Vandaag wordt het hier opnieuw tropisch warm. Wat een geluk, dat ik niet alleen foto’s heb gemaakt van de verkoelende waterstromen in het Waterloopbos, maar ook nog wat videoshots. Stromend water is tenslotte pas echt mooi als je het ook ziet bewegen en hoort ruisen of klateren.
Maak er een mooie dag van en hou ’t hoofd koel. ☀️❄️
Tijdens ons bezoek aan het Waterloopbos heb ik hier en daar wat koele waterstromen gefotografeerd. Dat kon nog wel eens van pas komen op een warme dag, dacht ik …
Sneller dan verwacht kan ik er vandaag al gebruik van maken. Nu eerst even naar de kapper, en daarna lekker – virtueel – met de voeten in een koele waterstroom …
Voorafgaand aan de bouw van de Willemsspoortunnel (OpenStreetMap) in Rotterdam werden proeven gedaan in het Waterloopkundig Laboratorium met een schaalmodel van o.a. de Nieuwe Maas en het Noordereiland. In de restanten van het schaalmodel in het Waterloopbos zijn de vorm van de Nieuwe Maas en het Noordeiland nog goed te herkennen …
Omdat er buiten de rivier te weinig ruimte was voor de aanleg van lange in- en uitgangen, kon de tunnel niet diep genoeg worden aangelegd. Het dak van de tunnel stak daardoor een stukje uit de rivierbodem. Met het schaalmodel dat hier ligt, werd onderzoek gedaan naar de invloed van de nieuwe tunnel op de scheepvaart en de stroming in de Nieuwe Maas …
In een oud filmpje is te zien hoe onder andere onderzoek werd gedaan naar stroomsnelheid en stroomrichting …
Terwijl ik me nog bezig hield met de Maasvlaktecentrale, stond mijn fotomaatje Jetske een stukje verderop te fotograferen op een bruggetje. Tijd om me weer eens bij haar te voegen …
Er zweefden meerdere gewone oeverlibellen boven het water dat onder het bruggetje door liep. Een paar maal lukte het om er eentje in de vlucht in beeld te vangen. Maar het mooist kun je ze toch wel bekijken als ze even ergens stil blijven zitten …
De echte verrassing bestond uit een paar weidebeekjuffers, die er rond vlogen. De weidebeekjuffer is een soort die houdt van kleinere wateren met stroming, zoals beken, sommige kanalen en kleinere rivieren. Het hele jaar door moet er zuurstofrijk water van goede kwaliteit voorhanden zijn. …
De weidebeekjuffer komt in mijn eigen omgeving maar nauwelijks voor. Daarom was dit wel een hoogtepuntje van de dag. Er was trouwens meer moois te zien. Vanaf dit bruggetje zagen we ook meerdere keren een klein, lichtbruin vogeltje vliegen. Hij landde vervolgens steevast op de rechteroever. Waarschijnlijk had hij daar een nestje. Voor mij was het beestje steeds te snel, maar Jetske heeft er wel een paar foto’s van kunnen maken. De ijsvogel – ook een soort die van stromend water houdt – die we elders tijdens onze tocht als een flits voorbij zagen komen, was ook voor Jetske te snel …
Het wordt tijd om dit beeldverslag van een wandeling door het Waterloopbos in april 2011 af te ronden. Dat doe ik om te beginnen met een beweeglijke weerspiegeling op niveau …
Om te weten wat wat is, zou je hier eigenlijk met een deskundige gids op pad moeten. Bij de onderstaande foto’s kom ik dan ook niet verder dan dat het fraaie stillevens zijn, waarin natuur en cultuur samengaan …
Als het een beetje meezit, wil ik komend jaar graag nog eens naar het Waterloopbos. Behalve dat er verschillende waterlopen door het bos lopen, tref je er ook diverse paden en wandelroutes van verschillende lengtes aan …
Ook voor mindervaliden zijn er twee routes van 1,8 en 2,5 km aangelegd. Om te voorkomen dat ik dan net als vorige week bij 1 model blijf hangen, moet een volgende keer het loopfietsje maar mee …
Wie zo lang niet kan wachten om te zien wat de actuele situatie is m.b.t. de schaalmodellen in het Waterloopbos, kan terecht op het weblog van mijn fotomaatje. Zij heeft in de tweede helft november – toen de herfstkleuren het mooist waren – een serie van 11 blogposts met echt prachtige foto’s gepubliceerd. Die serie begint hier: Waterloopbos …
Voor wie intussen echt geïnteresseerd is geraakt, heb ik nog wel een leuke tip voor in de Kerstvakantie. De heer Abe Hoekstra (oud-medewerker van het Waterloopkundig Laboratorium van 1966-1996) heeft een groot deel van de geschiedenis van het Waterloopkundig Laboratorium “De Voorst” in de Noordoostpolder vastgelegd en toegankelijk gemaakt op internet. Deze website bevat een schat aan informatie in de vorm van foto’s, video’s, tekeningen en beschrijvingen van de verschillende schaalmodellen: Waterloopkundig Laboratorium “De Voorst” in de Noordoostpolder
Morgen kom ik toe aan de ‘hoofdact’ in deze serie, dat wordt een 5-delige serie over ‘Deltawerk 1:1’.
– wordt vervolgd –
Het Waterloopbos wordt doorsneden door verschillende waterlopen. Die zijn in de jaren vijftig aangelegd om vanuit het Vollenhovermeer (Google Maps) de bassins voor de schaalmodellen van het Waterloopkundig Laboratorium te kunnen vullen met water …
Omdat de bodem van het bos ca. 5 meter lager ligt dan het peil van het Vollenhovermeer kon de aanvoer van water op een eenvoudige manier met behulp van schuiven worden geregeld …
Hier en daar ligt een boom in stilte gebroken te rusten in het water. Zo lijkt de natuur hieronder weer bezit te nemen van een betonnen model dat misschien ooit de bocht van een rivier heeft voorgesteld …
De Ecokathedraal laat mooi zien hoe hoe steen en beton samen kunnen gaan met de natuur, hier in het Waterloopbos kapselt de natuur daarnaast ook oude, vaak roestige onderdelen op een mooie manier in …
– wordt vervolgd –
Nadat ik gistermiddag in De Deelen veilig onder de scheef hangende berken door was gelopen, kwam ik op het meest oostelijke pad langs een bordje dat ik daar nog niet eerder had zien staan …
Tot voor kort stonden hier een soort kooien van kippengaas in het petgat, die waren nu vervangen door iets anders, en de tekst op het bordje maakte duidelijk wat de bedoeling ervan is …
Daarmee was mijn nieuwsgierigheid eerst voldoende bevredigd …
De foto’s spreken verder voor zich …
Geniet maar gewoon even mee van de grijsheid in dit stille oude turflandschap …
En van het lijnenspel op het wateroppervlak …
Afanja's Weblog 