We zijn aangekomen bij het meest zuidelijke punt van mijn ritje langs de Friese IJsselmeerkust: het Oudemirdummer Klif (kaartje Google Maps). Voordat we van het uitzicht kunnen genieten, moeten we echter nog een kleine 300 m wandelen over een smal voetpad …

Het laatste stuk van het pad ligt tussen twee weilanden waar het vee in toom wordt gehouden met een stroommat, om te verhinderen dat ze geheel op eigen gelegenheid via het voetpad aan de kuier gaan …

Het Oudemirdummer Klif is, net als het Rode Klif dat eerder in deze serie te zien was, een restant van een stuwwal van keileem uit de voorlaatste ijstijd, ongeveer 200.000 tot 130.000 jaar geleden …

Vanaf een ongeveer 6 meter hoog uitkijkpunt met een aantal bankjes en een verrekijker heb je een prachtig uitzicht over het IJsselmeer, waar in de zomer toch altijd op zijn minst wel één zeilboot te zien is …

En als er geen boten te zien zijn, dan zijn er altijd wel vogels om voor wat afleiding te zorgen. Een stukje ten noorden van het klif dobberen vaak honderden zwanen op het IJsselmeer, zo ook vorige week …

Als ook dat geen soelaas biedt, dan kun je op het klif altijd nog op zoek gaan naar bijzondere bloemetjes, zoals het lieflijke grasklokje …

Toen mijn benen nog wat krachtiger waren, ben ik een paar jaar geleden – enigszins tegen de ter plekke geldende regels in – eens afgedaald naar de waterspiegel. Onderweg was goed te zien dat het klif nog best hoog is …

Aan de waterkant stond toen nog een mooie verweerde en goeddeels vergane palenrij. Ik zou toch wel eens weten hoe die er nu bij staat …

En vrijwel altijd zorgen zon, wind, wolken en water in eendrachtige samenwerking voor een af en toe bijna betoverend mooi lichtspel boven en op het IJsselmeer …

Een bui die over het IJsselmeer voorbij schoof, liet fraaie valstrepen zien …

Morgen ter afsluiting van deze serie in het kader van Skywatch Friday nog wat foto’s van water en wolken rondom het Oudemirdummer Klif.