Terug op de fiets

Geplaatst op door

Jetske kwam gistermiddag op de proppen met een aantal foto’s, waarop ik op de fiets te zien ben. Voordat we in 2009 op Terschelling waren, had ik mijn fiets al een tijdlang aan de kant gezet, omdat mijn benen de trappers steeds moeilijk rond konden krijgen. De kennismaking met de gehuurde e-bike bracht daar verandering in. In die drie dagen op Terschelling heb ik meer gefietst dan de vier jaar ervoor. Deze foto laat zien, dat ik op die e-bike zelfs weer een surplace kon maken …  😉

Terug thuis hebben we de kogel binnen een maand door de kerk gejaagd. Mede omdat Aafje gebruik kon maken van een fietsplan op haar werk, konden we een mooie e-bike aanschaffen. Daarmee heb ik die zomer diverse ritjes rondom Drachten gemaakt. Erg ver begaf ik me nooit van huis. Hoewel het licht fietst op zo’n gloednieuwe e-bike, heb je met MS altijd een zeker gevoel van onzekerheid. Je weet nooit wanneer een vrijwel alle kracht absorberende vermoeidheid je kan overvallen. En dan is het ook op een e-bike zwaar trappen. Maar niet ver van huis heb ik die zomer weer diverse mooie plekjes bezocht waar ik al lang niet meer was geweest, omdat ze met de auto niet bereikbaar zijn …

Nadat ik een jaar later een schub kreeg – zeg maar een achteruitgang van de MS – waarvan ik nooit helemaal ben hersteld, kwam er een eind aan mijn fietsavonturen. Sindsdien gaat Aafje dagelijks op de e-bike naar haar werk en heb ik de beschikking over de auto. In 2011 heb ik op Terschelling nog eens een e-bike gehuurd, maar dat was geen succes. Daarom hebben we tijdens onze laatste korte vakantie op Terschelling in 2017 de auto maar meegenomen …

43 gedachten over “Terug op de fiets”

  1. Mooi en minder mooi Jan, mooi dat je nog even van de ritjes met de nieuwe e-bike hebt kunnen genieten, minder mooi dat dat nu niet meer gaar door de MS, het is nog weer een mooie serie foto’s geworden.

    Like

  2. Dan voel ik mij toch nog erg gezegend, dat dit mij nog wel lukt, zelfs op een gewone lichte toerfiets om kleine korte stukjes te kunnen fietsen. Want ik snap jou, als je zegt, dat je nooit weet wanneer je lichaam zegt, nu genoeg! Ik snap dat je af en toe flik zult balen dat het niet meer lukt… ik wens jou toch toe, dat het misschien, heel misschien toch nog een keertje zal lukken. Wat je zegt, met de fiets kom je soms toch op plekken waar je met de auto niet kunt komen.

    Prachtige serie overigens ook weer, leuk om jullie samen zo te zien ook 😀

    x

    Geliked door 1 persoon

  4. Ha Afanja,

    die dagen heb je toch maar mooi in de mik!
    En eindelijk hebben we eens een foto van je.
    Toch leuk, als je weet naar wie je schrijft!

    Wat rottig, dat je steeds minder kunt.
    Klote-ziekte.
    Mijn nieuwe buurvrouw heeft ook MS. Hoop, dat ze het nog heel lang hier kan blijven wonen…

    Groetjes!
    Hou je haaks…
    Marlou

    Geliked door 1 persoon

    • Ten behoeve van dit weblog sta ik meestal achter de camera, Marlou, maar zo af en toe duikt mijn beeltenis ook eens op. Intussen ben ik net wat grijzer, maar verder nog goed herkenbaar. 🙂
      Zoals ik hieronder al ergens in een reactie schreef: ik heb niet echt te klagen, hoor. Ik heb nog steeds een milde vorm van MS. Dat gaat weliswaar gepaard met gaandeweg wat meer beperkingen, maar bij de meest progressieve vorm had ik er nu een stuk minder bij gezeten (als ik nog had geleefd ..). Kortom: pluk de dag!

      Like

    • Elk nadeel heeft zijn voordeel, Bea. Het voordeel van mijn huidige situatie is dat ik in onze eigen kleine bubbel een goed plekje heb. In dat opzicht ben jij momenteel een stuk minder af. Hopelijk lukt het jou ook om er het beste van te maken.

      Like

      • Ik hoop dat we spoedig overschakelen naar afstandsonderwijs want dit voelt helemaal niet veilig. Ik twijfel of ik hier nog verder aan meedoe. Het voelt een beetjes als het spelen van Russische roulette. O.K., de leerlingen besmetten elkaar weinig, maar over de besmette leerkrachten wordt niet gerept… Niet netjes want er zijn al flink wat leerkrachten besmet. Ik zit gezien mijn leeftijd ook in de risicogroep. Maar mijn grootste zorg is dat ik mijn moeder of echtgenoot zou besmetten. Ik twijfel of ik zo wil verdergaan… Het risico is me te groot.

        Like

        • Daar was ik al bang voor, Bea, en ik kan het me ook heel goed voorstellen. In jouw plaats zou ik er waarschijnlijk ook zo over denken. Het probleem is alleen dat je waarschijnlijk niet zoveel hebt te willen, de kachel moet uiteindelijk toch blijven roken en er moet wel brood op de plank blijven komen. Ik kan je vanuit het noorden alleen maar heel veel sterkte en wijsheid wensen. Pas op jezelf en blijf gezond, Bea!

          Like

          • Ondertussen is het zo geregeld dat ik enkel op maandagnamiddag nog lesgeef, al de rest gaat via afstand op de pc thuis. Op maandag trek ik dan wel twee mondkapjes boven elkaar aan… en probeer extra voorzichtig te zijn. En ja, zo is het… Ik kan onmogelijk zomaar mijn job opgeven. Als ik dat nu zou doen, heb ik geen inkomen tot mijn 67ste. Even doorbijten en op mijn 63ste kan ik met pensioen.

            Geliked door 1 persoon

            • Kijk, dat klinkt al wat beter en hoopgevender dan je vorige reactie. Met één middag wordt de kans op besmetting al wat kleiner. Bovendien kun je in die paar uren net wat beter letten op je eigen veiligheid dan gedurende een hele week, lijkt me. Misschien moet je voorlopig ook meer met korte termijn doelen voor jezelf werken. Oftewel: eerst op na de kerstvakantie nu, en daarna op naar de volgende etappe.
              Hoer dan ook, alle goeds gewenst. ♥

              Geliked door 1 persoon

  7. Dat het jammer is dat je de fiets en nadien ook de e-bike aan de kant moest laten, moet ik jou niet uitleggen…. Maar je hebt er alvast met volle teugen van genoten, toen het je nog wel af ging. Tijden veranderen en brengt ook nieuwe gewoonten. Als de auto nu voor jou de oplossing is, wel dan is dat maar zo. Gelukkig kan Aafje met de fiets naar haar werk, wat voor jou extra opties opent. Dus Jan, geniet zoveel mogelijk kerel…. dat is de enige boodschap die ik je sturen kan.

    Geliked door 1 persoon

  8. Daarom ben ik zo blij met mijn moppie. Die doe het gelukkig helemaal vanzelf. Maar ook daarmee moet je oppassen. Als je stopt moet je wel meteen goed staan, anders kiep je met je knie alsnog om. Maar ook moppie staat door een andere klacht even op stil. Het blijft behelpen met een handicap.

    Geliked door 1 persoon

    • Ja, na verloop van tijd krijgen veel mensen wel met een of andere beperking te maken. Bij de één is dat wat eerder dan bij de ander, maar behelpen is het vrijwel altijd. Zo’n ‘moppie’ lijkt mij ook nog wel eens wat, maar dan moet eerst het schip met geld binnenvaren.

      Like

  9. Toch een heel leuke fietsplaatje. weten te maken 🙂 al gaat het wat minder. Jammer joh maar wat je zegt, nog steeds op eigen benen en je weet het: er gaat niets boven eiges.
    Mooie serie foto’s, die koeien… 🖤

    ,

    Geliked door 1 persoon

  12. Prachtige foto’s heb je gemaakt op de fietstochten toen dat nog kon. Het is verdrietig je te moeten realiseren dat je mobiliteit steeds beperkter wordt. Gelukkig is de auto er nog en de mogelijkheid tot wandeltochtjes. Eruit halen wat er erin zit. Dat houdt de mens, letterlijk, op de been. En het liefst met een zo opgewekt mogelijk gemoed. Ik heb er grote bewondering voor.

    Geliked door 1 persoon

    • Dankjewel, Peter.
      Ik herhaal het antwoord dat ik zojuist aan Dirk gaf maar even: in feite is er geen andere optie dan er het beste van te maken. Dat betekent regelmatig bijstellen van verwachtingen, perspectieven en mogelijkheden. Maar dat is me de afgelopen 15 jaar redelijk afgegaan, vind ik zelf. Natuurlijk mopper ik wel eens wat, maar echt klagen heb ik eigenlijk nog nooit gedaan., Ik weet namelijk ook dat het bij de meest progressieve vorm van MS een heel stuk minder kan gaan. Kortom: pluk de dag!

      Geliked door 1 persoon

  13. Het is bewonderingswaardig hoe jij, desondanks alle tegenslag en steeds minderende mobiliteit en gezondheid
    toch steeds nieuwe kansen blijft zien en je ervoor zorgt dat je glas halfvol blijft en niet halfleeg.
    Je foto’s zijn weer heel genietbaar… de rust en de immense wijdsheid van het vlakke Nederlandse platteland.

    Geliked door 1 persoon

    • Dankjewel, Dirk.
      In feite is er geen andere optie dan er het beste van te maken. Dat betekent regelmatig bijstellen van verwachtingen, perspectieven en mogelijkheden. Maar dat is me de afgelopen 15 jaar redelijk afgegaan, vind ik zelf. Natuurlijk mopper ik wel eens wat, maar echt klagen heb ik eigenlijk nog nooit gedaan., Ik weet namelijk ook dat het bij de meest progressieve vorm van MS een heel stuk minder kan gaan. Kortom: pluk de dag!

      Geliked door 1 persoon

  14. Jan wat een schitterende serie foto’s en het is heerlijk dat de e bike bestaat.
    Het vergroot toch je reikwijdte en het is zo mooi bij jullie.
    Ik ben blij met mijn scootmobiel al ben ik dit jaar niet veel weggeweest.
    Wat ziet Aafke er gelukkig uit jullie hebben samen echt genoten.
    Met of zonder e bike ik hoop dat jullie nog veel van deze momenten
    zullen hebben.

    Groetjes Erica

    Geliked door 2 people

    • Voor net wat langere afstanden heb ik sinds voorjaar 2019 een loopfietsje. Maar in de donkere en natte maanden is de hometrainer voor mij nog het beste alternatief om zonder al teveel risico’s toch wat in beweging te blijven. Een mens moet toch wat.

      Geliked door 1 persoon

    • Groot gelijk, Edward. Zodra het gevoel van veiligheid en vertrouwen weg is, kun je er beter mee stoppen. De hometrainer is in de donkere en natte maanden een goed alternatief om zonder al teveel risico’s toch wat in beweging te blijven. .

      Like

  17. Mooie foto reeks en zeker de waterlelies!
    Ik begrijp best wel je fietsprobleem en blijf gewoon jezelf!
    Doe hetgeen je best uitkomt en kijk niet om!
    Vandaag, wereld reumadag! Velen staan er niet bij stil!
    Kan je er alles van vertellen…. positief blijven is een goed geneesmiddel!
    Fijne nieuwe week en blijf veilig in deze wel bijzonder coronadagen!

    Geliked door 1 persoon

  19. Ik wil mezelf helemaal niet met jou vergelijken Jan maar begrijp de emotie van het moeten afstaan en aangewezen zijn op de auto. Helaas kan je daarmee ook geen wandelingen in een park of een bos doen. Prachtige waterlelies! Hopelijk kan je nog lang genieten van je fotografie.

    Geliked door 1 persoon

  20. De E-bike is de meest schitterende uitvinding van de laatste jaren, vind ik. De nieuwste modellen geven ook veel extra steun, naar ik hoorde, tot 80%. Jammer voor jou dat die er toen nog niet waren, de techniek staat niet stil.

    Nooit een stille elektrische Solex overwogen? Ik zie ze soms in Nederland, lijkt me wel heerlijk, en je moet niet trappen. Gelukkig lukt het autorijden, dat betekent vrijheid.

    Het is niet gemakkelijk steeds eigen mogelijkheden moeten afgeven. Je bent een natuur- en fotoliefhebber, ik hoop echt dat deze hobby’s je nog heel lang lukken.

    De foto van de waterlelies ontroert me.

    Geliked door 1 persoon

    • Tot nu toe heb ik de aanschaf van een elektrische scooter of brommer nooit echt overwogen. Om te beginnen zit daar een kostenplaatje aan en ons budget is beperkt. Mijn uitgangspunt is tot nu toe eigenlijk altijd geweest om zoveel mogelijk beweging te krijgen met mijn fotokuiertjes. En dat is m.b.v. de auto als vervoermiddel naar mooie plekjes ook jarenlang gelukt. De laatste tijd komt ook daar steeds minder van terecht, maar door mijn activiteiten wat aan te passen krijg ik meestal nog steeds mijn dagelijkse beweging wel.

      Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.