Een introducee in de Ecokathedraal

Deze week neem ik jullie weer eens mee op een dwaaltocht door de Ecokathedraal bij Mildam. Ik ben daar tenslotte niet voor niets twee keer naar toe geweest in oktober. De eerste keer was ik er – zoals meestal – alleen. De tweede keer werd ik vergezeld door twee fotograferende dames. Kijk, daar komen ze net aan, mijn fotomaatje Jetske en haar zus Anna …

Al toen Anna mij in juli 2017 had meegenomen naar een plekje waar de uiterst zeldzame grote vuurvlinder zich liet zien, beloofde ik als wederdienst om haar op mijn beurt eens mee te nemen naar de Ecokathedraal. Zoals de vaste volgers weten, gooide de uiterst pijnlijke kwaal Acnes sindsdien regelmatig roet in het eten bij het maken van uitstapjes. Zo ook hiermee. Nu ik langzaam maar zeker weer de oude begin te worden, stelde Jetske onlangs voor om eens met z’n drieën naar de Ecokathedraal te gaan. Zo gezegd, zo gedaan …

Nadat we onder de ‘Porta Celi’ waren door gewandeld, richtten we ons eerst op het meest recente grote bouwwerk in de Ecokathedraal: de betonnen iglo. Deze iglo is net als de ‘hemelpoort’ en alle andere bouwwerken in de Ecokathedraal opgebouwd uit los op elkaar gestapelde betonnen stoeptegels en ander bestratingsmateriaal …

Omdat ik de iglo intussen al van binnen en van buiten ken, heb ik hem ditmaal maar eens wat hogerop bekeken. Er waren nu tenslotte twee vrouwen bij de hand die me na een val eventueel naar de weg zouden kunnen slepen. Nadat ik weer veilig met beide voeten op de bosbodem stond, nam Jetske de gelegenheid te baat om de iglo eens van binnen te bekijken …

– wordt vervolgd –