Elk jaar probeer ik op zijn minst toch één keer naar de Ecokathedraal bij Mildam te gaan. Dit jaar was het er nog niet van gekomen. Dat heb ik gisteren goed gemaakt. En dat was maar goed ook, want er was weer veel veranderd sinds mijn laatste bezoek in augustus 2017 …

Om te beginnen staat er bij de entree een nieuw informatiepaneel over de Ecokathedraal. Op dit paneel staat kort en duidelijk iets over de voorgeschiedenis van de Ecokathedraal. Eén van de zes afbeeldingen op het paneel is een door mij gemaakte foto van de Porta Celi …

Ook nieuw was een bankje dat in de buurt van de Porta Celi staat. Een echt bankje, dat is een heuse primeur voor de Ecokathedraal. Hoewel het aanlokkelijk was om daar meteen even te gaan zitten, ben ik toch eerst maar aan mijn fotokuier begonnen. Het werd een warme en kleurrijke herfstkuier, waarbij de temperatuur meer aan voorjaar dan aan herfst deed denken …
De voor november record hoge temperaturen eisten al snel hun tol. Veel eerder dan verwacht sloeg vermoeidheid toe en vloeide de kracht uit mijn benen. Desondanks heb ik er weer volop van genoten. Zoals vrijwel altijd hing er een bijzondere, niet nader te omschrijven sfeer in de Ecokathedraal. En wat het ook op lichamelijk minder goede dagen een prima locatie maakt: de Ecokathedraal telt veel plekjes om af en toe even te gaan zitten en wat bij te tanken …

De overige foto’s van mijn rondgang volgen later. Het zonnetje schijnt hier nu nog, dus het is eerst tijd om nog even van het mooie novemberweer te genieten.