Van de dijk naar ’t klompenrek

We hebben de dijk en de zee intussen tijdelijk achter ons gelaten. Op weg naar de auto maken we nog een korte wandeling langs de huisjes van museum It Fiskershúske in Moddergat. Van de weidsheid van het Wad komen we weer in de beslotenheid van het dorpje. Om te beginnen een paar gesloten luiken met een hartje …

Veel valt heb ik er niet over te vertellen. Ik heb er gewoon genoten van de oude luiken met hartjes, de groen uitgeslagen dakpannen en de waterput bij Klaskes Húske. Toch nog maar eens terug gaan om ook eens binnen te kijken in die kleine optrekjes …

De laatste foto die ik op deze dag heb gemaakt in Peazens-Moddergat is er een van het klompenrek aan de achterkant van de helaas gesloten Kofje & tee drinkerij Yke-muoi

– wordt vervolgd

De put dreigt droog te vallen

De zomer is voor mij al een aantal jaren niet meer vanzelfsprekend het seizoen bij uitstek om foto’s te kunnen maken. Daarvoor heeft warmte vaak teveel invloed op mijn MS. In de afgelopen twee warme maanden hebben mijn onderdanen me echter nog wat vaker en langer in de steek gelaten dan in voorgaande jaren. Daardoor dreigt de bron langzamerhand droog te vallen …

Het vooruitzicht van een temperatuurdaling van een graad of tien maakt het er de komende dagen ook niet beter op. Dat betekent namelijk geen verslapping van de spieren zoals bij warmte het geval is, maar eerder verkrampende spieren. Nu zou ik voorlopig nog wel door kunnen gaan met foto’s uit het archief, maar dat schenkt me even geen bevrediging meer. Daarom heb ik besloten de put voorlopig maar even op slot te doen …

Tot later!

Bij de kikker en de kippen

We begonnen en we eindigden die mooie vrijdag in maart bij Jetske in de tuin. Om half elf ’s ochtends zaten we aan de rand van de vijver aan de koffie met verse cake. Rond vier uur ’s middags deden we dat nog eens, alsof het zomer was …

De ‘harige’ kikker dobberde rustig in het water, aan de andere kant van de vijver en de pomp kakelden de kippen ons vrolijk toe en de prachtige bloemen van de magnolia wuifden zachtjes met gesloten kelken heen en weer. Het was een passende afsluiting van een mooie dag, zoals we die ook ruim 15 jaar geleden ijs en weder dienende al vaak hadden. In dat opzicht is er nog weinig veranderd. Dankjewel, fotomaatje …