Uitzicht op de Roekmole

Ruim een week geleden heb ik weer eens een ritje naar It Eilân gemaakt. Niet om er te wandelen, maar om er even in de frisse lucht van het uitzicht te genieten. Daarom heb ik ter plekke eerst het uitkijkpunt bij de voetgangersbrug even beklommen. …

Tijdens de rondvaart door de Alde Feanen kregen we vanaf de Sitebuurster Ee onverwachts de Roekmole te zien. Daardoor wist ik op dat moment ineens zeker waar we waren. De Roekmole staat op het westelijk deel van It Eilân. Vanaf het uitkijkpunt bij de voetgangersbrug naar It Eilân is hij in de verte te zien. Zo lang de molen daar staat, laat ik mijn blik er eigenlijk elke keer wanneer ik er ben, wel even overheen glijden …

De Roekmole is in 1832 gebouwd. Hij stond tot 2009 in de polder Krieke ergens bij Warniahuizen (OpenStreetMap). Daar heb ik december 2008 de onderstaande foto’s van hem gemaakt. Kort daarna was hij plotseling uit het landschap verdwenen. De molen werd volledig maalvaardig gerestaureerd en verhuisde naar natuurgebied It Eilân (OpenStreetMap). Het is de grootste spinnenkopmolen van Fryslân. Op zijn nieuwe plek wordt hij ingezet voor de bemaling van het gebied …

Genoeg over de Roekmole. Ik richtte mijn camera nog even op de voetgangersbrug naar It Eilân. Daarna besloot ik af te dalen …

Begraafplaats en Lichtwachter

Op het hoogste punt van Schokland komen we langs de plek waar ooit de begraafplaats van Schokland lag. Het noordelijk deel van Schokland was vroeger Rooms Katholiek. Van de oude Sint Michaëlkerk, die hier heeft gestaan, is na de ontruiming van het eiland in 1859 niets over gebleven. Naast deze kerk lag een begraafplaats, die werd omzoomd door een hek …

Rondom de oude begraafplaats staat nu een kunstwerk in de vorm van een 49 m lang hek, dat gemaakt is door Annet Bult en Marianne Meinema. Op het hek zijn 45 namen te lezen van de Schokker families die hier hebben geleefd en gewerkt. Bij het graafwerk voor de plaatsing van het hek kwamen de kunstenaressen af en toe nog stukjes been tegen. Ze werkten dan ook precies op de plaats waar in het verleden de begraafplaats lag. …

Nadat Schokland in 1859 in opdracht van Koning Willem III werd verlaten, bleven er een paar mensen op het eiland achter om te zorgen voor de haven en de vuurtorens. Al snel besloot de overheid om de haven en de vuurtorens laten vervallen, net als de rest van het eiland. Maar door een initiatief van de schipper en handelaar Willem Jan Schuttevaer (1798 – 1881), oprichter van de Koninklijke Schippersvereniging Schuttevaer, werd hier in 1901 de Lichtwachter of lichtwachterswoning gebouwd als onderkomen voor de achterblijvers …

Tegenwoordig heeft de Lichtwachter de status van Rijksmonument. In de tuin van het gebouw staat een bronzen beeldengroep op een betonnen pilaar. We zien hier een schipper, zijn vrouw en de knecht. Samen tillen zij het zware houten scheepsluik van hun binnenvaartschip. Het kunstwerk is gemaakt door beeldhouwer en kunstschilder Hans Blank

wordt vervolgd

“Op slot” – Badpaviljoen Hindeloopen

Onder die titel zendt Omrop Fryslân zondag 9 juni van 13:20 – 13-50 op NPO 2 (Nederlands ondertiteld) een documentaire uit over de teloorgang van het eens zo vermaarde Badpaviljoen Hindeloopen.

Bij het zien van de vooraankondiging van het programma herinnerde ik me dat ik daar een jaar of wat geleden eens een fotoserie had gemaakt. En toen begon het zoeken in mijn fotoarchief. Dat resulteerde na enige tijd in een positief resultaat. Op een zonnige dag in september 2012 hebben Aafje en ik tijdens een ritje langs het IJsselmeer een tussenstop gemaakt bij het toen al verloederde paviljoen …

Ten tijde van de bouw van het Badpaviljoen Hindeloopen in 1913 ontstond er grote onrust in Hindeloopen. Hoe zou het na de komst van zo’n mondain paviljoen komen met de rust in het kleine vissersstadje …? Dat zou toch wel erg veel luidruchtig volk aantrekken …? Dat bleek allemaal nogal mee te vallen. Badpaviljoen Hindeloopen stond met zijn art nouveau elementen al snel bekend als “de Parel van de Zuiderzee”.

In de jaren 60 kochten de roemruchte gebroeders Verweij, de oprichters van de zeezender Veronica, het paviljoen. Dat bracht een ander publiek op de been. Plotseling was het Badpaviljoen ‘the place to be’ voor de jeugd. In de documentaire verhalen tieners van toen over concerten van bands als The Golden Earrings en Q65 in het paviljoen …

Vanaf de jaren 90 raakte het paviljoen in verval. De huidige eigenaar heeft het gebouw rond 2015 zeer provisorisch opgeknapt met schilderwerk aan de buitenkant en inwendige aanpassingen. Daarbij schijnen serieuze fouten gemaakt te zijn, zo is b.v. het originele antieke blikken plafond verwijderd. De eigenaar schijnt zich er niets van aan te trekken dat het Badpaviljoen een rijksmonument is. De gemeente heeft de eigenaar inmiddels meerdere dwangsommen opgelegd, maar ook daar schijnt de man zich niet druk om te maken.

In de documentaire van Omrop Fryslân is te zien, dat er nu een groot zwart metalen hek rondom het intussen geschilderde gebouw staat. Het strandje is intussen volledig weggespoeld. Het is een gruwel hoe hier een stukje lokaal cultureel erfgoed ten gronde gaat (zondagmiddag van 13:20 -13-50 op NPO 2)

P.S. Je kunt de documentaire natuurlijk ook bij ‘ús Omrop’ online bekijken: “Op slot – Badpaviljoen Hindeloopen”.