Omdat Aafje gisteren een vrije dag had, stelde ik voor om weer eens samen een kuiertje naar de dobbe in het Weinterper Skar te maken. Toen we daar aankwamen, zag ik net wat te laat dat er een klein hagedisje op het bankje zat. Het beestje schoot meteen weg, maar wetend dat zo’n hagedisje toch vaak weer terugkeert naar zo’n fijn warm plekje, stelde ik voor om maar rustig te gaan zitten en wat ruimte voor het beestje over te laten.
Het duurde maar even, toen kwam hij inderdaad voorzichtig terug. Nadat ik twee foto’s van hem had kunnen maken, verdween het diertje weer spoorslags omdat ik net wat een te onverhoedse beweging met de camera maakte …
Nadat mijn benen weer wat tot rust waren gekomen, besloot ik eens een wat rond te struinen langs de waterkant …
Insecten waren er nauwelijks of niet te zien, daarom richtte ik mijn camera op iets wat ik hier nog niet al te vaak had gezien: op een deel van de dobbe dreef een dunne deken van algen …
De algen veroorzaakten vreemde patronen en gebroken weerspiegelingen op het wateroppervlak …
Terwijl ik aan de zuidwestelijke kant van de dobbe liep, besloot Aafje de aan de zuidoostelijke kant de zaak ook eens nader in ogenschouw te nemen …
Kijkend naar haar bedenkelijke blik, leek hetgeen ze zag haar niet te bevallen …
Een samenspel van wind, water en algen creëerde een bijzonder lijnenspel op de dobbe …
Door in te zoomen ontstond het beeld van een – nogal onsmakelijk – bord snert …
Omdat mijn onderdanen intussen weer aan rust toe waren, besloten we eerst maar weer even op het bankje te gaan zitten om te genieten van de weldadige rust rond de dobbe. Al snel verscheen het hagedisje daar ook weer, en korte tijd later deed Aafje ook nog een bijzondere ontdekking. Kortom: wordt vervolgd!
Afanja's Weblog 