Categorie archief: bouwwerken

In de Papegaaienbuurt (3)

Geplaatst op door

Eind juli heb ik al twee blogjes gepubliceerd over de Papegaaienbuurt in Drachten. Het verhaal over dit bijzondere buurtje is niet compleet zonder de Rijkslandbouwwinterschool bij de kruising van de Torenstraat en de Houtlaan …

kruising Torenstraat - Houtlaan, met rechts de Rijks Landbouw Winterschool

Het gebouw werd opgeleverd tussen 1920 en 1922, naar een voorlopig ontwerp van R. Wibbelink. Na diens overlijden werd het ontwerp afgerond door gemeentearchitect Cees Rienks de Boer, Het diende oorspronkelijk als landbouwwinterschool, waarin boerenzoons (en later ook dochters) ’s winters les kregen in landbouwkunde als zaaien, rooien, spitten en voederen …

Het gebouw is sinds oktober 2007 officieel een rijksmonument, mede dankzij de zeldzame glas-in-loodramen van Theo van Doesburg, waaronder de ‘Grote Pastorale’ en ‘Kleine Pastorale’ met agrarische afbeeldingen. Ook ontwierp Van Doesburg een kleurenschema in oranje, groen en paars voor interieur en houtwerk, maar dit werd pas in 1988 zo uitgevoerd …

Theo van Doesburg ontwierp behalve het kleurenschema ook twee sets glas-in-loodramen met geometrische voorstellingen. De traplichtramen aan de Houtlaanzijde vormen de ‘Grote Pastorale’ (300×70 cm). Deze ramen zijn op de foto’s niet goed te zien, omdat er een boom in de weg staat.

Het bovenlicht boven de ingang aan de Torenstraat is de ‘Kleine Pastorale’ (93×183,5 cm). … van een zaaier, een maaier, een rooier en een spitter …

In de Papegaaienbuurt (2)

Geplaatst op door

Huis Torenstraat 3 is in 2018 door de gemeente Smallingerland overgedragen aan de Stichting Van Doesburg‑Rinsemahuis. In 2019 is het huis opengesteld als museumwoning*, met zorgvuldig hersteld interieur en exterieur volgens Van Doesburgs oorspronkelijke plannen. Het interieur is zó vormgegeven dat je volgens kenners het gevoel krijgt ín een driedimensionaal schilderij te zitten …

de Papegaaienbuurt in Drachten

Hoewel de naam ‘Papegaaienbuurt’ intussen een eretitel is geworden, is het ook vandaag de dag een uitdaging om iedereen te overtuigen het kleurenschema te respecteren. “Er is in de Vereniging van Eigenaren altijd wel iemand die het anders wil,” vertelt Lucienne. Ze woont halverwege het blok in de Torenstraat en is, samen met haar man Peter, ambassadeur van De Stijl in Drachten.

Hier vertellen ze in 2020 over hun ‘Stijlvolle’ huis in het tv-programma ‘Binnenstebuiten‘ …

de Papegaaienbuurt in Drachten
de Papegaaienbuurt in Drachten
in de Papegaaienbuurt in Drachten
de Papegaaienbuurt in Drachten
de Papegaaienbuurt in Drachten
de Papegaaienbuurt in Drachten

*Van Doesburg-Rinsemahuis
Torenstraat 3, Drachten
Toegang op afspraak, na registratie bij de balie van Museum Dr8888
Museumplein 2, Drachten
museumdrachten.nl/museumwoning-vdrh

Bij een viswerkplaats

Geplaatst op door

Aan de noordkant van de haven van Lauwersoog liepen we tegen een bouwwerk van een aantal gestapelde en gekoppelde containers aan. Kijkend naar de vergane aankleding had het iets met de visserij te maken …

een haveloos bouwwerk van gestapeld containers in de vissershaven van Lauwersoog
aan de achterkant van het bouwwerk van containers in de vissershaven van Lauwersoog
vissersbenodigdheden achter het haveloze bouwwerk
een kunstzinnig beschilderde doek hangt losjes aan de buitenkant van het bouwwerk

Ik besloot eens een kijkje aan de achterkant te nemen. Daar was evenmin sprake van glamour en grandeur. Maar de link met de visserij werd er versterkt door diverse attributen. We blijken terecht gekomen te zijn bij een soort van viswerkplaats. Hier wordt o.a. gewerkt aan een project om de oester terug te brengen in de Waddenzee. Meer informatie hierover kun je hier vinden: ‘Herkolonisatie van de platte oester op ’t Wad’ …

aan de achterkant van het bouwwerk van containers in de vissershaven van Lauwersoog
een krat vol lege schelpen
een krat vol lege schelpen
een bak met oesters in het water
een bak met oesters in het water
een net en een scherp mes om de oesters mee te openen

Zwarte sterns – blauw water

Geplaatst op door

Met twee kilometer verderop aan de overkant van de Leijen het paviljoen, zaten we in de vogelkijkhut ‘Blaustirns’ nog steeds rustig te wachten op de dingen die zouden komen. Als ze zouden komen tenminste …

paviljoen 'de Leijen' bij Rottevalle aan de overkant

En ze kwamen! Niet in groten getale, maar mem zei altijd: ‘Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd’. Na een tijdje vloog er meerdere een zwarte stern boven het blauwe water voor de vogelkijkhut langs …

een zwarte stern (blaustirns in het Fries) vliegt voorbij de vogelkijkhut
een zwarte stern (blaustirns in het Fries) vliegt voorbij de vogelkijkhut
een zwarte stern (blaustirns in het Fries) vliegt voorbij de vogelkijkhut

Nu eens vloog de vogel te ver weg, dan weer vloog hij onvoorspelbaar uit beeld. Maar uiteindelijk lukte het me toch twee keer om een aantal mooie foto’s te maken van een passage. De onderstaande serie was voor mij toch wel het toefje slagroom op de dag …

een zwarte stern (blaustirns in het Fries) vliegt voorbij de vogelkijkhut
een zwarte stern (blaustirns in het Fries) vliegt voorbij de vogelkijkhut
een zwarte stern (blaustirns in het Fries) vliegt voorbij de vogelkijkhut

En zo reden we, anderhalf uur nadat we via de fietsbrug aan de Zuiderhogeweg waren vertrokken, Drachten via het skûtsje ‘Henderika’ aan de Noorderhogeweg weer binnen …

skûtsje 'Henderika' op de rotonde bij het Noord in Drachten

Einde van een prachtige dag, waarop we alles er weer uit hebben weten te halen. Dankjewel, Jetske.

Op zoek naar de zwarte stern

Geplaatst op door

Het laatste deel van ons rondje pontje verliep snel. Tussenstops hebben we niet meer gemaakt. Om te beginnen waren er weinig interessante plekjes meer onderweg. Maar een tweede reden was, dat dit de eerste lange rit op mijn iLark was dit jaar. Ik had vooraf nog niet getest hoeveel km ik nu nog op een accu kan rijden. Uiteindelijk kwamen we via de kortste route weer thuis met nog één knipperend streepje op het stuur …

fietsbrug 'de Slinger' aan de Zuiderhogeweg in Drachten

Onderweg op e-bike en i-Lark had ik verteld, dat ik maandag zwarte sterns had gefotografeerd bij de vogelkijkhut ‘Blaustirns’. Echt mooi waren die foto’s niet geworden, omdat het bewolkt was op dat moment. Aafje, die ons nog niet had verwacht, vond het prima dat we nog even naar de Leijen zouden rijden om er hopelijk nog wel wat zonnige foto’s van te kunnen maken. Ditmaal pakten we de auto. Een minuut of 20, nadat we Drachten hadden verlaten via de fietsbrug de Slinger (foto boven), keken we vanuit de vogelkijkhut uit over de Leijen …

mijn fotomaatje kijkt uit over het meertje de Leien vanuit de vogelkijkhut 'de Blaustirns'
er ligt een bootje bij de laatste boom van het eilandje 'de Kninepôle' in de Leijen
er ligt een bootje bij de laatste boom van het eilandje 'de Kninepôle' in de Leijen
waterlelies vlak voor de vogelkijkhut 'de Blaustrins'
er vaart een rubberbootje naar het bootje bij de laatste boom van het eilandje 'de Kninepôle' in de Leijen
er vaart een rubberbootje naar het bootje bij de laatste boom van het eilandje 'de Kninepôle' in de Leijen

Veel viel er in eerste instantie nog niet te zien. Er lag een bootje voor anker bij de laatste boom van het eilandje ‘de Kninepôle’. Omdat er niemand aan boord leek te zijn, vermaakten we ons tijdelijk met de waterlelies voor de hut. Na een tijdje verscheen er een rubberbootje, waarmee koers werd gezet naar het plezierbootje bij de boom. Kort daarna verscheen er af en toe een zwarte stern in beeld …

een bloeiende waterlelie vlak voor de vogelkijkhut 'de Blaustrins'

– wordt vervolgd

Degelijk houtwerk

Geplaatst op door

“Kunnen we de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder hier vandaan ook zien?” vroeg Jetske na enige tijd. Ze keek op dat moment wel de goede kant op, want aan Jetskes’ oriëntatie ligt het niet. De hut was echter niet te zien. In 2018 stond hij nog duidelijk afgetekend tegen de achtergrond van de bekende windmotor en de boerderij (foto linksonder). Tegenwoordig gaat hij echter schuil achter de bomen (foto rechtsonder) …

de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder gezien vanaf de uitkijktoren 'Romsicht' in oktober 2018
Jetske kijkt vanaf de uitkijktoren 'Romsicht' in de richting van de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder. Na 7 jaar is de hut niet meer te zien door de intussen flink gegroeide komen.

We werpen nog even een blik omhoog naar de binnenkant van het dak van deze degelijk gebouwde uitkijktoren. En dan is het tijd om via beide houten trappen af te dalen en ons ‘rondje pontje’ te vervolgen …

het dak van de uitkijktoren gezien vanaf de tweede verdieping
we dalen af naar de eerste verdieping van de uitkijktoren
we dalen af naar de eerste verdieping van de uitkijktoren

Rond de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder leek weinig activiteit te zien, daarom besloten we door te rijden. In Oudega maakten we nog even een korte stop bij het ‘Albert Faber parkje’ om wat houtsnijwerk te fotograferen …

een uit een boom gesneden ooievaar in Oudega
een uit hout gesneden uil in Oudega
twee uit hout gesneden otters in Oudega

De laatste bezienswaardigheid was de in verval geraakte bijenkorf, die t.g.v. Leeuwarden-Fryslân 2018 in de zomer van 2018 tussen Oudega en Opeinde langs de weilanden werd geplaatst …

een grote bijenkorf in het weidelandschap, gemaakt t.g.v. Leeuwarden-Fryslân 2018
een grote bijenkorf in het weidelandschap, gemaakt t.g.v. Leeuwarden-Fryslân 2018

Bij uitkijktoren ‘Romsicht’

Geplaatst op door

Nadat we met het pontje aan waren overgezet, staken we bij de Hooidammen de weg over, om daarna het fietspad in de richting van Earnewâld te pakken. Na ruim een kilometer kwamen we aan bij de uitkijktoren ‘Romsicht’ …

de uitkijktoren 'Romsicht' in de Jan Durkspolder

De picknicktafel aan de voet van de toren stond mooi in de schaduw. We troffen het, want er gingen net vier mensen weg. En zo hadden we toch een mooi en lekker koel plekje om onze broodjes op te eten …

de uitkijktoren 'Romsicht' in de Jan Durkspolder
de uitkijktoren 'Romsicht' in de Jan Durkspolder

We hadden de broodjes net op, toen Jetske de door zonne-energie aangedreven excursieboot ‘Blaustirns’ van It Fryske Gea zag naderen. Jetske liep naar het bruggetje om de boot te fotograferen, ik deed dat vanaf de plek waar ik stond bij de picknicktafel. Vanuit dit standpunt kun je goed zien, dat je vanaf het bovendek mooi over de rietkragen heen kunt kijken …

Jetske fotografeert de door zonne-energie aangedreven excursieboot 'Blaustirns' van 'It Fryske Gea'

Hoewel Jetske niet zo’n held is bij uitkijktorens, had ze – zoals ik al had verwacht – met deze mooie houten uitkijktoren weinig moeite. Zo kwamen we mooi op tijd op de tweede verdieping om de ‘Blaustirns’ nog net te kunnen zien, voordat hij de thuishaven Earnewâld bereikte …

de door zonne-energie aangedreven excursieboot 'Blaustirns' van 'It Fryske Gea'
de door zonne-energie aangedreven excursieboot 'Blaustirns' van 'It Fryske Gea' verdwijnt langzaam uit zicht