Mantgum

Geplaatst op 22 september 2024 - 11:10 door Jan K. alias Afanja

Na kort overleg op het bankje bij Uniastate in Bears besloten Jetske en ik op goed geluk om een kijkje te nemen in het ongeveer 5 km verderop liggende Mantgum. Mantgum is één van de vele dorpen die zijn ontstaan op de oever van de vroegere Middelzee. Ook in Mantgum parkeerde Jetske de auto opnieuw aan de voet van de terp. Nadat we waren uitgestapt, maakte ik meteen een foto maken van de ‘Bewaarschool’ en daarnaast een mooie villa met een rood dak …

een huis met het opschrift 'Bewaarschool' en een mooie villa

Voor een gezond mens is het een fluitje van een cent om de gemiddelde Friese terp op te lopen, maar voor mij was deze terp weer een flinke kuitenbijter. Voor de kerk, die ook hier Mariakerk heet en natuurlijk bovenop de terp staat, hadden we niet naar Mantgum hoeven rijden. De toren stond in de steigers voor een restauratie en het gebouw zelf uit ongeveer 1500 leek op het eerste oog weinig extra’s te bieden te hebben …

de toren van de Mariakerk in Mantgum staat in de steigers

We besloten een stukje verder het dorp in te lopen. Vlak naast de kerk stonden twee mooie kleine huisjes (of zou het er één zijn?) met een voortuin naar mijn hart. Ik kon de vraag op het bordje in de tuin, waarmee ik deze serie begon, dan ook zonder meer bevestigend beantwoorden …

twee huizen en de kerktoren van Mantgum in de steigers

twee kleinere huizen met een mooie voortuin

in de tuin staat een bordje met het opschrift 'Wie u ook bent, is het zo naar uw zin?'

Omdat het intussen echt lekker weer was geworden, slenterden we op ons gemak al fotograferend verder. Het dorp bestaat uit veel kenmerkende dorpswoningen. Mantgum trok ooit veel renteniers, de vaak fraaie rentenierswoningen zijn er in allerlei soorten en maten. Vrijwel al die mooie huizen hebben ruime tuinen met vaak prachtige smeedijzeren hekken en hier en daar monumentale bomen …

een mooi wit huis met een grote voortuin

huizen met fraai hekwerk langs de Seerp van Galemawei

een huis met een grote voortuin en sierlijk hekwerk

huizen achter een sloot die bedekt is met eendenkroos

een groot huis achter een sloot en een mooi smeedwerkhek voor de oprit

een huis met sierlijk smeedwerk op de eerste verdieping

Aan de rand van de oude dorpskern vond ik het welletjes. Mijn onderdanen waren aan het eind van hun draagkracht. Jetske was zo lief om de auto op te halen, zodat ik de terp niet weer hoefde op te lopen …

Jetske loopt terug naar de terp om de auto op te halen

– wordt vervolgd

Een luchtspiegeling van ’t verleden

Geplaatst op 21 september 2024 - 09:48 door Jan K. alias Afanja

Tegenover de Mariakerk in Bears staat een luchtspiegeling van het verleden in de vorm van Uniastate, een reconstructie van de originele state die in 1756 werd afgebroken. Eeuwenlang stond er alleen nog een poortgebouw op het terrein. Rond 1990 ontstond een initiatief om de state te laten herleven. Waar eens de stenen muren stonden verrees een replica van cortenstaal naar een ontwerp van kunstenaar Bep Mulder, als een luchtspiegeling van het verleden. Omdat Uniastate is omgeven door een slotgracht, konden we er vanaf deze kant niet bij komen …

tegenover de Mariakerk staat de reconstructie van Uniastate

Na een kort ritje stonden we even later aan de andere kant van het dorp bij het poortgebouw van Uniastate. Jetske liep meteen naar de poort, maar ze kwam terug met de mededeling dat die gesloten was. Tja, dat krijg je ervan als je op de bonnefooi op pad gaat …

mijn fotomaatje komt terug van de gesloten poort van Uniastate

Het poortgebouw uit 1616 is het enige overgebleven restant van de originele state, die in 1756 is afgebroken. De steen boven in de gevel van de poort duidt aan dat de familie Unia op zwanen mocht jagen. Deze vorm van jacht wordt wel zwanendrift genoemd. In de gevelsteen zijn twee zwanen te zien met een gemerkte band om hun hals …

het originele poortgebouw van Uniastate uit 1616

detail van het poortgebouw van Uniastate

het alliantiewapen 'Tyara en Buygers' op het poortgebouw van Uniastate

In de Mariakerk van Bears is een bezoekers- en informatiecentrum over de kerk, het poortgebouw en Uniastate. Op het terrein van Uniastate worden regelmatig evenementen, exposities en voorstellingen georganiseerd. Daarnaast is Uniastate een zeer bijzondere trouwlocatie, die geregistreerd staat bij de gemeente Leeuwarden …

de luchtspiegeling 'Uniastate'- een reconstructie van de originele state

We zijn terug bij het poortgebouw uit 1616. Het is één van de acht stinspoorten die Friesland nog kent. Het poortgebouw heeft een zadeldak met op de nok een windwijzer met het wapen van de familie Meynsma …

Het was jammer dat we niet naar binnen konden. De reconstructie van Uniastate kan leuke lijnenspelen opleveren, daarnaast lijkt het me wel een uitdaging om de toren van Uniastate te beklimmen. Terwijl we gezellig bijpratend lunchten op het bankje bij de poort, bespraken we het vervolg van onze rit …

een bankje bij de ingang van Uniastate met twee bijzondere QR-codes

Meer informatie over Uniastate is te vinden door de QR-code bij ‘Luchtspiegeling’ hierboven te scannen. Ook op Kastelen in Nederland en op States en Stinzen is de nodige informatie te vinden.

Windwijzers in Bears

Geplaatst op 20 september 2024 - 10:37 door Jan K. alias Afanja

Voordat we het kerkhof rond de Mariakerk in Bears verlieten, richtte ik mijn blik en de camera nog even omhoog naar de windwijzer op het dak van de kerk …

Daarna richtten we ons op het optrekje van de buren van de kerk …

detail van een groot object van cortenstaal

Daar prijkte de onderstaande windwijzer op het hoogste punt. In het vervolg meer over het bouwwerk onder deze windwijzer …

windwijzer bij de buren van de Mariakerk in Bears

– wordt vervolgd

De Mariakerk van Bears

Geplaatst op 19 september 2024 - 10:47 door Jan K. alias Afanja

Het regende flink toen Jetske en ik maandag in de auto stapten. We besloten in noordwestelijke richting te rijden, de opklaringen tegemoet. De zon scheen lekker tussen de wolken door, toen we ruim een half uur later het pittoreske Bears binnen reden …

het dorpje Bears onder de rook van Leeuwarden

Hoewel het niet direct de attractie was waar we naar op zoek waren, parkeerde Jetske de auto aan de voet van de terp, waarop de Mariakerk in de 13e eeuw is gebouwd. Nadat we het mooie uit ca. 1850 daterende hekwerk hadden geopend, liepen we een rondje om de kerk …

het hek rond de Mariakerk in Bears is gesloten

In de 14e eeuw werd de kerk uitgebreid met een vijfzijdig gesloten koor. Aan formaat en model van de gebruikte stenen is in één oogopslag te zien dat de toren later is bijgebouwd. De oorspronkelijke zadeldaktoren werd in 1857/1858 vervangen door een nieuwe toren met ingesnoerde spits …

de Mariakerk in Bears stamt uit de 13e eeuw

de spitstoren van de kerk dateert uit 1857/1858

In de zuidmuur van de kerk zien we noormannenpoort of noormannendeur. Verder is de kerk aan de buitenkant vrij sober, maar hij schijnt wel een prachtig origineel interieur te hebben met o.a. rijk gesneden preekstoel en een Van Dam orgel uit 1880. Daar hebben wij echter niks van gezien, want de deur zat op slot ..

het kerkhof en de zuidmuur van de Mariakerk

de z.g. noormannenpoort of noormannendeur

close-up van de z.g. noormannenpoort of noormannendeur

– wordt vervolgd

De bordjes zijn verhangen

Geplaatst op 17 september 2024 - 14:11 door Jan K. alias Afanja

Eigenlijk zou ik moeten zeggen ‘De bordjes zijn weer vervangen‘. Het begint namelijk gewoonte te worden, dat ik iedere warme zomer weer het nodige aan kracht moet inleveren. Ook dit jaar was het weer flink raak. Zo lang de warmte aanhield, lukte het nog wel om in rustig tempo gewoon mijn dingen te blijven doen. De kille en regenachtige week die in september op de warmte volgde, was er echter teveel aan. Dat was reden om me even helemaal terug te trekken en internet even helemaal te laten voor wat het was …

een gevelsteen met de tekst 'gerestaureerd 1981 -1983'

Ik was te moe om wat dan ook te doen. Zelfs het weblog van mijn fotomaatje Jetske, heb ik de afgelopen anderhalve week niet gelezen. Terwijl we gistermiddag tijdens onze eerste gezamenlijke fotokuier sinds eind juni genoeglijk zaten bij te praten, heb ik Jetske beloofd om deze week de draad weer op te pakken. Deze eerste bijdrage is de aanzet daartoe …

een bordje op een bankje met een QR-code

een bordje met de tekst 'Wie u ook bent, is het zo naar uw zin?'

een haveloze gevel met de tekst Hotel 'de Oude Schouw'

Een vast ritme zal er nog niet direct in zitten. Zowel met schrijven als met lezen doe ik het voorlopig nog even rustig aan. Aan goede wil ontbreekt het niet, maar het gaat het me zeker niet lukken om al jullie blogs van de afgelopen tijd alsnog te lezen. De komende dagen hoop ik wat gemiste kansen om er eens uit te vliegen in te kunnen halen met nog eens een ritje op de iLark …

In een volgend blogje kom ik terug op de teksten en de prachtige buizerd, die ik gisteren in het voorbijgaan heb vastgelegd.

De put dreigt droog te vallen

Geplaatst op 7 september 2024 - 19:22 door Jan K. alias Afanja

De zomer is voor mij al een aantal jaren niet meer vanzelfsprekend het seizoen bij uitstek om foto’s te kunnen maken. Daarvoor heeft warmte vaak teveel invloed op mijn MS. In de afgelopen twee warme maanden hebben mijn onderdanen me echter nog wat vaker en langer in de steek gelaten dan in voorgaande jaren. Daardoor dreigt de bron langzamerhand droog te vallen …

een vierkante waterput met een verveloos deksel

Het vooruitzicht van een temperatuurdaling van een graad of tien maakt het er de komende dagen ook niet beter op. Dat betekent namelijk geen verslapping van de spieren zoals bij warmte het geval is, maar eerder verkrampende spieren. Nu zou ik voorlopig nog wel door kunnen gaan met foto’s uit het archief, maar dat schenkt me even geen bevrediging meer. Daarom heb ik besloten de put voorlopig maar even op slot te doen …