Jongens blijven jongens

Ik kom tot een afronding van ons dagje in het riet bij rietsnijder Klaas Jan en zijn oom Errie. Maar eerst kijken we nog even bij de jonge rietsnijders, die we al eerder aan het werk zagen. Zij waren nog bezig met het verbanden van de laatste ruigte …

Rhena vond het allemaal prima, die lag nog steeds lekker op haar eigen hoopje ruigte in de zon. Natuurlijk moest het vuurtje nog even worden opgepookt, voordat het zou doven. En dan blijven jongens tussen het harde werk door natuurlijk gewoon jongens. Nog even flink poken, even erin springen, het kan allemaal en het moet ook allemaal even gedaan worden natuurlijk …

En dan is het uiteindelijk een kwestie van nog even geduldig erbij blijven, want het vuurtje moet wel goed gedoofd worden. Ook dat hoort erbij als hij net zo’n bevlogen rietsnijder als je vader wilt worden …

Met dank aan rietsnijder Klaas Jan voor de gastvrijheid op de grens van de Weerribben en de Wieden!

De wal en de sloot

Terwijl Klaas Jan bezig was met het tot grote bossen binden van het gemaaide riet, werd hij gebeld door zijn oom Errie, die we eerder al bezig zagen met het maaien van het laatste deel van dit perceel met de grote rietmaaier …

Terwijl rietsnijder Errie geconcentreerd bezig was, zakte de zware rietmaaier plotseling aan de linkerkant weg. De sloot die rond het stuk land loopt, maakte eerder een bocht naar rechts dan de rietsnijder had verwacht. Omdat het hem niet lukte om de zware machine weer in het juiste spoor te krijgen, had hij Klaas Jan erbij geroepen. Die had de maaier al snel weer uit de sloot. Daarna kon oom Errie probleemloos zijn rondjes draaien om ook het laatste riet hier te maaien …

Klaas Jan liep terug naar zijn werkplek. Daar liet hij nog even mooi staaltje vakmanschap zien, maar dat is voor morgen …

De rietmaaier wordt gestart

Na de lunch en een kort werkoverleg te velde werd de grote rietmaaier gestart. Het laatste deel van het perceel moest nog gemaaid worden …

Al snel ronkte de machine en trok de rietmaaier er het veld mee in. Hij werd gevolgd door de beide junioren. Aan hen de schone taak om de gemaaide bosje riet straks netjes in schoven te zetten. Het was een mooi gezicht om de rietsnijder in het hoge riet te zien verdwijnen, terwijl vele honderden kleine pluisjes van de rietpluimen werden opgepakt door de wind …

De rietmaaier bindt het gemaaide riet automatisch tot bosjes, die vervolgens door de machine aan de achterkant worden uitgeworpen. Dat systeem werkt echter nog altijd niet perfect uit. Af en toe blijft er een bosje riet in de machine hangen. De rietsnijder moet het bosje riet dan handmatig uit de machine trekken. Daarna vervolgt hij zijn weg verder het rietland in …

Rietsnijders in de dop

De zoon van Klaas Jan en hun hond Rhena zijn als het even kan graag bij Klaas Jan in het rietland. Rhena zoekt vaak een lekker bosje riet uit om te gaan liggen. En daar krijgt hij vaak gezellig even bezoek …

Rietsnijders kunnen vaak bogen op een jarenlange familietraditie in het werk. Klaas Jan heeft het werk als kind geleerd van zijn opa. Vorige week vrijdag kreeg Klaas Jan hulp van een oom. Die oom had zijn kleinzoon meegenomen. De beide jongens kennen elkaar ook, zij vermaakten zich prima in het rietland. Ze hebben er alle ruimte om te spelen, te rennen en te ravotten …

Maar dat is niet alles, ze maken zich op hun niveau ook nuttig bij het werk. Eerder was al te zien dat er veel afval uit het riet wordt gekamd. Dat riet wordt door de beide jongens verzameld en in brand gestoken. Zo komen de rietsnijders af van de ruigte waar ze niets aan hebben. En zo leren de jongens spelenderwijs meer over de rietteelt …

Het kammen van het riet

We zijn hier te gast op het rietland van Klaas Jan. Klaas Jan is net als de meeste rietsnijders in De Weerribben als kind al vertrouwd gemaakt met het werk in het riet. Toen wij vrijdag op het land kwamen, was het perceel al voor het grootste deel gemaaid. Het gemaaide riet was in schoven bijeen gezet om te drogen. Daarmee was het eerste deel van het werk gedaan …

De volgende stap is dat het riet wordt gekamd. In het onderste deel van het riet groeien namelijk allerlei kruiden en onkruiden. ‘Ruigte’ wordt het genoemd door de rietsnijder. Die ruigte wordt in deze fotoserie door Klaas Jan uit het riet gehaald m.b.v. een rietkammachine. Op een soort lopende band zijn grote metalen pennen bevestigd, die door de bosjes riet worden gehaald …

Aan de achterkant van de kammachine ligt al snel een bergje droog afval. Dat wordt straks weggehaald door het zoontje van Klaas en zijn vriendje, die aan het begin van deze serie al even te zien waren …

Weerzien in het rietland

Aan het eind van de ochtend kwamen Jetske en ik vrijdag bij het rietland aan. Voordat we echt tussen de rietsnijders waren, moesten we eerst nog naar de andere kant van een weiland lopen. Dat was op dat moment gelukkig geen probleem. Zonder enig protest van mijn onderdanen raakten we ter plaatse …

Het was meteen gezellig. Jetske komt uit een geslacht van rietsnijders, het was dan ook niet vreemd om ook Jetskes’ oudere zus daar aan te treffen. Uiteraard waren er ook familiebanden met de beide rietsnijders die er aan het werk waren. En dat was nog niet alles. Omdat het voorjaarsvakantie was, waren er ook twee junior-rietsnijders in het rietland aanwezig. Die beide mannen leken al zin te hebben in de lunch, maar eerst moest er nog even doorgewerkt worden …

Terwijl er wetenswaardigheden werden uitgewisseld, liep ik alvast even een stukje het rietland in. Er was duidelijk al hard gewerkt, het grootste deel van dit perceel was al gemaaid. Het gemaaide riet stond in bosjes bijeen gebonden in mooie schoven te drogen in de al warme zuidelijke wind …

Ik richtte mijn camera even op de brede sloot die langs het weiland liep. Hoewel het al twee dagen niet meer echt had gevroren, lag er nog steeds een laagje ijs op het water …

Op deze buitengewoon warme vrijdag in februari veranderde het laagje ijs in korte tijd in een dun golvend vliesje. Al snel had al het water zijn vloeibare vorm teruggekregen van moeder natuur …

Laatste blik over het rietland

Terwijl vader en zoon het laatste strookje riet maaiden, begon ik aan een laatste rondje over het rietland …

Jetske bleef in tegenlicht nog even werken aan het familiealbum …

Ik maakte in het voorbijgaan nog wat detailopnamen van een paar schoven met riet …

Het waren weer een paar fijne, ontspannen uurtjes in het rietland …

Wordt op de een of andere manier ooit vast wel weer vervolgd …