Moeraskartelblad en meer moois

Afgelopen vrijdag zijn Jetske en ik weer samen op pad geweest. Drachten was ditmaal de uitvalsbasis. We waren het er al snel over eens dat het maar weer eens een weidevogeldagje moest worden. Maar ik stelde wel voor om eerst even een kijkje te nemen in het Weinterper Skar …

Dat er het nodige vocht in het gebied is opgeslagen, was goed te zien aan de slenk waar het kristalheldere water vlot doorheen stroomde …

Er groeide een grote hoeveelheid rode planten met lange stelen en kleine roze bloemetjes. Jetske pakte Obsidentify erbij om uitsluitsel te krijgen over de naam van de plant. Het blijkt te gaan om moeraskartelblad, waarschijnlijk een ver familielid zijn van het hier al langer bekende en veel kleinere heidekartelblad

We liepen in de richting van het blauwgrasland langs het noord-zuid pad. Daar hoopten we al een enkele vroege brede orchis te vinden, maar dat was wat optimistisch gedacht. We liepen een stukje in zuidelijke richting naar het alweer van afstand lonkende ‘Afanja-bankje’ …

Terwijl ik mijn onderdanen even rust gaf op het bankje, scharrelde Jetske rond met de ‘Merlin Bird app’ om te kijken of er nog interessante vogeltjes te horen waren. Dat leek nogal tegen te vallen, maar er vloog wel een ooievaar in glijvlucht over ons heen …

Op weg terug naar de auto zagen we nog een vlinder. Fladderen even dachten we dat het een witje was, maar Jetske zal al gauw dat het een oranjetipje was. Het beestje streek neer op een paardenbloem en bleef daar net lang genoeg zitten om ons beide een paar foto’s te laten maken …

Oranjetipje opent ’t vlinderseizoen

Tijdens een fotokuier aan de oostkant van het Weinterper Skar had ik vorige week het geluk om een oranjetipje te kunnen fotograferen. Daarmee is mijn vlinderseizoen 2020 geopend …

Gisteren heb ik een vruchteloze poging gedaan om aan de andere kant van hetzelfde gebied een oranjetipje op zijn waardplant de pinksterbloem te fotograferen. Zelfs in de luwte waaide het echter veel te hard voor de macrofotografie …

De pinksterbloemen zwiepten heftig heen en weer, en de oranjetipjes waaiden meer over het veld dan dat ze zelf hun richting konden bepalen. Deze eersteling, die de tijd nam om behalve zijn oranje vleugeltipjes ook de mooi getekende onderkant van zijn vleugels even te showen, pakken ze me in elk geval niet meer af …

Bij ’t tweede bankje

Drie dagen nadat ik met Jetske aan de oostkant van het Weinterper Skar was, had ik in fysiek opzicht een dusdanig goede dag, dat ik besloot om weer eens een kuiertje aan de westkant van het gebied te maken …

180420-1157x

Op een van de landjes aan de zuidkant van het pad bloeiden de eerste pinksterbloemen …

180420-1154x

En waar pinksterbloemen zijn, daar zijn ook oranjetipjes. Het is wel geen mooie macrofoto zoals ik ze in het verleden wel heb gemaakt, maar ik ben al lang blij met deze vangst. De tering naar de nering zetten, heet dat …

180420-1149x

Tevreden met de score van een pinksterbloem en een oranjetipje in korte tijd, vervolgde ik mijn weg naar het tweede ‘Afanja-bankje’ aan de rand van de heide …

180420-1158x

Genietend van het uitzicht heb ik op het bankje even lekker een broodje gegeten …

180420-1222x

Nadat de inwendige mens tevreden gesteld was en mijn benen weer wat kracht hadden herwonnen, heb ik nog even een blik over de heide geworpen …

180420-1226x

Het bleef beperkt tot een blik van afstand hoor, zelfs het frisgroene gebladerte in de verte kon me niet verleiden om de warmte van de heide bewust op te zoeken …

180420-1227x

Nee, ik had op het bankje een ander plannetje bedacht. Daartoe ging ik eerst een stukje terug in de richting waar ik vandaan was gekomen, achter de vrouw met haar hond aan …

180420-1234x

– wordt vervolgd –

Oranjetipje op koolzaad

Vooral in het Weinterper Skar heb ik eind april-begin mei vrij veel oranjetipjes zien fladderen. Hoezeer ik mijn best ook deed, het lukte maar niet om er eentje netjes op de foto te krijgen. Omdat het oranjetipje een tamelijk korte vliegtijd heeft – van half april tot eind mei – begon ik al te vrezen dat het dit jaar niet zou lukken. Maar vorige week donderdag kreeg ik op de oever van de Leijen bij Doktersheide toch mijn kans.

Opnieuw leek het lange tijd niet te lukken, want het beestje bleef maar fladderen. En als hij al eens wat langer op een bloem bleef zitten, dan gooide de wind vaak wel roet in het eten, waardoor de vlinder slechts vaag of soms zelfs helemaal niet op de foto stond. Uiteindelijk was dit de beste foto die ik aan deze langdurige jacht overhield. Het linker tipje is net weer buitenbeeld gewaaid, maar ik doe het ermee …   🙂

160519-1346x

Een gehavend blauwtje

We hebben de afgelopen jaren nog wel eens wat gemopperd dat er maar weinig vlinders te zien waren of dat ze zich pas laat in het jaar in grotere aantallen lieten zien. Daarover hebben we dit jaar absoluut niet te klagen …

140423-1159x

Voor mijn gevoel heb ik dit jaar al meer vlinders gezien dan vorig jaar in het hele jaar. In het Weinterper Skar heb ik de afgelopen weken al talloze witjes, citroenvlinders, dagpauwogen, bonte zandoogjes en vooral heel veel oranjetipjes zien fladderen …

140423-1205x

Woensdag kreeg ik het eerste blauwtje voor de lens van mijn camera. Vermoedelijk is het een boomblauwtje, zeker is dat hij of zij er zo vroeg in het jaar al behoorlijk gehavend uitziet …

140423-1208x

Omdat we vandaag voor het eerst Koningsdag vieren, sluit ik af met een foto van een van de vele oranjetipjes …

140423-1114x

Pinksterbloemen en oranjetipjes

Pinksterbloemen zo ver het oog reikt in het Weinterper Skar …

140423-1128x

In de verte als een witte wollige deken, van dichtbij lila tot roze kleurige bloemblaadjes met een fijne paarse tekening …

140423-1119x

En waar pinksterbloemen zijn. daar zijn oranjetipjes. Voor mijn gevoel laten ze zich dit jaar meer dan ooit zien in het Weinterper Skar …

140423-1112x

Al dagenlang heb ik geprobeerd om er eentje mooi op de gevoelige plaat vast te leggen. Vanmorgen lukte het eindelijk, en met het onderstaande resultaat ben ik best tevreden …

140423-1116x

De eerste libel

Eigenlijk was ik vanmiddag op pad gegaan om oranjetipjes te fotograferen, maar dat viel tegen. Op een veldje in het Weinterper Skar waar voorgaande jaren volop pinksterbloemen bloeiden, en waar dus ook regelmatig oranjetipjes ronddartelden, was nu geen pinksterbloem te zien. Desondanks heb ik er een oranjetipje op de gevoelige plaat vast kunnen leggen. Het is geen superplaat geworden, maar vooruit, het is mijn eerste oranjetipje van het jaar, en dus verdient hij hier een plekje …

110418-1317x

Nadat ik nog een paar vruchteloze pogingen had ondernomen om een witje op de foto te krijgen, ben ik naar de dobbe gescharreld. Daar heb ik op mijn zo geliefde bankje eerst mijn benen weer even wat tot rust laten komen. En dat was geen straf met dit uitzicht, want het is prachtig om te zien hoe het groen aan de overkant tevoorschijn springt …

110418-1336x

Terwijl ik zo wat zat te genieten van de wereld om me heen, zag ik ineens een libel voorbij zweven, de eerste van het jaar! Joepie! Die vreugdevolle aanblik zette me er toe aan om even wat langs de oever van de dobbe te scharrelen. En niet voor niets …

110418-1345x

Na enig zoeken zag ik aan de oostkant van de dobbe een libel aan een lange grashalm hangen. De tere vleugels zaten nog aan elkaar vastgekleefd. Zo te zien was hij pas uitgeslopen en hing hij nu lekker in het zonnetje te drogen …

110418-1343x

Omdat het beestje boven het water hing op een plekje waar ik maar met moeite mijn evenwicht wist te bewaren ten einde droog te blijven, zijn niet alle foto’s gelukt, maar over deze drie ben ik absoluut tevreden …

110418-1342x

Vanmorgen schreef ik in een reactie op Ada’s weblog nog, dat ik me verheugde op het vooruitzicht dat we hier binnenkort de libellen en juffers ook weer kunnen zien vliegen. Maar dat ik ze al zo snel zou zien vliegen, dat had ik toen niet kunnen vermoeden. 🙂