Over de Ecokathedraal

Naar aanleiding van het uitgebreide (beeld)verslag over het meest recente bezoek aan de Ecokathedraal, kreeg ik vorige week de vraag of ik wat meer achtergrondinformatie heb over de Ecokathedraal. Omdat er de laatste tijd een aantal nieuwe volgens bij zijn gekomen voor wie dit mogelijk ook interessant is, wil ik wel een poging doen. Dat doe ik in eerste instantie met de tekst van dit logje. Morgen voeg ik daar een kleine selectie videobeelden aan toe.

Het idee van een ecokathedraal is ontsproten een het brein van kunstenaar, filosoof en landschapsarchitect Louis le Roy (1924-2012). Le Roy kreeg in 1966 van de gemeente Heerenveen de opdracht om een strook grond van een kilometer lang en 20 meter breed aan de Kennedylaan in te richten als openbare ruimte …

Le Roy begon er stenen los op elkaar te stapelen tot muurtjes en andere constructies. Al snel verschenen er spontaan allerlei planten zoals klaprozen en brandnetels tussen de muurtjes. Na verloop van tijd verdwenen die eerste pioniersplanten en kwamen er diverse andere planten voor in de plaats. Regelmatig werd er overbodig bestratingsmateriaal aangevoerd, waarmee Le Roy verder kon bouwen aan zijn eerste ‘ecokathedrale plantsoen’. Een tijdlang bouwden buurtbewoners enthousiast mee, maar na verloop van tijd raakte het project wat in de versukkeling. In 2005 heeft de gemeente het opnieuw leven ingeblazen. Sindsdien is er weer regelmatig aan gewerkt en is de ‘kleine Ecokathedraal’ weer tot bloei gekomen …

Nadat het eerste ecokathedrale proces aan de Kennedylaan vorm had gekregen, wilde Le Roy meer en groter werken. Daarom heeft hij omstreeks 1974 bij het dorp Mildam een stuk weiland van ca 4 hectare gekocht. Hij begon er op willekeurige wijze wat bomen en struiken te planten en zaden uit te strooien. Daarna werd er tot op de dag van vandaag regelmatig een vrachtwagen restmateriaal van stratenmakers gestort op de plek die langzaam zou uitgroeien tot de Ecokathedraal. Le Roy verwerkte het aangevoerde materiaal in eerste instantie helemaal alleen, en later samen met enkele volgelingen. Volledig met handkracht werden er in de loop der jaren stukje bij beetje allerlei muurtjes, torens en op tempels lijkende constructies gebouwd, Volgens Le Roy moet er zeker duizend jaar aan de Ecokathedraal worden gebouwd, net als bij middeleeuwse kathedralen het geval was …

Zodra een deel van het terrein ‘af’ is, wordt het met rust gelaten door de bouwers. De bouwwerken worden overgedragen aan de natuur, waarna de bouwers elders aan de slag gaan. Na verloop van tijd wordt er weer naast en op de door de natuur veroverde bouwwerken verder gebouwd. Op deze manier zijn mens en natuur hier intussen al ruim 50 jaar bezig met elkaar. Dit zijn de eindeloze processen waar Le Roy in zijn denkwijze op doelde …

We moeten onze maatschappij anders inrichten, vond Le Roy. We moeten af van de altijd maar in volle vaart op groei gerichte economie. We moeten op een natuurlijker ritme gaan leven. Daarbij was Le Roy niet zomaar een dromer. Hij was realistisch genoeg om te weten dat de huidige economie en de inrichting van onze maatschappij niet snel en makkelijk te veranderen zijn. Maar het kan geen kwaad om te werken aan een tegen de stroom in zwemmende cultuur, om zo aan verandering te werken. Je kunt zeggen wat je wilt, maar in feite was Le Roy zijn tijd aardig vooruit …

Als je tegenwoordig de Ecokathedraal betreedt, kom je eerst in een relatief nieuw en geordend deel. Zodra je verder het bos in loopt, verandert dat beeld. Over slingerende en kronkelende paden vervolg je je weg. Steeds verder dring je een vreemde wildernis binnen. Op zomerse dagen hoor je rondom insecten zoemen. Diverse vogels zingen hun riedeltje en hoog in de bomen hoor je af en toe een specht timmeren. Nu eens ga je omhoog, dan weer omlaag. Je loopt tussen deels door planten en struiken overwoekerde bouwwerken door. In de verte meen je de restanten van een oude beschaving te zien. En jawel, ineens sta je tussen hoog oprijzende torens en tempels. Even waan je je in een oude stad van de Inca’s of de Azteken …

Intussen schijnen er ruim 2.500 vrachtladingen stratenmakerspuin te zijn verwerkt. Onder het motto ‘Afval bestaat niet’ heeft Louis le Roy hier zelf 40 jaar lopen slepen en stapelen met bakstenen, stoeptegels, trottoirbanden en ander bestratingsmateriaal. Tegenwoordig draagt de Stichting Tijd het gedachtegoed van Louis le Roy verder uit. Ook beheer en eigendom van de Ecokathedraal zijn door de familie overgedragen aan de Stichting Tijd …

Morgen laat ik Louis le Roy hier zelf aan het woord. In een kleine selectie video’s vertelt hij over hetgeen hem drijft. Ook is de bouwmeester op diverse momenten aan het werk te zien in de Ecokathedraal. En natuurlijk komen er mooie filmische beelden voorbij.

28 gedachten over “Over de Ecokathedraal

  1. Mooi verhaal en beetje geschiedenis als ik je teksten erbij lees is het alsof ikzelf door de paadjes daar loop en zoals je zegt de natuurgeluiden opvangt !
    De uitleg is heel duidelijk !
    De foto’s in de sneeuw zijn prachtig !
    Ik ben van maandagavond thuis en kan beginnen met mijn achterstand in te halen !
    Fijne dag Jan !

    Geliked door 1 persoon

  2. Ja prachtig, ik had ook al eens op jouw youtube kanaal gekeken zo hier en daar, en je ziet het verschil, soms tegelijk ook weer niet, en in de sneeuw, inderdaad, zo mooi! Maar ook nu, zonnige dag met herfst, en nog net wat blaadjes aan de bomen, zo mooi!

    En ik moet denken nu, aan de vrije geesten, Dennis en de vrije geesten, dat is nieuw op SBS6, en speelt zich veelal in Groningen en Friesland af, mensen die op deze wijze niet alleen bouwen, maar ook op een weiland of in een stukje bos wonen…. of in een vrachtwagen… of een pipi langkous loop wagen… heel bijzonder! Hier woont dan net weer niemand 😉

    X

    X

    Geliked door 1 persoon

  3. Héél erg fascinerend vind ik het. Een samenspel van mens en natuur, van architectuur, kunst en zin-vol afval-gebruik.
    Dat stenen stapelen lijkt me een goed idee voor mindfulness.
    Bedankt Jan voor de heel duidelijke uitwerking van dit mysterieus bouwwerk. Ik hoop er ooit echt in te verdwalen.

    Geliked door 1 persoon

  4. Het idee was in het begin wat vaag maar gaandeweg is het een prachtig project geworden.
    Zou ik hier ook wel willen zien, grond genoeg.
    De naam kathedraal is goed gekozen, een eerbetoon aan de natuur.

    Geliked door 1 persoon

  5. Fantastisch Jan, een boeiende plek, die ons denk ik allemaal bezighoudt,
    Dank je wel voor je mooie blog van uitleg, 1000 jaar is wel lang maar wie weet …
    als er genoeg mensen zijn die het stokje overnemen:-)

    Geliked door 1 persoon

  6. Het verhaal erachter ken ik uiteraard, ik kom hier alweer heel wat jaren. Maar het mag best herhaald worden. Het mag naar mijn idee navolging krijgen in andere gebieden.

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.