‘Centraal Apotheek’ Leeuwarden

Toen we begin maart eens wat te vroeg waren voor mijn wekelijkse fotosessie in het centrum van Leeuwarden, heb ik eens een kuiertje over de Voorstreek gemaakt. Daar kwam ik langs het monumentale pand ‘Centraal Apotheek’

Het gebouw op de hoek van de Voorstreek en de Tuinen is in 1904-1905 gebouwd in opdracht van apotheker Feteris uit Kampen. Het ontwerp is van de ook uit Kampen afkomstige architect G.B. Broekema. Het gebouw is in 2002 gerestaureerd …

Het pand, dat is ontworpen in Jugendstil of Art-Nouveau-stijl, is voornamelijk opgetrokken in gele verblendsteen. Op de gevelzijde aan de Voorstreek staat op een tegeltableau Hygieia afgebeeld, de Griekse godin van de gezondheid. Ze houdt boven haar hoofd de slang van Asclepius en een beker in haar handen. Daarboven staat in de gevel de naam ‘Centraal Apotheek‘. Op de dakrand staan twee grote vogels …

De belangrijkste hoek van het gebouw is geaccentueerd door een erkerachtige, op een toren lijkende uitbouw over drie bouwlagen en is bekroond met een helmspitsje. De natuurstenen omlijstingen van de lichtopeningen en het smeedwerk van de balkons zijn versierd met gebogen lineaire ornamenten. Verder wordt het gebouw gemarkeerd door een aantal rondboogvensters en balkons …

Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Centraal_Apotheek_(Leeuwarden)

Mijn eerste ringslang

De ringslangen lieten het tijdens het eerste halfuur dat we op de vlonder zaten vooralsnog afweten. Daarom besloten we beurtelings eens te kijken of er verder nog wat te zien was …


Op een paar plekjes langs de vlonder zaten kikkers, Mooie kikkers met verschillende tinten groen, ik heb geen verstand van kikkers, maar het zouden poelkikkers kunnen zijn …

Nadat ik – om zo weinig mogelijk te kraken – voorzichtig mijn rondje over de vlonder had gemaakt om de bovenstaande kikkers te fotograferen, keerde ik terug naar de dromerigheid van de waterkant …


En plotseling was hij daar. Ik hoorde Jetske nog min of meer fluisterend roepen: “Jan … ringslang …,” maar op dat moment had ik mijn eerste foto al gemaakt …


Terwijl hij van rechts naar links vlak voor ons langs zwom, kon ik hem volgen tot hij aan de andere kant van de vlonder tussen de oeverbegroeiing verdween. Met een high five vierden we mijn eerste ringslang

– wordt vervolgd

Naar It Heechsân

Nadat ik een uurtje in de vogelkijkhut bij de Leijen had gezeten, zette ik koers naar It Heechsân (het Hoogzand in ’t Nederlands), een ritje van ongeveer 5 km. It Heechsân (Google Maps) is een buurtschap die 1,5 km ten noorden van het dorp Eastermar ligt. Oorspronkelijk lag hier de kern van het dorp Eastermar op een zandrug die ongeveer 3 meter hoger ligt dan de Leijen en het Burgumermeer ..


In de 13e eeuw werd er op It Heechsân een kerk met toren gebouwd. Klokken hingen er in het begin niet in de toren, die kregen plekje in een klokkenstoel. In de 16e eeuw verschoof de kern van Eastermar naar het zuidwesten tussen de Leijen en het Burgumermeer …


Het toegangshek van het kerkhof is voorzien van allerlei symboliek van tijd, dood en leven. Zo staat de schedel met gekruiste beenderen voor de kortstondigheid van het leven. De gekruiste zeisen zijn het teken van de dood, de grote maaier die oogst bij het levenseinde. De in zijn eigen staart bijtende slang staat voor het eeuwige leven. De gevleugelde zandloper verbeeldt de vervliegende tijd en het onvermijdelijk naderende stervensuur …

De bovenstaande informatie komt van het informatiepaneel dat aan de rand van het kerkhof staat. Morgen openen we het hek en maken we eens een rondje om de toren …

– wordt vervolgd

Overstekende reptielen (1) de adder

Vrijdag was het hier licht bewolkt en er stond een lekker windje bij een temperatuur rond de 20 graden. Omdat daarnaast mijn lijf en bovenal mijn benen goed aanvoelden, waren het prima omstandigheden om weer eens een fotokuiertje te maken bij de Merskenheide …

120810-1211x

Terwijl ik over het zuidelijke pad wandelde, lukte het me om weer eens een paar andere vlinders te fotograferen dan de gebruikelijke witjes. Al doende wierp ik ook regelmatig even een blik op het pad voor me en hield ik ook de voet van het struikgewas links naast het pad in het oog, want het was typisch zo’n dag waarop er wellicht ergens op een zonnig plekje een adder zou kunnen liggen. Het is altijd oppassen geblazen op de Merskenheide, dat ondervond Geert vorige week nog, toen hij ineens bijna op een njirre oftewel een adder stond …

120810-1230x

Nadat ik het zuidelijke pad achter me had gelaten, zette ik halverwege het oostelijke pad de pas er even extra in, toen ik het bankje aan het eind van dat pad in zicht kreeg. Met de blik op het bankje gericht, zag ik onder in mijn blikveld amper een halve meter voor me plotseling iets bewegen op het pad. Ik zou net mijn rechtervoet neerzetten om de volgende stap te maken, toen ik me realiseerde dat er vanuit de heide een adder van rechts naar links het pad overstak. In plaats van die voet neer te zetten, zette ik intuïtief flink af met mijn linkerbeen om over het beest heen te springen. Geloof me, als je maar genoeg adrenaline in je lijf hebt, dan kun je ook met MS in geval van nood nog een flinke sprong maken …

120810-1224x

Een paar stappen verderop heb ik me omgedraaid om te zien waar de adder was gebleven. Blijkbaar was hij net zo zeer geschrokken als ik, want hij was doodstil half op het pad blijven liggen met zijn kop in het gras …

120810-1226x

Omdat ik die kop vanaf de zijde waar ik stond niet kon zien, ben ik toch maar even heel voorzichtig met een boogje achter de slang langs gelopen, zodat ik nog even een paar foto’s kon maken, waaronder een close-up van de kop. Vrijwel meteen daarna verdween de adder geruisloos in de heide …

120810-1227x

Het zal duidelijk zijn dat ik na afloop van dit avontuur nog lang en lekker in het zonnetje op het bankje in de noordoost hoek van de Merskenheide heb gezeten alvorens ik begon aan de weg terug. 🙂