Flinters om de Verbena hinne yn’e tún …
Vlinders rond de Verbena in de tuin …

Flinters om de Verbena hinne yn’e tún …
Vlinders rond de Verbena in de tuin …

Nadat buien maandag en dinsdag een ritje verhinderden, heb ik gistermiddag de iLark toch maar gepakt om een ritje te maken. Ik besloot eerst maar eens op het Raadhuisplein te kijken. Nadat daar vorig jaar een een circulair Dada-monument is geplaats, is er gewerkt aan de vergroening van het plein …

Ondanks de vele bloemen die er op verschillende plaatsen bloeien, was er geen vlinder te zien. Die vond ik echter, toen ik enige tijd later via een alternatieve route huiswaarts reed …



Op een schelpenpaadje niet ver van de snelweg fladderden vooral rond de pollen kattenstaart op verschillende plekjes tientallen vlinders rond. Alleen een paar geaderde witjes wilden wel even op de foto, maar dan wel graag anoniem, want ze hielden hun kopjes verborgen in en achter de bloemen …

Om te beginnen bedankt voor jullie reacties n.a.v. de foto van het geaderd witje van gisteren. Omdat (bijna) niemand me precies heeft kunnen vertellen hoe het nu zat met de onderstaande foto, kom ik daar vandaag nog maar even op terug. De beste omschrijving kwam van Paul Brugman op Mastodon. Hij schreef: “Klein geaderd witje dat op een wat onbeholpen manier een bloem aanvliegt, met een soort Fosbury flop.” Vooral dat laatste vond ik een prachtige vondst …

Zoals ik het zie, vliegt de vlinder ondersteboven naar de bloem toe. Waarschijnlijk is hij daar al dartelend en buitelend zo terecht gekomen. Dat hij ondersteboven hangt is o.a. te zien aan zijn roltong, die vlak boven zijn ogen te zien is. Een stukje naar rechts zien we het rechter voorpootje omhoog wijzen. Dat hij op de kop vliegt, is ook te zien aan de antennes, die op de foto naar beneden wijzen. “De ene antenne is op Uri Geller-achtige wijze door het bloemblad heen gestoken”, aldus Peter Grey. Op de onderstaande foto, die een fractie later is gemaakt, kun je zien dat ook die antenne tussen twee bloemblaadjes door steekt. Verder zien we de bovenkant van de rechtervleugel …

Jetske benoemde tot slot nog iets wat mij ook was opgevallen. De vlinder op de eerste twee foto’s heeft bruine ogen. Dat is bijzonder voor een geaderd witje. Normaal gesproken zijn ze altijd zachtgroen van kleur met donkerder stippen op de oogbollen, zoals op de foto hieronder …

Zo, nu jullie weer … fijne dag verder. 🙂
Soms tref ik mijn archief eens een foto aan, waarvan ik denk: ‘Hé … goh … tjee …’
De onderstaande foto uit augustus 2014 is daar een goed voorbeeld van. Ik kijk er wat raar tegenaan, maar ik zeg er verder niks over. Ik ben benieuwd hoe jullie er tegenaan kijken en wat jullie zien …

Vandaag deel 2 van de insecten die ik de laatste tijd in onze tuin heb gefotografeerd …

Er ontbreken nog een paar prominenten zoals het lieveheersbeestje en een pantserjuffer. Maar ook minder geliefde soorten zoals de wesp en de mier heb ik nog niet mooi kunnen kieken deze zomer. Maar wie weet, misschien krijg ik daar volgende week in de verlening van de zomer nog een kansje op …









– naamgeving: Obsidentify
De afgelopen maanden heb ik regelmatig gemopperd over het gebrek aan insecten in de tuin. Nu de zomer stilletjes naar het eind loopt, heb ik de oogst van de afgelopen tijd eens bij elkaar gezocht …

Pas sinds begin augustus heb ik wat meer soorten gezien dan alleen huisvliegen en mugjes. Maar het kan de zomer niet meer goed maken, it’s too little too late …









– naamgeving: Obsidentify
Na een aantal koude en natte dagen was het gisteren eindelijk weer eens weer om er op de iLark op uit te trekken. Via de Drachtstervaart ben ik eerst naar De Wilgen gereden. Daar heb ik enige tijd op een bankje aan het water gezeten. Deze keer kreeg ik er een extra verrassing bij …

Vorige keren had ik daar vooral witjes zien fladderen zonder dat er eentje voor me wilde poseren. Gisteren ging er om te beginnen niet ver van het bankje een bont zandoogje zitten. Maar een etage hoger wemelde het zogezegd van de dagpauwogen op en boven het ruim aanwezige koninginnekruid …



Nadat ik ook nog een geaderd witje had kunnen fotograferen, vond ik het eerst even welletjes. Ik had dekplaat van de accu van de iLark weliswaar afgeschermd tegen de zon, maar het werd voor mezelf te warm op dat bankje daar in de zon. Tijd om mijn ritje te vervolgen …

Het werd verder ook een mooi ritje, maar het meest noemenswaardig is toch wel dat ik drie vlindersoorten op één dag heb kunnen fotograferen. Daarmee kan ik me vandaag wel een rustdag permitteren, zodat ik er morgen weer tegen kan.