Om straks weer te kunnen functioneren, verzorg ik nu eerst mijn veren …
Verzorging
Tagarchief: vleugels
Gesluierde schoonheid
Op de warmste uren van de dag zit ik het liefst in mijn relatief koele computerhoekje. Regelmatig draai ik mijn bureaustoel even naar rechts om een blik in de tuin te werpen. Meestal levert dat niet veel bijzonders op en kan ik me al snel weer op het beeldscherm richten. Sinds de ijzerhard (Verbena) op het terras weer in bloei staat, strijkt daar gelukkig weer vaak fotogeniek leven op neer …
Toen ik zaterdag vanuit mijn hoekje deze heidelibel op de ijzerhard zag zitten, ben ik even met de camera naar buiten gelopen. Eenmaal ter plekke wilde hij in eerste instantie niet meewerken aan een fotosessie. Hij vloog kortstondig op, maar zoals vaak het geval is, streek hij al snel weer op hetzelfde plekje neer. Een kort moment werd me een vrije blik op de ogen gegund. Daarna ging de sluier weer neer, maar wat was het een mooi afgewerkte en delicaat lijkende sluier …
Waterjuffers in De Deelen
Eenmaal onderweg langs het petgat aan de rechterkant van de parkeerplaats, moest ik natuurlijk wel even de min of meer traditionele foto van de werkschuur van SBB maken. De gebruikelijke weerspiegeling werd op dat moment nogal gebroken door op het water drijvend kroos …
Terwijl ik rustig verder scharrelde, lukte het vrij makkelijk om links en rechts juffertjes te fotograferen. Op het risico af, dat ik straks weer een terechtwijzing krijg, zou ik denken dat het allemaal lantaarntjes waren …
Ik was intussen al een mooie eindje voor Jetske uitgelopen, daarom besloot ik mijn krukje maar eens uit te klappen en te zien wat er rondom zou gebeuren. Ik zat nog maar net, toen er een paar meter verderop een libel neerstreek. En dat was niet zomaar een libel … het was een libel met vier witte vlekken in de vleugels …
Op het moment dat Jetske niet veel later voorzichtig aan me voorbij schuifelde, zat ik net te genieten van een waterjuffer, die met zijn gymnastische oefeningen bezig was …
Jetske had intussen een klein stukje verderop een open plekje in de rietkraag gevonden. Daar vandaan had ze een beter zicht op het petgat en hetgeen zich daarin bevond …
- wordt vervolgd
Determinatieperikelen
Op één van de vele warme dagen in juni zag ik vanaf mijn plekje in de schaduw dat er een libel neerstreek op één van de vogelkastjes in de tuin. De eerste foto was snel gemaakt, maar daarna besloot hij eerst eens een rondje door de tuin te vliegen …
Het duurde niet lang voordat hij terug was. Geheel tegen de gewoonte van de meeste libellen in ging hij echter niet weer op hetzelfde plekje zitten. Hij ging ongeveer een meter lager aan de lange steel van een van de Alliums hangen. Ik was er wel blij mee, want op dit plekje kreeg ik de kans om hem van alle kanten in beeld te brengen …
Met zo’n gewillig meewerkend model is het fijn werken. Ik kreeg zelfs de kans om even in te zoomen op die prachtige facetogen. Dat lukte niet helemaal naar mijn zin, de onderstaande foto is dan ook een uitsnede …
En dan komt uiteindelijk het moment waarop je moet bepalen om wat voor libel het gaat. Determineren, ik zal t wel nooit leren …, want ‘the devil is in the details …’ oftewel de bepalende verschillen tussen de diverse soorten zijn vaak maar klein. Kijkend naar de bruin-zwarte poten en de vorm van zijn (hang)snor denk ik, dat dit een steenrode heidelibel is, maar ik laat me graag corrigeren …
Skywatch Friday 429
Enige tijd geleden zat ik lekker aan de waterkant te genieten van de rust en het uitzicht, toen ik in de verte een zwaan zag naderen. Terwijl hij met zwiepende vleugels voorbij vloog, kon ik deze serie maken …
Some time ago I was enjoying the peace and the view on the waterfront, when I saw a swan approaching in the distance. As he flew past with sweeping wings, I was able to make this series …
Wil je meer Skywatchfoto’s zien? Klik dan op het logo …
Wanna see more Skywatch photos? Just click the logo …
Maak er een mooi weekend van!
Wishing you all a wonderful weekend!
De grote weerschijnvlinder
Nadat we aan de rand van de vijver koffie hadden gedronken, stapten Jetske en ik gisteren rond het middaguur in de auto om min of meer op de bonnefooi een ritje door de Kop van Overijssel te maken. Onderweg bespraken we of er wellicht kans was om de grote vuurvlinder of de zilveren maan te spotten aan de Hogeweg, maar daar leek het ons nog wat te vroeg voor …
Dat nog maar net gezegd hebbend, zagen we een viertal met grote lenzen gewapende fotografen aan de kant van de weg bij een halfdode boom staan. “Daar valt voor ons ook wel wat te beleven, denk ik,” zei Jetske, terwijl ze de auto resoluut in de berm tot stilstand bracht. Zodra we uitgestapt waren, maakte ik op goed geluk een foto van een plek op de boomstam waar door een van de fotografen naar stond te wijzen …
Op onze vraag waar we nu naar stonden te kijken, hoorden we dat het de zeldzame grote weerschijnvlinder (Apatura iris) betrof. Op de eerste foto staan er twee bij elkaar. In totaal zaten er vijf op deze halfdode boom en er fladderden ook nog een paar rond …
De grote weerschijnvlinder (op de foto hieronder vlakbij een hoornaar) is in ons land een zeldzame vlinder met nog slechts enkele populaties in Twente, de Achterhoek en Noord-Brabant. Sinds de eeuwwisseling breidt hij zich echter weer uit en wordt op steeds meer plekken gezien, zoals hier in de Weerribben. Desondanks staat hij nog steeds op de rode lijst als ernstig bedreigd …
Het is een vrij grote vlinder met een vleugellengte van 3 tot 4 cm. De vlinders leven van het sap van rottende vruchten, bloedende bomen, mest en zelfs dode dieren. De vleugels van beide seksen heeft aan de onderkant een prachtige tekening, zoals op de tweede en derde foto goed te zien is. De vleugels van het vrouwtje zijn aan de bovenkant bruin …
De vlinder ontleent zijn naam waarschijnlijk aan de bijzondere kleur aan de bovenkant van de vleugels van het mannetje. Zijn vleugels hebben aan de bovenkant namelijke bijzondere iriserende kleuren. Afhankelijk van sterkte en invalshoek van het zonlicht, kunnen de vleugels verkleuren van bruin naar een prachtige blauwe kleur ….
Wij konden ons geluk niet op toen er na enige tijd een mannetje neerstreek in een struik aan de voet van de boom. En dat was nog niet alles, hij vouwde zijn vleugels ook nog eens als een volleerd model open …
En zo kregen we uiteindelijk dan toch die bijzondere blauwe tinten op de vleugels te zien. Met het afvinken van deze schoonheid kon mijn dag al niet meer stuk … 🙂
Jetske heeft haar nieuwe bridgecamera, de Nikon Coolpix B700, eens goed losgelaten de grote weerschijnvlinder. Haar verslag en foto’s zijn hier te zien: “De grote weerschijnvlinder.”
De vleugels van een libel
De pergola boven ons terras vormde ook de afgelopen zomer op zonnige dagen weer regelmatig de uitvalsbasis voor een heidelibel. Op één van die dagen heb ik er maar eens werk van gemaakt om die vanuit allerlei hoeken en standpunten te fotograferen. We beginnen met de vleugels …
Wie wel eens de moeite heeft genomen om een tijdje te kijken naar een jagende libel, zal gezien hebben dat hij een voorbij vliegende prooi vrijwel nooit mist. Met zijn grote facetogen ziet hij een prooi al op afstand vliegen. Hij schat snelheid en koers van de prooi in en schiet dan als een speer omhoog. Dankzij zijn vier sterke, onafhankelijk van elkaar bewegende vleugels kan hij in de lucht razendsnel van koers veranderen en alle kanten op schieten om zijn prooi te vangen …
Afanja's Weblog 