De fotosessie met de ooievaar duurde bijna een half uur, en zeker de helft van die tijd stond mevrouw ooievaar daarbij op één poot …

En het was heus niet zo, dat ze alleen keurig rechtop bleef staan om te poseren …

Nee, integendeel: het huishoudelijk werk en de opvoeding van de jeugd gingen ondertussen gewoon door, en ook dat deed ze, terwijl ze rustig op die ene poot bleef staan …

Totdat één van haar jongelingen blijkbaar wat al te opstandig werd en even tot de orde geroepen moest worden …

Pas toen ze hem even flink de oren leek te wassen, zette ze ook haar tweede poot weer in het nest …

De jongeling leek nog even heftig te protesteren tegen de vermaning die hij zojuist voor het oog van de camera had gekregen …

Toen mevrouw ooievaar zich daar duidelijk niets van aantrok en haar kroost bleef negeren, keerde de rust uiteindelijk terug …

Er lijkt in elk geval pit in de volgende generatie te zitten, dat biedt weer hoop en vertrouwen voor de toekomst …   😉

Het had er alle schijn van dat ik me vorige week donderdag net wat te vroeg meldde voor een fotosessie aan de Dominee Bolleman van der Veenweg bij Earnewâld. Mevrouw ooievaar leek zich nog op te houden in haar boudoir …

Ze was duidelijk nog bezig haar toilet voor de dag te maken, want ze moest natuurlijk wel even in stijl op de foto …

Toen ze me na enige tijd – toch wel enigszins gestoord in haar bezigheden – ontwaarde, richtte ze zich met een tamelijk verheven blik tot mij …

Alsof ze wilde zeggen: “Nou vooruit maar dan, mijn make-up is nog niet wat hij zou moeten zijn, maar maak dat staatsieportret dan maar …”

Al die tijd stond ze fier op één poot, en dat zou ook nog even zo blijven gedurende de fotosessie …

– wordt vervolgd –