Bijna aan het eind van onze wandeling zagen we dat er een blauwe reiger op één van de betonnen elementen van de oude Deltagoot stond …
Op zich niet zo gek voor een reiger om daar te gaan zitten. Vis zit er waarschijnlijk niet in de vijver, maar hij had er wel een goed overzicht van wat er rondom gebeurde. Dat bood in ieder geval de gelegenheid om vroegtijdig op de wiek te gaan bij de nadering van deze wat al te opdringerige fotografen …
Maar er zitten ook wel eens heel rare vogels bovenop die betonnen kolos. Ik vond een filmpje van een groepje jongeren dat de oude Deltagoot gebruikte als plek voor een interessante en pittige obstacle run. Na een inleidende verkenning en een spannende eerste groepsuitdaging, komen de mannen vanaf 14:00 min. echt op gang …
Er zijn twee plaatsen waar je de oversteek kunt maken van de ene lange zijde van ‘Deltawerk//’ naar de andere. Als je daar op een platform tussen de beide lange zijden in staat, ben je aan alle kanten omringd door de grote betonnen elementen …
Dat levert weer heel andere beelden op van het kunstwerk. Hier heb ik niet alleen gebruik gemaakt van de weerspiegelingen op het wateroppervlak, maar ook van de weerkaatsing van het licht van de golfjes op de scheefstaande elementen …
We hebben die betonnen kolos nu zo ongeveer van alle kanten bekeken. Voor, naast en achter …, wat nog rest is de bovenkant. Daarom nemen we morgen nog even een kijkje op‘Deltawerk//’ …
Aan het begin van de dag hebben we het noordelijke deel van ‘Deltawerk//’, de oude Deltagoot bekeken. Aan het eind van onze rondgang door het Waterloopbos naderden we het kunstwerk vanaf de zuidkant …
We liepen even om het zuidelijke deel heen om vanaf die kant wat foto’s te maken. Daarna volgden we het zuidoostelijke pad. Daar heb ik op diverse plekken nog een heel wat foto’s gemaakt van de betonnen panelen. De weerspiegelingen waren boven verwachting mooi …
Ik sluit vandaag af met een filmpje uit de tijd, waarin de Deltagoot nog volop in bedrijf was. Je kunt hier zien met wat voor kracht de golven op het model van een zeedijk beuken …
Zodra we bij de eerste oversteekplaats dwars door de oude Deltagoot naar de andere kant van het bijzondere bouwwerk gelopen waren, wachtte daar een grote hoeveelheid paarse lupinen op ons. Zouden ze dat dan bedoelen met de paarse route …?
Voorbij de oversteek sloegen we linksaf om onze weg in noordoostelijke richting langs de oude Deltagoot te vervolgen. Terwijl Jetske haar fototas voortrolde, liet ik me lekker rollen door Whilly …
Na een paar minuten stonden we voor een bruggetje met daarvoor een korte trap. Gelukkig hoefden wij die kant niet op, maar ik ben wel even afgestapt om een foto te maken van het uitzicht over de watergang …
Van 1951 tot 1996 zat het Waterloopkundig Laboratorium in het Voorsterbos (OpenStreetMap) in de Noordoostpolder. Dit laboratorium speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van diverse waterbouwkundige projecten overal op de wereld. Zo werden hier o.a. schaalmodellen getest van havens zoals IJmuiden, Lagos en Bangkok, en de iconische Deltawerken …
In 1996 vertrok het laboratorium, daarna heeft Natuurmonumenten het gebied overgenomen. De proefopstellingen bleven in het bos achter en vormen nu een boeiend decor waar de natuur langzaam haar plek weer verovert. De visie hierachter is eenvoudig maar krachtig: waar ooit de mens de natuur naar zijn hand zette, herstelt de natuur nu op haar eigen wijze het evenwicht. Wat dat betreft doet het project me denken aan de Ecokathedraal bij Mildam …
Eén van de meest opvallende bouwwerken in het Waterloopbos is de Deltagoot. Deze enorme betonnen bak is in 1980 gebouwd om de Oosterscheldekering te testen. Hij is 240 meter lang, 5 meter breed en 7 meter diep. Dankzij de inspanningen van Natuurmonumenten kreeg dit imposante bouwwerk een nieuwe bestemming. Dit was het eerste bouwwerk op onze route …
In 2018 werd Atelier de Lyon/RAAAF gevraagd om de saaie, rechthoekige Deltagoot nieuw leven in te blazen. Het bouwwerk, dat ooit verborgen lag onder een grote zandheuvel, werd uitgegraven en er werd een gracht omheen gelegd. Deze gracht weerspiegelde het beton in 2019 op een bijna serene manier in het water. Dat spiegeleffect is intussen goeddeels aan het zicht ontnomen door de oeverbegroeiing rondom.
Om de strakke vorm van de bak te doorbreken, zaagden de ontwerpers betonnen platen uit de dikke wanden. Deze platen werden een kwartslag gedraaid, onder verschillende hoeken geplaatst en in de wanden teruggeplaatst. Dit creëert een golvend effect dat doet denken aan de kracht van water dat richting de kust rolt. Ik sluit af met een filmpje van de werkzaamheden …
Vrijdag zijn Jetske en ik voor de derde keer naar het Waterloopbos bij Marknesse geweest. Hoewel het verleidelijk was, hebben we bij binnenkomst paviljoen ‘Het Proeflab’ eerst toch maar links laten liggen …
De eerste keer dat we er samen waren, was in 2011. Toen verkeerden veel van de proefopstellingen, waarmee belangrijk waterloopkundig onderzoek is gedaan, nog in originele en verwaarloosde staat. Het terrein bleek toen al snel te uitgestrekt voor me te zijn …
Om die reden hebben we het in 2019 beperkt tot het bekijken en uitgebreid fotograferen van de oude Deltagoot, die toen pas was omgevormd tot het 250 meter lange kunstwerk ‘Deltawerk//’ …
Met de komst van Whilly, is mijn actieradius zoals bekend weer een stuk groter geworden. Daarom konden we gisteren de 3,3 km lange rolstoelvriendelijke route volgen. We hebben ons anderhalf uur ondergedompeld in de natuur die er behalve waterwerken ook een breed scala aan vogels en libellen herbergt …
Het ziet er niet naar uit dat we de zon vandaag te zien krijgen. Daarom gooi ik er op deze zondag maar een paar zonnige plaatjes uit eigen tuin tegenaan …
De foto’s dateren van begin december. Sindsdien is de situatie ter plekke enigszins gewijzigd. De laatste blaadjes zijn verdwenen, er hangen nu alleen nog wat besjes …
Voor de mensen die meer van rechtlijnigheid houden, heb ik de volledige versie van “‘Deltawerk 1:1’ – De Deltagoot in het Waterloopbos” online gezet. Veel kijkplezier en een fijne zondag verder! …
Afanja's Weblog 