Hardwerkende krasse knarren

Geplaatst op door

Op weg terug van de vogelkijkhut naar de auto hoorde ik iets verderop met korte stoten het geronk van een motorzaag. Bijna terug bij het pad kon ik ook mannenstemmen horen …


Een aantal vrijwilligers en een betaalde kracht van de Friese natuurbeschermingsorganisatie ‘It Fryske Gea’ waren een stukje verderop bezig met het knotten van de wilgen daar. Nadat ze eerder de wilgen langs het pad al onder handen hadden genomen, waren nu de wilgen in het rietland aan de andere kant van de sloot kennelijk aan de beurt …

Dus denk bij het passeren van zo’n oude knotwilg niet dat het maar een oude dode boom is, waarvan de gaten als prullenbak bedoeld zijn. Nee, die voor ons landschap zo kenmerkende oude knotwilgen zijn in de loop der jaren vaak met zorg gevormd in een hechte samenwerking van moeder natuur en een legertje hardwerkende krasse knarren …

Waar zouden we zijn zonder alle actieve vrijwilligers?

Ik vrees dat er zeer grote problemen zouden ontstaan op het vlak van natuur, cultuur, sport, verenigingswerk, zorg & welzijn, politiek, wijk- en buurtwerk, sociale hulpverlening, onderwijs & scholing. Ik durf de stelling wel aan dat onze samenleving goeddeels in zou storten zonder vrijwilligerswerk.

48 gedachten over “Hardwerkende krasse knarren”

  1. Het was hier (gisteren? dacht ik, of eerder) de “dag van de vrijwilliger”, en dan wordt er met complimenten gestrooid, natuurlijk. Helemaal helemaal terecht. Vrijwilligers in de natuur, vrijwilligers in het wielrennen (seingevers), vrijwilligers in de zorg… om er maar een paar te noemen. Ze werken in alle sectoren mee, en worden gelukkig over het algemeen erg gewaardeerd om wat ze doen.
    Wat bij mij een beetje wrang aanvoelt de laatste jaren, is dat er meer en meer geleund wordt op vrijwilligers. Er wordt enorm veel bespaard, en dan moet dat (deels) opgevangen worden door vrijwilligers. Vind ik nogal triest, in deze tijden waarin de rijkdom absoluut niet goed verdeeld wordt.
    Ik hoop dat ik mijn punt kon uitleggen, ik krijg mijn gedachten niet goed verwoord.

    Geliked door 1 persoon

    • Ik denk je wel te kunnen volgen. Bepaalde sectoren zijn altijd voor een deel afhankelijk geweest va vrijwilliger. Dit soort onderhoudswerk in de natuur is daar een goed voorbeeld van. Hetzelfde geldt voor het werk in buurt- en dorpshuizen. Daar is volgens mij niks op tegen.
      Maar het kan en mag niet de bedoeling zijn dat vrijwilligers betaalde krachten vervangen. En dat geldt wat mij betreft evenzeer voor stagiair(e)s. En toch zie je dat ik tijd van krapte op de arbeidsmarkt helaas meer en meer.
      Bedoel je dit zo ongeveer?

      Geliked door 1 persoon

  3. Wat een mooi log want knotwilgen zijn bomen die ik ook graag ziet en ook hier in de omgeving hebben vrijwilligers vele wilgen ook al geknot. Ze hebben altijd van die mooie grillige uitstralingen. En daarbij zijn ze ook goede schuilplaatsen voor vele dieren. Vrijwilligers zijn zij die om het behoud geven en om de natuur en dat zij ook dit werk met liefde doen mag ook zeker geprezen worden. Wens je leuk weekend hierbij. Groetjes, Tine

    Geliked door 1 persoon

  5. Waar zouden we zijn zonder vrijwilligers? Of anders gezegd: waar zouden we zijn zonder gemeenschapsgevoel? Nou ja, vanuit ons beider professionele verleden kunnen we zonder meer zeggen: nergens. En niet alleen vanuit dat verleden. Gelukkig! Soms zie ik een ongeknotte wilg en dan denk ik; wat een rare boom! Als er één boom is die Nederland symboliseert dan is het niet de eik, de den of de beuk, dan is het de knotwilg.

    Geliked door 1 persoon

  6. Wel slim om het met de kettingzaag te doen in plaats van met de hand. De vrijwilligers moeten dan wel begeleid worden door een medewerker met een zaagcertificaat.
    We varen inderdaad op vrijwilligers. Je laat het hier weer mooi zien hoe belangrijk ze zijn.
    De knotwilgen zijn een sieraad in het landschap.

    Geliked door 1 persoon

  9. Je mening over het vrijwilligerswerk deel ik helemaal.
    Wilgenbomen kunnen een landschap zijn unieke vorm geven. In Vlaams Brabant kan je unieke gebieden vinden, die hun vorm hebben gekregen door de knotwilgen. Prachtige bomen zijn het !

    Geliked door 1 persoon

      • Oei, mijn eerste berichtje kwam blijkbaar niet door (zal wel aan mij liggen) Ik schreef dat er gelukkig nog wel mens zijn met een hart voor de natuur en dat ik vermoed dat die groep zelfs langzaam groeit. De knotwilgen zijn trouwen ook heel goede schuilplaatsen voor ………… (en ik schreef foutief “velduilen”) 🙂

        Geliked door 1 persoon

        • Dankjewel, Rudi, een eerste reactie is niet hier aangekomen, ook niet als spam.
          De kans is inderdaad groot dat steeds meer mensen een hart voor de natuur hebben of krijgen. Maar of ze daarmee ook meteen actief zijn in het vrijwillig natuurbeheer, is maar de vraag. Hoe het bij jullie is, weet ik niet, maar het werven van nieuwe vrijwilligers is een groeiend probleem voor veel instellingen en organisaties. Het zijn vooral de al wat oudere mensen die actief zijn, naar mijn idee.
          Dat knotwilgen goede schuilplaatsen voor steenuilen bieden, wist ik niet. Ik zal daar eens op proberen te letten.

          Geliked door 1 persoon

  19. Je hebt waarschijnlijk gelijk met je stelling over vrijwilligers, ik zie ze ook in alle voorkomende werkzaamheden, van clubbegeleiding tot carnavalsfeesten, van sporthulp tot rolstoelduwers en alles daartussenin. Echt onmisbaar. HULDE.

    Geliked door 1 persoon

    • Dankjewel. De wilg is een snel groeiende boom, door hem te snoeien blijft de knot redelijk compact. Als het knotten van een wilg niet op tijd wordt gedaan worden die lange sprieten al snel dikke takken. Die takken worden vervolgens al snel te zwaar, waardoor de kans groot is dat de wilg inscheurt of omvalt.

      Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.