Een verwaarloosde klokkenstoel

Bij de kerk van Wapserveen staat een klokkenstoel, de enige historische klokkenstoel in Drenthe. De eerste vermelding van deze stoel dateert van 1776. De oorspronkelijke klok was in dat jaar gegoten door Claudius Fremy. Het opschrift luidde ‘Claudius Fremy me Fecit’, wat betekent ‘Claudius Fremy heeft mij gemaakt’

In 1943 werd de klok door de Duitse bezetter in beslag genomen. Na de oorlog werd er een nieuwe klok gegoten in Heiligerlee. Als opschrift heeft de klok aan de ene zijde ‘Ik ben in 1948 voor Wapserveen gegoten, toen kerkvoogden waren: R. Hessels, J. Kuiper en E. Kinds’ en aan de andere zijde ‘De vorige klok van 1776 werd 5-2-43 door de Duitsers voor oorlogsdoeleinden weggehaald’. Verder de namen van de klokkengieters: ‘Gebr. Van Bergen, Heiligerlee’

Eind vorige eeuw werd de klok gerestaureerd. Grote zwerfkeien werden uit de grond gehaald en dienen tegenwoordig weer als fundering, zoals dat ook bij de veel andere klokkenstoelen gebruikelijk is. De 390 kg zware klok schijnt nog steeds te worden geluid bij kerkdiensten en begrafenissen …

Of dat laatste momenteel nog verantwoord is, valt te betwijfelen, want een deel van het onderstel is zwaar verrot, zoals hierboven te zien is. Het zal wel weer een geldkwestie zijn, maar ik vind het eerlijk gezegd schandalig hoe die mooie oude klokkenstoel erbij staat! Heel slordig om op deze manier met zo’n prachtig stuk cultureel erfgoed om te gaan. Tijd voor actie Wapserveen!

Een stuw met zelfbediening

Vanaf de Walengracht voeren we na enige tijd de Vaartsloot in. Daar werden we met niet te missen felgele borden gewaarschuwd voor een stuw met zelfbediening …

Op de oevers van de Vaartsloot wisselden bosschages, rietlanden en deels gemaaide hooilanden elkaar in gestaag tempo af …

Na enige tijd doemde aan het eind van de Vaartsloot de bedoelde stuw met zelfbediening voor ons op (Google Maps). Jetske stuurde de boot voorzichtig langs de beschoeiing, en legde de boot daar even stil. Snel nam ik de gebruiksaanwijzing in me op, waarna ik op de ‘stop-open-go knop’ drukte. De machinerie in de paal begon te ratelen, en de stuw begon langzaam naar beneden te zakken. Nadat eerst het rode en het groene licht even tegelijkertijd hadden gebrand, kregen we uiteindelijk groen licht …

Wil je nou precies weten waarom deze stuw en een stukje verderop een tweede exemplaar hier zijn geïnstalleerd, dan verwijs ik je naar het logje waarin Jetske hierover heeft geschreven: ‘Rietzanger, rietgors en een stoplicht in de Vaartsloot.’ Een tipje van de sluier: het Stroïnkgemaal speelt er een belangrijke rol bij.

Ik sluit vandaag af met een paar foto’s van een jonge boerenzwaluw, die zich in evenwicht probeerde te houden op een in de wind heen en weer wiegende rietpluim …

Geen grappen aan de N381

Deze borden heb ik vanochtend gefotografeerd bij de werkzaamheden aan de N381 ter hoogte van de gevaarlijke bochten in de ‘oude N381’ ten noorden van Wijnjewoude …

150401-1156xx

Je zou kunnen denken dat het hier om een 1 aprilgrap gaat, maar gezien het feit dat de borden er al enige tijd staan, vrees ik dat je dit maar beter serieus kunt nemen, en dat heb ik zekerheidshalve dan ook maar gedaan …

150401-1157xx

Overstekende otters

Toen ik gisterochtend voor het eerst dit jaar op pad ging om een fotokuiertje te maken, wilde ik in elk geval even naar de Headammen. Langs deze weg, die de zuidelijke grens van de Jan Durkspolder vormt, is onlangs een plaats ontdekt waar regelmatig otters (Lutra lutra) met gevaar voor eigen leven de oversteek wagen, een zogenaamde otterwissel. Daarom heeft de provinciale natuurbeschermingsorganisatie It Fryske Gea hier dinsdag twee waarschuwingsborden geplaatst, die automobilisten ertoe moeten aanzetten om ter plaatse langzamer te rijden. De borden zijn betaald door Stichting Ynnatura, een samenwerkingsverband van zo’n veertig bedrijven die It Fryske Gea steunen …

150107-1158x

Sinds 2002 is de otter weer terug in Nederland, en het gaat goed met het dier: de totale populatie in ons land wordt momenteel op ruim 100 dieren geschat, waarvan een groot deel in Fryslân en de Kop van Overijssel leeft. Helaas worden veel otters slachtoffer van het voorbij razende verkeer. Op heel veel plaatsen kunnen dieren zoals de otter (nog) niet veilig de weg passeren …

150107-1226x

Het plaatsen van waarschuwingsborden is de eerste, en goedkoopste maatregel om otterlevens te sparen. In feite is het slechts een noodmaatregel, want hierbij blijven de otters afhankelijk van de wellevendheid en de oplettendheid van automobilisten. Een betere, maar ook aanzienlijk duurdere oplossing is het aanleggen van een tunnel onder de weg door. Omdat er in 2014 op verschillende plaatsen zulke tunnels voor otters en/of dassen zijn aangelegd, zal ik daar binnenkort ook eens een voorbeeld van tonen …

150107-1201x