Nederlands riet

Vorige week woensdag ben ik weer met mijn fotomaatje Jetske de Weerribben in getrokken. Ditmaal ging het ons niet om het spotten van een ijsvogel – hoewel dat natuurlijk mooi meegenomen zou zijn – nee, we reden linea recta naar het rietland bij de schilderachtige buurtschap Nederland

Wie hier al wat langer meeleest, weet dat ik al zo’n 15 jaar in winter of voorjaar graag eens met Jetske het rietland in trek om foto’s te maken van het werk van de rietsnijders. Dat komt voort uit het feit dat Jetske uit een familie van rietsnijders. Vorige week gingen we naar het rietland van Jetskes’ neef Klaas-Jan …

Tot hier was het pad goed en droog geweest, maar eenmaal in het rietland vielen meteen de ongewoon diepe sporen op. Rhena, de Golden retriever die vaak met de baas het riet in gaat, stond ons al op te wachten …

Met de nodige moeite liepen we over het drassige pad het rietland in. Klaas-Jan en zijn oom Errie, die hem die dag hielp in het rietland, kwamen ons al tegemoet lopen. We raakten meteen aan de praat over de stand van zaken in het riet …

We waren precies op het goeie moment gekomen, de mannen waren net aan hun lunch toe. Nadat Rhena alweer lekker was gaan liggen, zochten wij gevieren een plekje in de buurt van de schaftkeet om te zitten. Daar zetten we het gesprek voort …

  • wordt vervolgd

29 gedachten over “Nederlands riet

    • Voor de goede orde: dit was vorige week woensdag bij een max. temperatuur rond 13°C. Dat zijn fijne temperaturen om buiten te werken. Gisteren lag de maximumtemperatuur ruim 10 graden hoger. Ik denk, dat de mannen dat te warm vonden.

      Like

  1. Mooie en originele titel. 🙂
    Het is altijd weer een feest om in het rietland te zijn. Ook voor mij roept dat altijd weer fijne herinneringen op.
    Het gaat me wel aan het hart als ik zie hoe slecht het riet erbij staat (of ligt). Dat is in die 15 jaar dat wij op stap zijn naar het rietland wel veranderd.

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.