Met de pont over

Een stuk voorbij het Noordergemaal gaat de weg over in een smal, maar mooi fietspad. Helaas hadden de bermen hier hun beste tijd al gehad met de vroege bloei van vooral koolzaad en fluitenkruid. De grote Herkules windmotor stond er vrijwel roerloos bij. Af en toe werd het rad even piepend en krakend in beweging gebracht door een zuchtje wind …

Bij De Veenhoop maakten we gebruik van de fiets- & voetgangerspont “De Grietman Eco’ om over te steken naar de Hooidammen. We steken hier het Grietmansrak en de Wijde Ee over. Op maandag 28 juli strijden de skûtsjes hier weer boord aan boord om het jaarlijkse kampioenschap. Na een korte vaart kwamen we aan bij de Hooidammen. Omdat daar geen bankje in de schaduw beschikbaar was, besloten we meteen maar door te rijden in de richting van de Jan Durkspolder …

Dooi aan de Wolwarren

Rond het tijdstip waarop de hulpdiensten in actie kwamen voor de gevallen schaatser, viel ook de dooi in. Dat was op dat moment nog niet echt voelbaar, maar het was wel zichtbaar. Het ijs krijgt ineens een andere glans wanneer het eerste water erop verschijnt. Het heeft iets melancholieks …

Ook aan bomen kun je het trouwens vaak zien. Voor mijn gevoel worden de tinten van de silhouetten zwarter zodra de dooi intreedt. Maar dat kan ook verbeelding zijn hoor. Wat geen verbeelding was, is dat vanaf dit punt aan de Wolwarren de Herkules windmotor a an de andere kant van de Wijde Ee vanaf kniehoogte niet te zien is, maar vanaf ooghoogte wel …

Tot slot een wijdere blik op het landschap ter plekke. Op de voorgrond twee stukken ondergelopen land aan de Wolwarren. Het pad aan de linkerkant leidt naar een woonark, die achter het bosje in de Wijde Ee ligt. In het verlengde van het pad staat op 600 m afstand de Herkules molen, waar ik twee uur eerder nog naar de schaatsers stond te kijken …

Terug via het bos in ’t ijs

Nog een laatste blik op de Noarderkrite tussen Smalle Ee en de Veenhoop, waar de laatste schaatsers vorige week donderdag hun rondjes nog even bleven draaien …

Nadat ik nog even had rondgekeken, stapte ik in de auto om dezelfde bijna 20 km lange route van gisteren in omgekeerde richting af te leggen. Onderweg van de Noarderkrite naar de Hooidammen maakte ik nog even een tussenstop bij het bos in de retentiepolder bij Smalle Ee. Rond de stammen waren ook hier de sporen van het zakkende ijs goed te zien …

Wie zich naar aanleiding van de foto van de zwanen, die hier dinsdag lekker op het ijs lagen, zorgen maakte of de zwanen niet vast zouden vriezen of dat ze misschien een gebrek aan water hadden … Niets van dat alles, ze lagen er op dat moment lekker in de zon. Voor open water konden ze in een sloot aan de andere kant van de weg terecht. Daar zaten ze nu ook in een weiland …

Herkules achter ’t hek

We laten de oude veensluis achter ons en steken de Binnenringfeart weer over. Terug op de dijk gaat Jetske linksaf om nog wat foto’s te maken van de grote windmotor ‘de Veenhoop‘ …

180117-1331x

Deze molen is een grote Amerikaanse windmotor van het merk Herkules. De molen werd begin vorige eeuw gemaakt bij de Deutsche Windturbinen Werke in Dresden. Sinds 2000 bemaalt hij na een restauratie de Groote Veenpolder weer, die deel uitmaakt van het natuurontwikkelingsproject Petgatten De Feanhoop van It Fryske Gea

180117-1326x

Terug op de dijk ben ik op ’t pad rechtsaf gegaan, waar ik op weg naar de auto intussen het hek weer ben gepasseerd …

180117-1332x

Windmotor in de mist

Ook vandaag gooi ik er nog maar even een paar mistfoto’s tegenaan, ze zijn weliswaar vorige week donderdag gemaakt, maar ze zouden ook van vandaag kunnen zijn, want ook nu leven we weer in een kleine wereld. Eigenlijk komt dat me wel goed uit. Sinds zaterdag deelt de MS weer een plaagstootje uit, en dus doe ik het noodgedwongen weer even rustig aan …

121115-1346x

Nadat ik donderdagmiddag bij het strandje van Smalle Ee wat foto’s had gemaakt van de palenrij en de aalscholvers in de mist, ben ik even richting De Veenhoop gereden. Ten oosten van dat dorpje staat de grote windmotor De Veenhoop, maar die was nu in geen velden of wegen te zien. Achter het hek leek de wereld op te houden …

121115-1408x

Ook vanaf het bruggetje bleef de molen verborgen achter een fijne vochtige vitrage en de dikke mist …

121115-1348x

Een knobbelzwaan leek wat doelloos heen en weer te zwemmen in de Binnenringvaart …

121115-1352x

Nadat ik nog een tijdje over het fietspad had gelopen, kwam de windmotor voorzichtig tevoorschijn uit de dikke grijze mist …

121115-1402x

Het was te koud om even lekker bij de picknicktafel te kunnen zitten, maar ik ben wel even afgedaald om de windmotor even compleet met zijn spiegelbeeld vast te kunnen leggen. Daarna heb ik snel de warmte van de auto weer opgezocht …

121115-1355x