Vriendschap

Terwijl wij in de auto een broodje zaten te eten, scharrelde er een groep jongeren rond bij de haveningang van Lauwersoog. Deels leken ze een scoutinguniform te dragen. Na enige tijd kregen ze een sein om te verzamelen op de kade …

Vanaf de Waddenzee was het charterschip ‘Vriendschap’ intussen de haven binnengelopen. Nadat ze zich hadden ingescheept, zagen we de jongeren een half uur later de haven uitvaren aan boord van de ‘Vriendschap’. Het schip is in 1924 gebouwd in Jutphaas. Na jarenlang vrachtjes te hebben gevaren, is het schip in 1983 verbouwd tot een heel intiem en knus passagiersscheepje. Tot 2019 deed zij dienst als veerbootje tussen de Waddeneilanden Texel en Vlieland, waarna zij, na een jaartje stil te hebben gelegen, in 2021 is aangekocht door Waddenschipper.

De ‘Vriendschap’ mag 80 passagiers vervoeren en wordt vooral vanaf Oostmahorn en Lauwersoog ingezet. Er worden niet alleen overtochten naar de Waddeneilanden mee gemaakt, maar ook z.g. Brakzandtochten

De ‘Rottum’ vaart uit

Mocht je net als ik vinden, dat de sneldienst net wat teveel over het water stuiterde, dan kun je natuurlijk ook nog gewoon met de veerboot oversteken naar Schiermonnikoog …

Met de sneldienst stuiter je in 20 minuten naar Schiermonnikoog. De gewone veerdienst doet er ca. 45 minuten over. Maar dan geniet je wel meteen van de rust op het Wad …

De sneldienst nadert de haven

De Waddenzee en de haven van Lauwersoog lagen er tamelijk troosteloos bij, toen we daar begin juli een paar uurtjes rond stapten …

Even na twaalven naderde de boot die de sneldienst Schiermonnikoog – Lauwersoog vv onderhoudt de haven van Lauwersoog …

Over de dijk terug

Vandaag sluit ik de serie over ons dagje op de Peazemerlânnen af. Bijna aan het begin van de strekdam, draai ik me nog eens om. Nog snel een laatste foto van het anderhalve km lange Smidspaed …

Voordat we de zeedijk weer op konden, wachtte nog een kleine hindernis. Een gesloten hek aan de linkerkant van het pad en een veerooster rechts. Met dit rooster had de Whill geen probleem, omdat er beton staal overheen was bevestigd. Dat laatste was bij een rooster aan de andere kant van de dijk niet het geval. Daar moest ik Whilly zelf voorzichtig overheen duwen …

Toen ik een close-up maakte van de spits van de Anker kerk, vloog er net een boerenzwaluw voorbij. Terwijl Jetske halverwege de zeedijk even wachtte, klom ik nog even naar de kruin van de dijk. Daar kon ik nog wat foto’s maken het dorp, het informatiepaneel en mijn wachtende fotomaatje …

Daarna volgde de lange afdaling terug naar de auto. Aan het eind van de afdaling ligt tussen de donkere palen het rooster dat de laatste horde vormde …

De auto stond op het parkeerplaatsje bij het Zeemijn-monument. Hier ben ik deze serie mee begonnen, en hier sluit ik hem ook mee af …

Overbodig om te zeggen, dat het een prachtige dag was. In aansluiting daarop hebben we gisteren opnieuw een fotografische topdag gehad. Daarover later meer.

De hazen dansen aan zee

Nog een laatste blik op de Waddenzee met zijn kernmerken palenrijen op verschillende plaatsen …

Pakweg 50 meter verderop dansten de hazen aan zee …

Wadlopers op ’t pad

Als voor ons langzamerhand het eind van de tocht in zicht komt, komen ons drie mannen tegemoet die nog aan hun tocht moeten beginnen …

Vanuit Peazens-Moddergat zijn er diverse mogelijkheden om het jaar rond onder leiding van een gids wadlooptochten van verschillende lengte en zwaarte te maken. Eén van de mannen droeg een stok bij zich. Net als bij het schaatsen op natuurijs, kent de man met de stok waarschijnlijk de veilige route, hij is de gids …

Toen ik even later nog eens omkeek, waren de mannen al bijna uit zicht verdwenen. Jammer dat ze niet passeerden toen wij aan het eind van de strekdam zaten. Het zou mooi geweest zijn om hun sporen op het Wad met de camera te volgen. Helaas viel onze planning en die van hun niet samen …