Nadat ik gisterochtend onze auto bij de garage had geparkeerd, kon ik bij Johan instappen, waarna we voor de tweede maal in ruim twee weken gezamenlijk koers zetten naar het Wad bij Paesen-Moddergat (kaartje Google Maps) …

Toen we daar op 24 januari tevergeefs in de duisternis op het poollicht stonden te wachten was het er al knap koud. Gisteren maakte de noordoostelijke wind, die over de bevroren ijsvlakte blies, het er nog veel kouder …

Zo ver het oog reikte was er op het Wad niets anders te zien dan een uitgestrekte ijsvlakte …

Als een donkere streep zagen we het eiland Schiermonnikoog in de verte oprijzen uit de ijsmassa …

De oude palenrij eindigde een stuk verderop in het grote witte niets van de koude ijszee …

Op de ijsvlakte hebben we ons niet echt gewaagd, maar we zijn nog wel zo goed en zo kwaad als het ging een stuk langs de palenrij gelopen …