Een stoel en wat paddenstoelen

Ik liep nog wat verder de Engelse landschapstuin bij Huize Olterterp in. Hier en daar hingen nog wat takken met mooie herfstbladeren te pronken in de zon …

De afgelopen jaren is er fasegewijs groot onderhoud uitgevoerd aan de tuin. Van de voet van een omgezaagde stam is daarbij een stoel gemaakt …

Ik liep nog even door tot aan de vijver, waar het landhuis weer mooi in werd weerspiegeld. Rond het gebouw waren schilders actief …

Voorgaande jaren heb ik veel paddenstoelen aangetroffen in de tuin. Dat viel me nu wat tegen, waarschijnlijk was ik er wat te laat voor. Toch heb ik er hier en daar nog een paar aangetroffen …

Teruglopend naar de auto heb ik nog wat gekleurde bladeren aan één van de bomen in de tuin gefotografeerd. Daarna ben ik in de auto gestapt om even door te rijden naar Heidehuizen …

Terug bij Huize Olterterp

Na meer dan een week zagen we gisterochtend eindelijk de zon weer. Ik besloot na de koffie meteen de koe bij de hoorns te vatten en naar de bossen van Olterterp-Beetsterzwaag te rijden. Onderweg kom je dan automatisch langs de landschapstuin van Huize Olterterp, waar It Fryske Gea haar hoofkwartier heeft. Daar maakte ik de eerste stop …

Hoewel veel bomen hun bladeren al waren verloren en de kleurenpracht in de afgelopen grijze week goeddeels was verdwenen, lukte het toch om nog wat mooie krentjes uit de pap te vissen. Ik liep eerst maar eens naar het heuveltje voor in de tuin met het kunstwerk van beeldhouwer Anne Woudwijk …

Anne Woudwijk was kennelijk al bezig met de (terugkeer van) de wolf naar ons land, voordat daar echt sprake van was. De titel van het kunstwerk is ‘Wanneer de maan het landschap verandert, huilen de wolven’. Samen met nog twee andere kunstwerken, die Park Huize Olterterp in één rechte lijn verbinden met de natuurgebieden het Ketliker Skar en de Lendevallei, vormt het een ‘Ode aan de wolf’...

Vanaf het heuveltje heb je mooi zicht op de door het park slingerende paden. De Engelse landschapstuin is ontworpen door de tuinarchitecten Lucas Pieter Roodbaard en Gerrit Vlaskamp. Morgen lopen we wat verder het park in …

wordt vervolgd

Paddenstoelen bij Huize Olterterp

De dag begon zonnig gisteren. Daarom ben ik na de koffie meteen in de auto gestapt om een ritje te maken. Om mijn rug en benen te ontzien, had ik me voorgenomen om hier en daar wat herfstfoto’s te maken op korte afstand van de auto …

De eerste stop was bij Huize Olterterp waar de provinciale vereniging voor natuurbescherming It Fryske Gea haar hoofdkwartier heeft. Vorig jaar had ik een topdag toen ik daar was en heb ik rondom foto’s gemaakt van het oude landhuis. Gisteren heb ik me beperkt tot het voorste deel van de parktuin. Daar heb ik wat foto’s gemaakt van paddenstoelen die daar in het gras stonden te pronken …

Huize Olterterp

Stapje voor stapje paddenstoelen fotograferend – nu eens geknield dan weer diep voorover gebogen – was ik het huis al een eind genaderd. Voordat ik verder liep, besloot ik even lekker in de zon te gaan zitten op een van de bankjes rond een boom. Daarna besloot ik nog even door te zetten, zodat ik ook de zijkant en de achterkant van het landhuis en het voormalige koetshuis uit 1907 nog even kon bekijken …

Daarna had ik het wel even gehad. Via de kortste weg ben ik over de oprijlaan naar de auto gelopen. Die bracht me vervolgens naar een tweede bankje in de zon. Daar wachtte me nog een kleine verrassing …

Paddenstoelen in de parktuin

Ik was er niet voor naar Olterterp gereden. Sterker nog: ik had me voorgenomen om dit jaar niet teveel energie in het laag-bij-de-grondse paddenstoelenwerk te steken. Uit ervaring weet ik namelijk dat het me al gauw teveel kracht gaat kosten om na elke paddenstoel weer overeind te komen. Maar ja …


Nood breekt wet. Ongewild en ongemerkt stond ik daar in de parktuin van Huize Olterterp al snel echt aan alle kanten tussen de paddenstoelen. Er restte me niks anders dan er toch maar het beste van te maken, want op zo’n moment kan ik er ook niet zomaar aan voorbij lopen. En het moet gezegd, ik kreeg al snel de smaak te pakken …


  • morgen bekijken we het landhuis van nabij

Nog weinig herfstkleuren

Half september liet ik jullie al kennismaken met Huize Olterterp, het hoofdkwartier van de provinciale natuurbeschermingsorganisatie It Fryske Gea (Google Maps). Omdat de oude parktuin in de herfst vaak mooi kleurt, ben ik er dinsdagmiddag weer eens naar toe gereden. Ik zag het al toen ik uit de auto stapte, van uitbundige herfsttinten was hier nog geen sprake …


Maar nu ik er toch was, besloot ik er toch ook maar even een fotokuier te maken. Wat me ook meteen opviel was dat er een grote boom was geveld op het heuveltje waar ook de eerste ‘Wolvenroep’ van beeldhouwer Anne Woudwijk ligt. Ik kan bevestigen dat de steen er nog ligt …

Wat herfstkleuren betreft, werd ik er zoals gezegd niet verwend. Hier en daar zag ik wat geel en bruin tussen het nog overheersende groene blad, en ook de varens langs de vijver deden hun best. Wel zag ik een klein stukje verderop de eerste paddenstoel in het gazon opduiken …

En dan komt het oude landhuis ‘Huize Olterterp’ in zicht. Het originele landhuis van de familie Van Boelens is in 1907 vervangen door het huidige optrekje. Van een lezer kreeg ik n.a.v. mijn vorige bezoek aan het landgoed een foto van het originele landhuis toegezonden, waarvoor dank …

Om geen paddenstoelen te vertrappen, liep ik intussen voetje voor voetje over het gazon. Tussen de afgevallen bladeren schoten aan alle kanten paddenstoelen door het gras omhoog …


  • wordt vervolgd

Olterterp

Gistermiddag heb ik weer eens een kuiertje gemaakt in de tuin van huize Olterterp. Oorspronkelijk stond op deze plek het slot van de familie Van Boelens. Leden van deze familie bezaten een groot deel van het gebied in en rond Olterterp. Het park rond het landhuis is aangelegd in de stijl van de beroemde tuinarchitect Lucas Pieters Roodbaard Het slot werd in 1906 afgebroken en vervangen door een landhuis. Sinds de jaren negentig is het landhuis in gebruik als hoofdkwartier van de Friese natuurbeschermingsorganisatie It Fryske Gea

101025-1418x

Vorig jaar was ik hier op 28 oktober, drie dagen later dan nu dus, maar het verschil tussen toen en nu is groot. Een jaar geleden was het park volop in herfsttooi gehuld, terwijl op dit moment het groen nog overheerst. Kijk maar eens naar deze foto van 28 oktober 2009 …

091028-1314x

Meer foto’s van vorig jaar zijn hier te zien. Toch vielen er ook nu wel wat fraaie herfstplaatjes te scoren. Bij het betreden van het park had het er alle schijn van dat de bakker net wat verse broodjes had gebracht. Omdat ik thuis al een paar broodjes had gehad, heb ik deze maar laten liggen …

101025-1415x

Een stukje verderop stond een van de laatste vliegenzwammen nog stoer overeind. Helemaal puntgaaf was hij niet meer, de vraatschade aan de bovenkant laat zien dat ook hier het verval zijn intrede heeft gedaan …

101025-1408x

Vanuit het juiste standpunt waren er toch ook nog wel wat mooie herfstbladeren te fotograferen …

101025-1405x

Het was een heerlijk kuiertje op een mooie zonnige najaarsdag …

101025-1404x