Ik begin de nieuwe week met een woordje van respect en waardering voor alle zorgmedewerkers en hulpverleners, die zich weer dag en nacht het vuur uit de sloffen lopen t.b.v. allen die ten prooi vallen aan Covid-19. Dit temeer daar ik vrees dat het allemaal nog veel erger wordt zo lang Rutte en zijn trawanten slechts het dreigende vingertje heffen zonder echt door te willen en te durven pakken. Om niemand in de weg te lopen, blijf ik nog maar even virtueel op vakantie …

– Virtueel naar Frankrijk 10 –

Op dag twee maakten we na de koffie een ritje naar de Baai van de Somme ten noorden van Ault.  Aan de zuidkant van de baai ligt op een smalle strook land het gehucht Le Hourdel. De kleine vissershaven bij het dorp lag er op dat moment stil en droog bij …

We besloten af te dalen van de kade om een wandelingetje te maken door de drooggevallen baai. Vanaf de bodem van de haven omhoog kijkend, was ik blij dat het eb was op dat moment …

Al na een korte wandeling bevonden we ons weer in een geheel andere wereld. In Fryslân zijn we wel gewend aan weidse uitzichten, maar dit vond ik toch wel heel bijzonder en indrukwekkend. Zo ver het oog reikte, strekte zich een enorme vlakte van zand en grind uit …

– wordt vervolgd –