De hazen gaan lopen

Terwijl ik onderweg was van de Leijen naar de auto, had ik al een paar maal een haas in het weiland gezien, zoals ik hier gisteren al schreef …


Tot mijn geluk begonnen de hazen pas echt te lopen, toen ik terug was bij de auto. Eerst tegen de auto leunend en even later erin zittend, zag ik één voor één meer hazen verschijnen in de weilanden naast de auto. In totaal heb ik er zeven geteld. Spectaculaire bokspartijtjes waren er niet te zien, maar de meesten waren duidelijk in een speelse bui. Voorjaar … machtig mooi …

Nu de definitieve uitslagen van de verkiezingen van gisteren binnenkomen, rest alleen nog de vraag of de natuur het haasje is? Ik ben er hier in Fryslân niet gerust op, nu BBB zowel Provinciale Staten als in het waterschap de grootste partij is geworden … ;-(

De lange weg terug

Na de winterse onderbreking pak ik de draad maar weer op waar ik hem vorige week had laten liggen, namelijk bij het uitzichtpunt aan de Leyensloane. Aan alles komt een eind, zo ook aan het aangename uurtje dat ik daar had doorgebracht. Ik verheugde me er niet echt op, maar uiteindelijk werd het toch tijd om de lange terugweg aan te vangen …


Gelukkig werd de lange rechte kuier een paar maal onderbroken door een paar lokale bezienswaardigheden. Om te beginnen stond er ergens halverwege een aantal Canadese ganzen aan de overkant van het kanaal. Mogelijk waren het de ganzen, die ik op de heenweg al was tegengekomen, toen ze vanaf de Leijen deze kant op kwamen …

In het weiland aan deze kant van het kanaal stond ergens een bordje dat het bekijken waard was. ‘Ik dongje rûch – Grutsk op ús Greidefugels’ luidt het opschrift. Vrij vertaald betekent het dat de boer ruige mest of stromest gebruikt om zijn land te bemesten, omdat hij trots is op onze weidevogels. Net als nattigheid en een kruidenrijke vegetatie helpt ruige mest de weidevogels. Het zorgt voor meer en ander bodemleven. Meer informatie hierover kun je lezen op de website Grutsk op ús Greidefûgels


Voor de weidevogels was het nog te vroeg, maar hazen leken zich er op dat moment al thuis te voelen. Ik was de auto al mooi genaderd, toen ik een haas in het weiland zag zitten. En al snel zag ik er ook een tweede, gelukkig verscheen de rest van het gezelschap pas toen ik weer bij de auto was. Maar dat is voor morgen …

De reeën zijn ’t haasje

Terwijl ik gefocust was op de twee reeën die samen een plekje tussen de maïsstoppels hadden gevonden, zag ik vanuit een ooghoek elders in het veld iets bewegen …

Toen ik mijn camera die kant op had gedraaid, zag ik dat er een paar hazen waren verschenen. De reeën waren zogezegd ‘het haasje’, ze moesten hun dis delen met de hazen. En daar hadden ze duidelijk geen enkel probleem mee …

Dhr. en mevrouw Haas

In de aanloop naar Pasen heb ik de laatste tijd diverse malen het genoegen gehad om rammelende hazen in de weilanden rond te zien rennen. Meestal waren ze me te snel af voor de foto. Eén keer heb ik wat video-opnamen kunnen maken van een race door de landerijen. En voor dit logje waren dhr. en mevr. Haas (Lepus europaeus) bereid om samen in alle rust even de tijd voor me te nemen …

Eerst verscheen meneer Haas ten tonele. Als een volleerd model nam hij een mooie pose aan voor een nette profielfoto. Mevrouw Haas nam even later op vergelijkbare wijze plaats in het decor …

Voor een heus staatsieportret van het snelle tweetal had ik nauwelijks een betere of mooiere pose kunnen wensen. Kijk eens hoe mooi ze daar redelijk ontspannen, maar toch alert, met hoog opgerichte oren zitten ….

Een kleine minuut later maakten ze aanstalten om hun weg te vervolgen, want ja … druk druk druk. Eerst nog in lichte draf, maar al snel in volle galop, namen ze het hazenpad …

Rammelen maar

Het is er de tijd weer voor … rammelende hazen

180321-1310x

Een echte bokspartij kreeg ik niet te zien, het bleef bij wat in het rond rennen …

180321-1311x

Rennen en dan weer even uitdagend rusten …

180321-1312x

Meer kreeg ik niet te zien, want tijdens de volgende draverij verdwenen ze uit zicht …