Zonder woorden …

Zonder woorden …

Ik trof het, zei Jetske, omdat er de afgelopen dagen veel gerookte paling was verkocht. was er aanvulling van de voorraad nodig. Daarom kwam de palingroker die middag een keer extra langs. Hoewel ik allerminst een visliefhebber ben, liet ik die kans niet lopen …

Omdat de palingroker daar geen bezwaar tegen had, maakten Jetske en ik er allebei wat foto’s van. Zorgvuldig reeg hij de gekweekte paling aan rookpennen. Tien palingen aan elke pen. Daarna liet de palingroker de palingen gedurende enige tijd ‘zwemmen’ in een pekelbad …



Nadat de palingen voldoende gepekeld waren, liet de palingroker ze even uitlekken. De palingen werden nogmaals netjes gerangschikt aan de rookpennen …

Vervolgens werden de palingen aan de pennen in de rookoven gehangen. De rookoven is voorzien van een thermometer en een temperatuurregelingsklep. Dit was duidelijk een heel andere manier van werken dan die van mijn oom Bauke vroeger. Die gebruikte een oud metalen vat, waarin hij de niet geheel legaal gevangen palingen op gevoel rookte …



Uiteindelijk mag het vuur onder in de rookoven worden aangestoken. Dat hebben wij echter niet afgewacht. Er stond meer op het programma …

Mijn fotomaatje en haar echtgenoot hadden echt een daalders plekje in de vakantie. De caravan stond ik de voortuin van de boerderij bij de SVR-camping, zodat ze van onder de luifel mooi zicht hadden op de Dokkumer Ee en alles wat daar langs trok …

Behalve een breed scala aan vaartuigen, was het ook een voortdurend komen en gaan van fietsers en wandelaars over het malle fietspaadje langs de Dokkumer Ee …



Op verschillende plekjes stonden mooie houten stoelen waar de komende en gaande mens om wat te rusten en van het uitzicht te genieten. Er kon zelfs een gerookt harinkje gehapt worden …

Nadat er een kleine communicatiestoornis was opgetreden bij het maken van onze afspraak, pasten fotomaatje Jetske en ik de invulling van de dag gistermorgen probleemloos aan …

We reden naar de Leijen om het water te delen met een visser en diverse vissende vogels. Een passerende vrouw die in hoog tempo het meertje overstak op haar supplank, zorgde voor de sportieve toets …


Een gewone oeverlibel deelde dit uitzicht met ons, terwijl hij aan de wand van de vogelkijkhut ‘Blaustirns’ hing …

Ik heb even geen zin om vrolijk te doen alsof er niks aan de hand is in de wereld en in ons eigen land. Het is benauwend en beangstigend om te zien hoe de bijl steeds verder in de wortel van de beschaving en de rechtstaat wordt gezet. Vorig jaar heb ik de foto hieronder gebruikt na de herverkiezing van Donald Trump als president van de VS. Gisteren heeft hij met zijn Big Beautiful Bill eindelijk zijn zin gekregen: belastingverlaging voor de rijken, terwijl de lagere klassen en kwetsbare groepen sociale voordelen dreigen te verliezen en illegalen met geweld worden opgejaagd. En intussen mag Oekraïne verrekken onder Russische drones, raketten en gifgassen …

In ons eigen land zijn we intussen ook weer verder afgegleden. Van NSC (Nieuw Schijnheilig Contract) had ik al niet anders meer verwacht. Maar dat uitgerekend de SGP, de partij die sinds mensenheugenis bekend heeft gestaan als hoeder van de rechtstaat, gisteravond de deur heeft opengezet voor vervolging van illegalen en mensen die hen helpen, is een regelrechte gotspe …

De wet die gisteravond is aangenomen, moet weliswaar nog naar de Raad van State en de Eerste kamer, maar ik ben er niet gerust op. Het CDA zegt nu weliswaar ook daar tegen de wet te zullen stemmen, maar beloften van het CDA zijn als het erop aankwam al te vaak niets waard gebleken.
Willen we voorkomen dat mensen straks onder de brug moeten slapen, omdat het verboden is om hen voedsel en onderdak te bieden? Ik hecht niet altijd evenveel waarde aan petities, maar deze heb ik van harte ondertekend vanmorgen. Baat het niet, dan schaadt het niet. Misschien kun je hem ook tekenen, op de link hieronder klikken is al een mooi begin …
Direct naast van het haventje van Smalle Ee ligt een deel het erf van de boer aan de overkant van de Bûtendiken. Hier stalt de boer vaak een deel van zijn materieel. Die dag stonden er een paar oude trekkers en o.a. een wagen met pakjes hooi …

Als ik hier met de auto langs kom, rijd ik meestal zo door, maar het was voor ons samen nu wel even de moeite waard. Die oude trekkers en de pakjes hooi zonder dat foeilelijke plastic doen me toch weer even weer terugdenken aan mijn jongste jaren rond de boerderij. Aan de overkant van de weg werden de pakjes hooi van een tweede wagen afgeladen in de schuur. Krachtpatserswerk …


Een stukje verderop langs de Bûtendiken stond een veel modernere trekker met een wagen half in de berm aan linkerkant van de weg. Rechts kwam net de boer aanlopen, die zijn hokkelingen naar het weiland had gebracht …

Zoals dat hoort te gaan met hokkelingen, kwam de hele ca. twaalf koppen tellende kudde achter de boer aan. Even stonden ze beteuterd toe te kijken, toen de boer het hek vast maakte. Daarna dropen ze teleurgesteld af …


Zodra ze ons zagen, leken ze de boer echter vergeten te zijn. In bedaard tempo kwam de hele club op ons af om zich aan de andere kant van de sloot in een lange rij voor ons op te stellen. Na een alleszins hartelijke begroeting vervolgden wij onze weg …

Bijna aan het eind van onze wandeling zagen we dat er een blauwe reiger op één van de betonnen elementen van de oude Deltagoot stond …

Op zich niet zo gek voor een reiger om daar te gaan zitten. Vis zit er waarschijnlijk niet in de vijver, maar hij had er wel een goed overzicht van wat er rondom gebeurde. Dat bood in ieder geval de gelegenheid om vroegtijdig op de wiek te gaan bij de nadering van deze wat al te opdringerige fotografen …


Maar er zitten ook wel eens heel rare vogels bovenop die betonnen kolos. Ik vond een filmpje van een groepje jongeren dat de oude Deltagoot gebruikte als plek voor een interessante en pittige obstacle run. Na een inleidende verkenning en een spannende eerste groepsuitdaging, komen de mannen vanaf 14:00 min. echt op gang …