Mist in De Weerribben

Na de koffie stapten fotomaatje Jetske en ik gistermorgen in de auto om een ritje door De Weerribben te maken. Er hing net als woensdag weer een fotogenieke mist over de landerijen. Tijdens de eerste korte tussenstop maakte ik de foto van de onderstaande boom. Alleenstaande bomen tonen hun ware gedaante als ze ’s winters kaal in het landschap staan. Omfloerst door een fijne mist vind ik ze nog mooier…

Zoals te verwachten viel, maakten we de eerste echte stop aan de Hoogeweg in De Weerribben. De spinnenkopmolen ‘de Wicher’ hebben we al veel vaker bezocht en gefotografeerd. Zulke sfeerrijke mistbeelden had ik er echter nog niet van …

Korte tijd later vervolgden onze weg om 350 m verderop nogmaals een fotostop te maken …

– wordt vervolgd

Oud & nieuw en de zon

Vandaag staat er weer een dagje met fotomaatje Jetske op het programma. Daarom laat ik het even bij twee setjes foto’s, die ik bij It Eilân heb gemaakt.

De eerste foto hieronder heb ik in november 2021 gemaakt. Daarop is te zien dat er aan de overkant van het water een boerderij staat. Op de tweede foto, die ik gisteren heb gemaakt, is te zien dat de boerderij is afgebroken en wordt vervangen door nieuwbouw. Ik ben benieuwd wat het uiteindelijk zal worden …

Op het tweede setje is beide keren het uitkijkplatform bij It Eilân te zien. De foto linksonder heb ik vorig jaar oktober gemaakt, daarop is poollicht boven It Eilân te zien. De foto rechtsonder heb ik gisteren gemaakt, daarop is een regenboog boven It Eilân te zien.

Beide fenomenen zijn veroorzaakt door de zon …

Een bijzon in de finale

Aan alles komt een eind, zo ook aan ons dagje aan het Wad. Dit is het laatste deel van deze 19-delige serie. Nog een laatste rondblik over het Tsjerkeplein in Wierum. In de noordwesthoek van het plein staat een boerenschuur. Van alleen vis konden ze ook in zo’n vissersdorp tenslotte niet leven …

De schuur staat daar mooi op de hoek, maar verder is hij niet echt bijzonder. Mijn blik werd vooral getrokken door de beschilderde klompen, die er aan de muur hingen …

Nog één keer richtte ik mijn camera op de Mariatsjerke. Op de toren staat een mooie windvaan in de vorm van een vissersboot onder zeil. De windvaan met de richtende jager en zijn hond staat op een van de huizen aan het Tsjerkeplein. Met de windvaan van die jager ben ik deze serie op 30 november begonnen …

Op de terugweg heb ik in de buurt van Holwerd vanuit de auto nog een paar foto’s kunnen maken van het echt lange tweetal van ‘Wachten op hoog water’, dat bij de veerboot naar Ameland op de dijk staat …

We hadden het niet beter kunnen treffen. Na een aantal uitstapjes op rij met grijs weer, hadden we ditmaal eindelijk weer eens van begin tot eind zon. Dat kwam buitengewoon goed uit, want het gaf me de kans om de grijze decembermaand tot nu toe te kunnen vullen met 19 blogjes en 165 zonnige foto’s. Bijna weer thuis werden we onderweg nog getrakteerd op een bijzon …

Dank voor weer een machtig mooie dag, Jetske!

Bij de Mariatsjerke

Terwijl ik de zee achter me liet, liep ik langs het vissersmonument over de trap naar beneden. Met de zon achter één van de ankers kon ik er nog net even een mooie tegenlichtopname van maken …

Nadat ik de trap was afgedaald liep ik nog even in de richting van de Mariatsjerke. Het is een kerk die omstreeks 1200 is gebouwd. Van de oorspronkelijke kerk rest alleen de zadeldaktoren en de westzijde. Het schip en het koor werden in 1912 vervangen door nieuwbouw ….

Voor de kerk staat het beeld ‘De wjirmdolster’, ‘De pierensteekster’, van beeldhouwer Hans Jouta. Over de achtergrond van dit beeld heb ik in 2019 al eens een blogje geschreven: De wjirmdolster

Ik sluit dit hoofdstuk af met een paar foto’s van de ingang van de kerk, die deels opnieuw is gemetseld. Naast de deur in de toren zit een gevelsteen met peilstreep. Daarop staat aangegeven hoe hoog het water hier eens heeft gestaan bij een dijkdoorbraak …

Bij een dergelijke ramp konden de dorpelingen alleen redding vinden in de hoge toren. Daar sluit ik vandaag af met een laatste foto van de oude kerktoren. Daarna ben ik op zoek gegaan naar een zitplekje op een muurtje aan het Tsjerkeplein …

– wordt vervolgd

Op de zeedijk bij Wierum

Nadat we samen een tijdje van het uitzicht over dit deel van het Wad hadden genoten, besloot Jetske even verderop te kijken. Daar zijn op de kwelder onlangs de rijshoutdammen hersteld om de kwelder te behouden en te versterken…

Dat was na de eerdere fotosessie bij Peazens-Moddergat wat teveel van het goede voor mijn onderdanen. Ik stelde me tevreden met de eerste rij palen in de verte …

Daarna heb ik mijn camera eens op de peilschaal peilschaal gericht, die aan de voet van de dijk in de Waddenzee staat. Het is al een oudje, want ‘Waterschap Fryslân’ heet volgens mij al sinds 2004 ‘Wetterskip Fryslân’ …

En verder heb ik er nog enige tijd gewoon staan genieten van het uitzicht. Het was er zo mooi en zo stil, alsof ik er alleen op de wereld was. Omdat hier geen bankje op de dijk stond, heb ik me node van het uitzicht los moeten rukken om af te dalen naar het dorp …

Vlak voordat ik me om wilde draaien, verscheen de lange man ook nog even op dijk. Toch leuk om hem op die mooie dag aan het Wad tweemaal te treffen …

– wordt vervolgd

Bij Vissersmonument Wierum

Nadat we Peazens-Moddergat achter ons hadden gelaten, reden we in westelijke richting naar Wierum. Daar parkeerden we de auto op het Tsjerkeplein, waarna we opnieuw de zeedijk beklommen. Ditmaal liepen we over een trap waar door de zon een mooie zigzag lijn op geprojecteerd werd …

Zoals elk vissersdorp heeft ook Wierum zijn eigen vissersmonument. De vissersvloot van Wierum werd op 1 december 1893 getroffen door een grote ramp. Er waren 17 vissersschepen uitgevaren, slechts 4 daarvan keerden terug. 22 Vissers, variërend van 19 tot 80 jaar, bleven die nacht op zee achter …

We beklimmen de tweede trap om op de kruin de dijk te komen. Daar staat al jaren een verrekijker op een paal met daaronder de tekst ‘Dêr’t de dyk it lân omklammet’ – ‘Waar de dijk het land omhelst’ …

Kijkend naar de onderstaande foto, zou je bijna zeggen dat die tekst hier op de zeedijk bij Wierum geschreven moet zijn. Kijk maar eens hoe mooi de gebogen dijk als een beschermende arm om Wierum heen ligt …

Oud-studiegenoot Freko heeft die beschermende arm rond Wierum heel mooi in beeld gebracht met een dronefilmpje dat hij in 2020 rond dezelfde tijd en datum heeft gemaakt als onze wandeling eind november …

– wordt vervolgd

Van de dijk naar ’t klompenrek

We hebben de dijk en de zee intussen tijdelijk achter ons gelaten. Op weg naar de auto maken we nog een korte wandeling langs de huisjes van museum It Fiskershúske in Moddergat. Van de weidsheid van het Wad komen we weer in de beslotenheid van het dorpje. Om te beginnen een paar gesloten luiken met een hartje …

Veel valt heb ik er niet over te vertellen. Ik heb er gewoon genoten van de oude luiken met hartjes, de groen uitgeslagen dakpannen en de waterput bij Klaskes Húske. Toch nog maar eens terug gaan om ook eens binnen te kijken in die kleine optrekjes …

De laatste foto die ik op deze dag heb gemaakt in Peazens-Moddergat is er een van het klompenrek aan de achterkant van de helaas gesloten Kofje & tee drinkerij Yke-muoi

– wordt vervolgd