Terwijl ik voor dat hek stond, was ik even helemaal het spoor bijster. Dit was duidelijk niet Rutger Hauers’ woonstede, want die bevindt zich veel dichter bij de Poostweg, en bovendien leek het er niet eens op. Maar wat was het dan wel …, waar bevond ik me nu precies …?
Omdat ik net over een pad was gekomen waar ik bijna tot mijn enkels in de modder zakte, zag ik het niet zitten om via dezelfde weg terug te keren. Ik besloot mijn weg maar gewoon te vervolgen, ik zou wel zien ik waar ik uit zou komen …
Een paar minuten later zag ik ineens een bruggetje, dat verscholen in het bos over een sloot of gracht leidde. Intussen was elke stap extra me eigenlijk al teveel, maar desondanks kon ik de verleiding niet weerstaan om dat bijzondere bruggetje eens wat nader te bekijken …
Het bleek te gaan om een oud ijzeren bruggetje met een houten dek, dat net als de bospaden was bedekt met een laag bladeren. Midden op de brug stond een wel heel bijzonder ijzeren hek. Stapje voor stapje de draagkracht van het bruggetje testend ben ik even tot aan dat hek gelopen …
Het hek leek beter in de verf te zitten dan de brug, maar het zat op slot, en wellicht is dat al sinds 1748 het geval. Het erachter gelegen eilandje bleef zodoende onbereikbaar voor me, en misschien was dat maar beter ook …
Nadat ik nog even een foto vanaf de noordkant had genomen, heb ik mijn weg maar weer in zuidelijke richting vervolgd. Daar lonkte zo te zien het licht van een open vlakte en daar werd me even later ook ineens duidelijk waar ik was …
– wordt vervolgd –
Afanja's Weblog 
schitternde herfst platen, zo mooi met dat bruggetje en dat prachtige smeedwerk
LikeLike
¡Bellas tomas!, que lugar tan precioso!!
LikeLike
Wat een spannende wandeling en zo dichtbij huis. Wel bijzonder dat je dit nog niet eerder had gezien.
En je past sinds kort ook niet meer tussen de spijlen door. 😉
LikeLike
Wat een avontuur en je ontdekt machtig mooie plekjes.
Ik fantaseer er al van alles bij en was er graag bij geweest 🙂
Kan niet wachten tot het volgend logje.
🙂
LikeLike
Mooi blogje Jan, ook de foto’s zijn mooi en prikkelen je fantasie. Erg benieuwd naar wat er zich achter het bruggetje bevindt
LikeLike
1748 was een politiek roerig jaar. Op de golven van steeds grotere onrust kwam er een zowel in mannelijke, als in vrouwelijke lijn verervend algemeen stadhouderschap tot stand, een stap op weg naar de monarchie. De eerste erfstadhouder was Willem IV, uit Friesland. Misschien heeft het daar iets me te maken?
LikeLike
Nee, het is een heel aardige poging, maar het was een stuk simpeler en zeer plaatsgebonden …
LikeLike
Je maakt het wel spannend Jan. Maar je beslissing om toch door te lopen was wel zeer de moeite waard. Een hele mooie ontdekking dat bruggetje in dit herfstlandschap. Het hek uit lang vervlogen tijd maakt wel heel nieuwsgierig.
Ik hoop dat je benen inmiddels weer voldoende op kracht zijn gekomen.
LikeLike
Een schitterende lokatie om eens wat foto’s met modellen te maken.
LikeLike
Een schitterende brug! Zonde dat die zo verborgen ligt. Ik zit al te piekeren waar je nu eigenlijk was.
LikeLike
IK ben benieuwd naar het vervolg. Prachtig bruggetje, heel fotogeniek zeker nu in de herfst.Wel spannend om het te zien, ik zou er ook wel doorwillen. Misschien maar goed dat het afgesloten was..je weet maar nooit 😉
Fijne avond en groeten.
LikeLike
Wat een apart bruggetje inderdaad zeg…
Mooi!
Ik ben benieuwd waar je uit komt…
En hoe het nu met je benen gaat.
LikeLike
Hoi Jan,
Spannend verhaal zo! En wat een interessant bruggetje is dat. Wat voor verhaal zou daar achter schuil gaan?
Gr. Robert
LikeLike
gaaf om daar te wandelen jan,
spannend ook wel hé:-)
LikeLike
hopelijk heb je er niets aan over gehouden,maar wat een sprookjesachtig geheel,ik ben benieuwd naar het vervolg.
LikeLike
Ja Jan ik schrok even toen ik het las..je hebt toch wel altijd je GSM bij mag ik hopen.Wel een prachtige locatie,mooi weggestoken.
Wel mooie foto’s van je wandeling.
LikeLike
het wordt spannend Jan…
ik ben benieuwd…
prachtige foto’s met dit bladertapijt..
groeten
LikeLike
het is een spannend verhaal aan het worden…..Schitterende bosfoto’s trouwens, het bos waar ik zaterdag was was een stuk minder fotogeniek
LikeLike
Wat een ontdekking Jan, een geheim sprookjes-eiland! Wat een prachtige fotoplek! Die Rutger weet wel waar hij woont ook al was het niet in dat ene huis. Dat hek zag er ook wel laag uit voor zo’n bekende man. Maar waar ik me wel zorgen over maak zijn jouw benen. Hoe ver moest je nog lopen op onbekend terrein
@ Ja ja camera vol stro inderdaad :))
LikeLike
Elegant
Dat is het eerste wat mij te binnen schiet. En daar draagt het bladertapijt aan bij. Wat een fraaie omgeving.
LikeLike
Lijkt een beetje zoals in een sprookje…wat een mooie lokatie !
LikeLike