Tagarchief: hoogteverschillen

Hoogteverschil in de Ecokathedraal

Geplaatst op door

Na een korte pauze vervolgde ik mijn fotokuier door de Ecokathedraal vanaf de plaats waar ik gisteren was gebleven. Bij laatste foto van gisteren stond ik bovenaan de trap. De onderstaande foto heb ik gemaakt, nadat ik die trap was afgedaald naar de duisternis. Dat werpt dan toch weer een heel ander licht op het geheel …

De trap komt aan de onderkant uit op een tussenliggend niveau. Daarna hoefde ik voorlopig alleen maar af te dalen naar het normale niveau, en dat kwam me eerlijk gezegd wel goed uit …

Aangekomen bij de lange, nog altijd mooi strak gestapelde muur op de onderstaande is er een eind aan de afdaling. De muur laat het hoogteverschil mooi zien …

Op een kleine open vlakte aan de voet van de muur lijkt een oude beschaving ten onder te zijn gegaan aan een aardbeving. Terwijl ik daar wat rond scharrelde om nog wat foto’s te maken, begonnen mijn onderdanen het stilaan welletjes te vinden …

Al snel had ik weer een muurtje gevonden dat even als rustpunt kon dienen. Daarmee zijn we uitgekomen bij de vraag waarom ik de Ecokathedraal één van mijn ‘last resorts‘ noem. Het is goed en snel bereikbaar met de auto, het is er vrijwel nooit druk, er valt altijd wel wat te zien en te fotograferen en bovenal: er zijn een heleboel zit- en rustplekjes …

Terwijl ik daar zo wat zat te mijmeren, zag ik niet ver bij me vandaan plotseling het onderstaande tafereeltje. En er fladderde daar meer moois rond. Spoiler: de grote vuurvlinder en de koninginnepage zaten er niet bij …

  • wordt vervolgd

Last resorts: de Ecokathedraal

Geplaatst op door

Na ruim anderhalve week waarin er regelmatig buien overtrokken, werd ons vorige week dinsdag een droge en zonnige dag in het vooruitzicht gesteld. Daarom vatte ik het stoutmoedige plan op om weer eens wat verder van huis te gaan voor een fotoserie. Ter hoogte van de afslag Mildam op de A32 besloot ik mijn koers toch maar te verleggen naar één van mijn last resorts …

De kans om mijn doel elders te bereiken, leek me bij nader inzien toch niet zo erg groot. Bovendien was ik ook al drie maanden niet meer in de Ecokathedraal geweest. Eenmaal in de Ecokathedraal ben ik voorbij de Porta Celi meteen naar rechts gegaan, daar had ik al enige tijd niet meer rondgekeken …

Het ging er behoorlijk op en neer en het pad liep al snel dood. Nadat ik gedeeltelijk op mijn schreden was teruggekeerd, heb ik mijn weg vervolgd over een bekend pad, dat een stuk vlakker was …

Maar ook daar kwam weer een eind aan. Helemaal vlak is het bijna nergens in de Ecokathedraal, zeker niet in dit deel. Het samenspel van natuur en cultuur komt er echter wel heel mooi tot zijn recht …

Nadat ik via deze omwegen de top had van de heuvel linksvoor in de Ecokathedraal had bereikt, heb ik even pauze genomen op één van de fijne zitplekjes die een paar muurtjes daar bieden. Daarna ben ik een donkere, dicht begroeide trap afgedaald, die de vast lezers misschien zullen herkennen van het logje ‘Last resorts (1)’...