In de derde van drie foto’s van de koepel in de Ecokathedraal richten we de blik omhoog. Naar de plek waar het licht uit de voorgaande foto’s vandaan komt, het ‘rookgat’ midden in het dak van het bouwwerk …

In de derde van drie foto’s van de koepel in de Ecokathedraal richten we de blik omhoog. Naar de plek waar het licht uit de voorgaande foto’s vandaan komt, het ‘rookgat’ midden in het dak van het bouwwerk …

Vandaag de tweede van drie zwart-witfoto’s die ik in de Ecokathedraal bij Mildam heb gemaakt van de koepel, een bouwwerk dat in 2017 is gestapeld van losliggende stoeptegels …

Naar mate de zomerwarmte langer aanhoudt, nestelt hij zich dieper in mijn systeem. De tijdelijke dipjes in de temperatuur maken het er daarbij niet beter op, want juist die voortdurende schommelingen, verhinderen de gewenning aan een bepaalde temperatuur en luchtvochtigheid.
Na mijn lekkere ritje op de iLark op dinsdagochtend, werd ik de afgelopen dagen weer ruw op mezelf teruggeworpen. Vermoeidheid en krachtsverlies in mijn benen zijn dusdanig groot, dat ik zelfs mijn tweewekelijkse afspraak met Jetske voor vandaag heb moeten cancelen. En dat zegt wel wat, want dat doe ik niet snel.
Omdat het de komende dagen opnieuw warmer wordt, heb ik besloten het me dit weekend maar eens makkelijk te maken. Vandaag en de komende dagen steeds één zwart-witfoto van een drieluik …

Mijn lichaam stribbelt de laatste dagen weer wat al teveel tegen, en met de komende week opnieuw flink wat warmte in het vooruitzicht, zal dat er op korte termijn ook niet beter op worden. Warmte en MS zijn nu eenmaal geen vrienden, na verloop van tijd ben ik dan niet meer vooruit te branden. Daarom heb ik besloten hier eerst maar eens een korte zomerstop in te voeren …

’s Middags zal ik voornamelijk in de schaduw van de hazelaar te vinden zijn, lekker in de hangmat liggend met Radio Tour de France op de koptelefoon (lang leve de Bluetooth) …

En verder zie ik het wel, gewoon even een tijdje bijtanken … Tegen de tijd dat ik weer inspiratie en nieuwe beelden heb opgedaan, zien jullie me wel weer verschijnen …

Veel plezier de komende tijd en blijf koel … 😉

Nu er in twee dagen ruim 60 mm regen is gevallen in ons tuintje, ben ik eigenlijk wel even klaar met alle nattigheid. Gelukkig heeft het vingerhoedskruid (Digitalis purpurea) niet alleen lange, maar ook sterke stengels, anders zouden ze wellicht al zijn geknakt onder de zware last van de vele druppels die er aan de sierlijke bloemen hangen …

Het oranje havikskruid (Hieracium aurantiacum) lijkt de strijd tegen de nattigheid te hebben verloren, met zijn neerhangende bloembladeren en druipnatte meeldraden maakt dit anders zo vrolijke bloemetje een tamelijk verzopen indruk …

Al met al is het een prima dag om jullie even te wijzen op het feit dat het vandaag Wereld MS Dag is. Over de hele wereld wordt vandaag aandacht geschonken aan deze vermaledijde ziekte, waarvan het ontstaan nog steeds onbekend is en die nog steeds niet te genezen is. Na bijna tien jaar krijgt de MS steeds meer vat op mijn leven en het eind van de neergang is nog niet in zicht. Het onderstaande filmpje geeft in amper 30 seconden een aardig beeld van de onzekerheid waarmee het ziekteproces gepaard gaat …
Voor 3 Euro kun je onderzoek naar MS ook steunen door ‘MS’ te sms-en naar 4333.