Een kiekendief bij de kijkhut

Of het in algemene zin ook opgaat, weet ik niet, maar voor mij is 2024 tot nu toe het jaar van de bruine kiekendief. De afgelopen jaren kreeg ik er alleen bij hoge uitzondering af en toe eens op grote afstand eentje te zien. Dit jaar heb ik er al vier mooie fotosessies mee gehad …

Nadat ik april een serie had gemaakt van een bruine kiekendief in de Mieden, had ik precies een maand later een mooi treffen met een bruine kiekendief in de Jan Durkspolder. Ruim voordat ik bij het parkeerplekje bij de vogelkijkhut was, zag ik een bruine kiekendief boven het rietland bij de hut zweven. Meteen zette ik de auto stil op een dam naast de smalle landweg. Ik kon nog net een foto maken, voordat de vogel het rietland in dook …

Nadat hij uit het rietland was opgestegen, vloog de kiekendief in een ruime bocht voor me langs. Daarna zag ik hem uiteindelijk uit zicht verdwijnen, toen hij in de richting van de lepelaarskolonie over de plas vloog …

Ook vorige week vrijdag heb ik weer een mooie serie van een kiekendief kunnen maken, maar die is voor later.

Groet van een zwarte kraai

Terwijl ik op korte afstand passeerde, kon ik een paar foto’s maken van een zwarte kraai op ’n paaltje …

In eerste instantie zat hij wat nors en ongeïnteresseerd voor zich uit te kijken, zo leek het. Toen ik nog eens een paar foto’s maakte, hief hij echter een krassende groet aan …

World of pain

Ik reed nog maar nauwelijks enkele kilometers op de A7, toen de Acnes gisterochtend weer eens onverwacht en ongenadig hard toesloeg. Op zo’n moment probeer je er vervolgens maar het beste van te maken. Vaak gaat dat uiteindelijk ook heel aardig. Gisteren kreeg ik er echter geen greep op en lukte dat helaas niet.

Voeg daaraan toe dat er een koude noordoostenwind over het Overijsselse rietland waaide, met alle nadelige gevolgen van dien voor mijn door MS geplaagde onderstel, dan zal duidelijk zijn dat ’t niet mijn dag was gisteren. En daarmee ook die van mijn fotomaatje niet, en dat spijt me eigenlijk nog ’t meest.

Luisterend naar “World of pain” van Cream, maak ik er vandaag een bijtankdag van, zodat ik morgen de draad weer op kan pakken. Want ondanks de voornoemde ellende ben ik toch wel weer met het nodige foto- en filmmateriaal thuisgekomen …

Outside my window is a tree
Outside my window is a tree
There only for me …

De kraai en de kauw

Omdat het leefgebied van de jonge meerkoeten en andere vogels met nesten in onze meivakantie regelmatig onveilig werd gemaakt door grote groepen rondtrekkende kraaiachtigen, ben ik maar eens gaan opzoeken hoe ik de kraai en de kauw uit elkaar kan houden …

180508-1422x

Eerst de zwarte kraai (Corvus corone) maar. Dat is met een lengte van 44-51 cm en een spanwijdte van 88-100 cm de grootste van het stel. De kraai heeft een grote en sterke zwarte snavel en een volledig zwart verenkleed. Een heel belangrijk en opvallend verschil zit in de ogen, de kraai heeft een donkere iris …

180509-1742x

De kauw (Coloeus monedula) is met een lengte van 30-34 cm en een spanwijdte van 64-73 cm een stuk kleiner dan de kraai. De kauw heeft een stevige en relatief korte donkere snavel. Verder heeft de kauw een donkergrijs verenkleed met wat lichter grijs op de kop en in de nek. ’t Meest in het oog springende verschil is dat de kauw een lichte, blauwwitte iris heeft …

180506-1354x

Bron: https://www.rentokil.nl/blog/het-verschil-tussen-kauwen-en-kraaien/

180509-1742x_180506-1354x