Het is goed weer om in alle rust weer eens een slow motion filmpje te bekijken. Een deel van de opnamen voor deel 7 van deze serie is gemaakt op maandag 1 september. Zo hard als nu waaide het toen niet, maar ook op die dag stond er een stevige wind. Ook dat geeft in slow motion een mooi effect. Maar het gaat ook in dit deel vooral weer om de vlinders en andere insecten …
Deel 6 van ‘Vlinders in slow motion’ was hier al te zien.
De zomer van 2025 ligt intussen al enige tijd achter ons. Afgelopen week lagen de temperaturen dankzij een noodoostelijke wind ineens een stuk lager dan we gewend waren. Maar het was wel regelmatig zonnig. Daardoor zag ik gistermiddag ineens weer een vlinder door de tuin fladderen. Misschien zien we er dit vandaag of morgen nog eens ergens eentje, en wie weet wat oktober nog aan nazomerweer kan brengen. Vandaag kijk ik in ieder geval weer even terug op wat slow motion videoshots van vlinders en andere insecten, die ik eind augustus heb gemaakt.
Fijne zondag allemaal …
Deel 5 van ‘Vlinders in slow motion’ was hier al te zien.
Er stonden twee hobbyfotografen met grote toeters op de libellenvlonder, toen ik er die dag voor de tweede keer ratelend naar beneden rolde. Op mijn vraag of ze nog wat interessants hadden gezien, luidde het antwoord: ‘Geen ringslangen of hagedissen als je daar op doelde …’
‘Dan hebben we vanmorgen geluk gehad met de twee ringslangen die we hebben zien passeren,’ reageerde ik op mijn beurt. Daarna kregen we het over het enige andere levende wezen dat ik er ’s ochtends had gezien: een waterjuffer. ‘Dat binne brúne winterjuffers‘, vertelde een van mannen. Zij hadden ze zojuist ook uitgebreid geportretteerd. Toen een van de mannen me speurend naar de korte rietstengels in het water zag kijken, wees hij me op zo’n juffertje: ‘Sjoch, dêr sit der ien …’
Intussen was Jetske er ook weer bij gekomen. Terwijl de beide mannen even later vertrokken, kwam ook de gebiedsboswachter van It Fryske Gea nog even bij ons op de vlonder. Toevallig hadden Jetske en ik het er al even over gehad, dat het eigenlijk prima ging met Whilly. Alleen bij één van de twee klaphekjes moest ik even opstaan om de rolstoel door de krappe opening te helpen …
De hekjes op zich zijn wel breed genoeg, maar vaak worden paadjes uitgehold door de vele mensen die er in de loop der jaren steeds één voor één langs lopen. Daardoor blijft er net wat te weinig ruimte over mijn toch bepaald niet brede rolstoel. Jetske deed het verhaal aan de boswachter. Nadat we nog een tijdje genoeglijk hadden zitten praten, nam de boswachter even later afscheid met de boodschap: ‘Ik zal daar meteen even kijken en dan maak ik er even een notitie van …’
Toen Jetske en ik korte tijd later bijna weer bij de parkeerplaats waren, kwam de boswachter stapvoets achter ons aan. Eenmaal op het parkeerterrein, draaide de boswachter het raampje van zijn auto naar beneden: ‘Ik had een schep in de auto, dus ik heb het meteen even hersteld.’ Wat een service! Nadat we hem vriendelijk hadden bedankt, heb ik Whilly soepeltjes de auto in geholpen …
Jetske en ik konden terugkijken op een mooie dag met een geslaagd debuut van Whilly. Ik denk, dat we nog wel eens vaker met elkaar op pad zullen gaan. Vanaf nu heb ik behalve een fotomaatje ook een rolmaatje (met dank aan @erna) …
Onze camera’s draaiden nog bepaald geen overuren daar aan de Catspoele. We keken o.a. uit naar levendbarende hagedissen, kikkers en ringslangen. Hoewel het intussen alweer lekker warm begon te worden in de luwte, ontbrak het nog aan zonnebaders op de droge pollen rond de vlonder …
Omdat de vlonder ook wel ‘de libellenvlonder’ wordt genoemd, keek ik ook alvast uit of er al waterjuffers of libellen te zien waren. Dat viel niet tegen, vóór de vlonder hingen enkele juffers aan boven het water uitstekende rietstengels. Volgens Obsidentify gaat het om bruine winterjuffers. Daar ben ik weer blij mee, want die ontbraken nog in mijn archief …
Toch nog onverwachts zag ik een ringslang rechts voor de vlonder verschijnen. Met een gedempt, maar duidelijk hoorbaar ‘Ringslang … ringslang …,’ , waarschuwde ik Jetske en de andere fotografen. Hij zwom prachtig van oost naar west voor de vlonder langs. Zo kregen we alle vier de kans om een paar foto’s te maken …
Zodra de slang aan de linkerkant tussen het struweel verdween, keerde de rust terug. Tijd om snel even de gemaakt foto’s te checken …
– wordt vervolgd
In verband met de late vakanties hier in het noorden kwam de jeugd zaterdagmiddag nog even langs voor koffie en taart. Tijdens een rookpauze op het terras gingen alle ogen in de richting van de bloemen in de hoek, toen ik mijn camera daarop richtte …
Het duurde even, voordat de anderen ook zagen wat ik daar zag. Een houtpantserjuffer* was neergestreken op één van de bloemetjes van de ijzerhard. Lang bleef hij daar niet zitten …
Al snel verhuisde hij naar een stokje dat in de zinken tobbe was blijven staan, nadat het in voorjaar en vroege zomer de blauwe irissen had ondersteund. Prima, want dat leverde me uiteindelijk een mooie rustige achtergrond op …
* Op 17 augustus schreef ik hier al dat ik hem nog verwachtte. 😉
Een paar heidelibellen hadden de tuin vorige week al weten te vinden, woensdagmiddag heb ik voor het eerst dit jaar een paar foto’s kunnen maken van een vuurjuffer in de tuin …
Het wachten is nu nog op een houtpantserjuffer, want die was hier in het verleden ook ieder jaar meerdere keren te gast rond de vijver …
Op de dag na mijn verjaardag vloog er aan het eind van de ochtend nog een verlaat cadeautje de tuin in. Een waterjuffer streek neer op een stokje, dat ter versteviging bij een plant naast de vijver stond …
Het was een houtpantserjuffer, die zich aanbood om geportretteerd te worden. Dat vond ik zo’n mooi cadeautje, dat ik meteen ben begonnen met uitpakken. Het was echt de moeite waard. Een half uur lang hebben we fijn samengewerkt. We speelden o.a. enige tijd kiekeboe en aan het eind van de sessie waren we zo close geworden, dat ik face to face een paar mooie close-ups kon maken …
Is ’t geen schatje …? Kijk eens naar de schittering van die prachtige metallic kleuren …
En toen maakte ik een foutje, maar desondanks was de pret nog niet voorbij …
Afanja's Weblog 