Otters op de fietsstraat

Terwijl ik vorige week bij Oudega over de Wolwarren in de richting van de Hooidammen reed, viel me de vreemde verdeling van de asfaltkleuren me op. Was er een foutje gemaakt, was de asfalteermachine verkeerd ingesteld of defect …?

Niet veel verder werd het me duidelijk voorbij een nieuwe ‘snelheidsremmer’ stond een mij tot dusver onbekend verkeersbord. De weg was hernoemd tot een fietsstraat waar de auto te gast is. Een prima idee, omdat deze weg voor veel mensen ’s zomers onderdeel is van het fietsrondje met het pontje …

Een stuk verderop stond voorbij een tweede ‘snelheidsremmer’ stond nog een nieuw verkeersbord. Hiermee werd gewaarschuwd voor overstekende otters. Een soortgelijk bord heeft begin 2015 een stuk verderop langs deze weg gestaan. Dat heeft niet lang geduurd, omdat het een paar maal werd gestolen. Ik ben benieuwd hoe lang het er nu zal staan …

Beet!

Ik heb hier al vaak geschreven, dat Jetske over het algemeen maar weinig in haar omgeving ontgaat. Zo ook die middag op de camping aan de Dokkumer Ee. “Kijk, die hebben beet,” hoorde ik haar zeggen, toen er een schouwtje met buitenboordmotor naderde. En warempel, bij de wal gekomen stond de hengel van de visser met pet flink gebogen …

Gewapend met onze camera’s liepen we samen even naar de waterkant. De tweede man aan boord haalde de vangst met het schepnet boven water. Nadat hij hem van de haak had gehaald, zagen we dat het om een flinke snoek ging. Op Jetskes’ vraag of ze er ook een foto van wilden hebben, reageerde hij niet erg happig …

“We vangen hier tegenwoordig zoveel snoeken, dat we er alleen nog een foto van maken als ze minstens een meter lang zijn.” Dat gezegd hebbend, gaf hij de vis zijn vrijheid terug …

Mother en child reunion

Terwijl ik woensdagochtend in de grote vogelkijkhut in de Jan Durkspolder zat, zag ik rond het middaguur een reegeit tussen het riet verschijnen. Terwijl ze aan de waterkant rond scharrelde, kwam even later ook haar kalf uit het riet tevoorschijn …

Een filmpje voor de zondag …

Een reegeit en haar kalf

Nadat er een paar verfrissende buien over de provincie waren getrokken, was het gisterochtend tegen de 18°C in de tuin. Eindelijk weer temperaturen, waarbij ik even een fotokuiertje kon maken …

Ik reed naar de Jan Durkspolder waar ik alle ruimte had in de grote vogelkijkhut. Nadat ik daar aan de oostkant van de vogelkijkhut een paar grote zilverreigers had gefotografeerd, liep ik even naar de westkant van de hut. Ik had geen beter moment kunnen treffen …

Ik had nog maar net een van de luikjes geopend, toen ik in de verte een reegeit tussen het riet zag verschijnen. Ze liep naar de waterkant om wat te drinken. Niet veel later verscheen er ook een reekalf.

Ik er heb er bijna een half uur lang in stilte van zitten genieten … 🙂

Moeder en kind

Een schaapskudde van ‘de Wylde Weide’ begraast momenteel de groenstroken langs het riviertje de Drait weer. Toen ik er vorige week op de iLark langs kwam, speelde dit tafereeltje zich vlak naast het schelpenpaadje af. Daar heb ik met alle liefde even een tussenstop voor gemaakt …