In een holle boom

Van de vele uitstulpingen van de oude beuken heb ik gisteren al het een en ander laten zien, vandaag nemen we even een kijkje in de enorme holte van een van de bomen …


Aan de buitenkant is zo ongeveer elke vierkante centimeter van die bomen interessant, maar aan de binnenkant van deze boom is dat niet veel anders. Het zal op termijn wel tot de dood van de oude beuk leiden, maar op dit moment is het echt een feest van vormen, kleuren, structuren en vraatsporen in de holte van die boom …

Tijd om onze weg weer te vervolgen. Als je vanaf dit punt de Beakendyk in noordwestelijke volgt, kom je na ongeveer 1 km uit bij de dansende bomen(Google Maps). Maar dat was nu niet het plan, het was tijd om terug te gaan naar de Romeinse Sterrenschans om ter plekke de geschiedenis daarvan uit de doeken te doen …

Tot de dood ze scheidt

Het restant van de tak die al voor 2006 van de dikke boom was afgebroken, wordt door de natuur gestaag verder afgebroken …


Waar ooit die dikke tak in zijn geheel aan de boom zat, zit nu een gapend gat …

De stomp van de tak die recenter is geamputeerd ziet er ook niet echt gezond uit. Daar lijkt zich een zwammenkolonie te hebben gevestigd. Hoewel ze er aan doen denken, lijken het geen elfenbankjes te zijn. Ze zien er in ieder geval heel anders uit dan de elfenbankjes in onze tuin. Over wat voor zwammen het wel zijn, geeft Obsidentify geen duidelijkheid …

Diverse bomen zoals o.a. de beuk hebben het momenteel zwaar in ons veranderende klimaat. Veel bomen redden het niet en beginnen vanaf de bovenkant langzaam af te brokkelen, andere bomen worden noodgedwongen gekapt om gevaarlijk situaties door vallende takken te voorkomen. Hoe het met deze twee ook verder gaat, het lijkt me duidelijk dat ze elkaar tot steun zullen blijven tot de dood hen scheidt …