Vreemd volk in it Skar

Aan het eind van het eerste, wel erg korte flitswintertje, neem ik jullie weer mee naar vorige week dinsdag. Het leek een mooie, licht bewolkte dag te worden. Na de koffie ben ik op pad gegaan en heb ik gewapend met mijn trekkingstokken voor het eerst sinds langere tijd weer eens een fotokuier gemaakt aan de zuidkant van het Weinterper Skar (Google Maps). Al terwijl ik over het fietspad liep, zag ik vreemd volk door het woeste heideland aan de kant van de N381 lopen …

Terwijl ik even later het fietspad verliet om over het zandpad het gebied in te lopen, verdwenen ze in het bosje iets verderop in het Weinterper Skar in. Halverwege het meest zuidelijke ven klom ik even over de wal tussen pad en ven om even aan de waterkant te kijken. Het wateroppervlak lag er als een spiegel bij.

Er stond water genoeg, ook verderop in het heideland links van het pad was het erg nat. Aan de rechterkant van het pad trof ik nog een spannende scène aan. Nadat ik daar met een wijde boog omheen was gelopen, kreeg ik het bankje tussen de twee vennetjes in zicht. Daarmee had ik mijn doel voor die dag bereikt. Daar begon het me ook te dagen wat voor volk er door het land struinde. Maar dat is voor later …

De eerste libel van 2016

Mede vanwege de warmte was het weer een hele kuier, maar ik ben gistermiddag toch weer tot bij het bankje bij de zuidelijke vennetjes in het Weinterper Skar gekomen. Onderweg had ik al een paar kikkers gefotografeerd, daarna werd ik op het bankje getrakteerd op een heus kikkerconcert. En er was meer moois …

160509-1332x

Dankzij het warme weer zijn ze er ineens weer volop: juffers en libellen. Ze waren gisteren nog niet allemaal bereid om even mee te werken aan een aardig portretje, maar met deze eerste libel ben ik al weer heel tevreden …

160509-1326x

Hindernissen en hoogtepuntjes

Voordat we opnieuw in de greep van de warmte zouden komen, konden mijn fotomaatje Jetske en ik gisteren nog net even een mooie fotokuier maken. Daarbij kozen we voor een gebied waar Jetske nog niet eerder was geweest: de Diakonievene (kaartje Google Maps). De diakonie van Nijeberkoop is de naamgever van het gebied. De kerkelijke armenzorg ‘had het goed voor met de armen’ en vond dat de plaatselijke bevolking ’s winters geen kou moest lijden. Uit de Diakonievene werd daarom turf gegraven. Wat er van deze vervening is overgebleven, zijn de restanten van dat graafwerk in een grote pingo-ruïne. Er omheen ligt een stuifwal met bomen, die de omgeving een heuvelachtige aanzien geeft …

130731-1249x

Het werd een kuier met hindernissen. Om te beginnen maakten de glooiingen in het terrein het lopen hier en daar niet makkelijker. Daarnaast bleek het pad op verschillende plekken te zijn afgezet met hekken en borden, die aangaven dat het pad was gestremd voor doorgaand verkeer …

130731-1253x

Daar trokken wij ons uiteraard niet al teveel van aan. Ik had mijn zinnen erop gezet om het bankje op de oever van de grote pingoruïne te bereiken, en dus liepen we maar om de hekken heen. Waarom die hekken er stonden werd even later duidelijk: er werd in opdracht van It Fryske Gea groot onderhoud uitgevoerd …

130731-1417x

Uiteindelijk bereikten we het bankje op de oever van de pingoruïne. Daar hebben we heerlijk zitten lunchen, terwijl we konden genieten van het uitzicht over het water …

130731-1426x

Terwijl we daar zaten, streek er een rode libel op Jetske’s bovenbeen neer. Omdat de juffers en libellen tot op dat moment uiterst onrustig waren geweest en zich niet lieten fotograferen, zag ik mijn kans schoon om eindelijk eens een close-up te maken van Jetske’s bovenbeen een rode heidelibel, want dit beestje was niet weg te slaan. Kijkend naar de ‘hangsnor’, denk ik dat het een steenrode heidelibel is …

130731-1257x

Na dit hoogtepuntje van de dag was het tijd geworden om de terugreis te aanvaarden. Het was weer een mooie, zij het tamelijk vermoeiende fotokuier, waar we na afloop allebei met plezier op terug konden kijken …

130731-1303x