Het verveelde me eigenlijk nog lang niet daar midden in die stille weidsheid van ’t Wad. Maar toen mijn benen na enige tijd te kennen gaven dat het tijd was om zo langzamerhand weer eens even te gaan zitten, zijn Jetske ik behoedzaam glibberend aan de terugweg begonnen. Jetske bleef ergens halverwege staan en begon voorover gebogen te fotograferen …

Nieuwsgierig geworden, liep ik even naar haar toe om te kijken wat ze aan het fotograferen was. Waar ik de hele vakantie alleen maar dode krabbetjes had gevonden, was Jetske een levend exemplaar tegen het lijf gelopen. Omdat het beestje roerloos bleef zitten zoals hij zat, besloot ik met mijn vinger vlak boven hem wat leven in de brouwerij te brengen. Het werkte meteen, dreigend bracht hij zijn schaartjes omhoog in een poging om mijn nagels te knippen …

Natuurlijk heb ik er ook even een paar plaatjes van geschoten, want zoals bekend delen Jetske en ik onze vondsten tijdens gezamenlijke fotokuiertjes altijd netjes met elkaar. Toen ik na een tijdje wat video-opnamen maakte, probeerde Jetske op haar beurt om het krabbetje in beweging te brengen. Dat viel in het begin nog niet mee, want Jetske leek banger voor de schaartjes dan het krabbetje voor Jetskes’ vinger, maar uiteindelijk lukte het toch in dit filmpje van welgeteld 61 seconden …  😉