Vandaag wordt het hier opnieuw tropisch warm. Wat een geluk, dat ik niet alleen foto’s heb gemaakt van de verkoelende waterstromen in het Waterloopbos, maar ook nog wat videoshots. Stromend water is tenslotte pas echt mooi als je het ook ziet bewegen en hoort ruisen of klateren.
Maak er een mooie dag van en hou ’t hoofd koel. ☀️❄️
Het waren lokaal een paar witte winterse dagen hier in Fryslân, maar het is alweer voorbij. En dat is maar goed ook, want de plaksneeuw leverde meer gladheid op dan sneeuwpret …
De laatste sneeuwresten verdwijnen nu snel. Alleen het heuveltje achter de vijver is nog goeddeels wit. Het net dat over de vijver is gespannen om bladeren op te vangen werd al snel weer zichtbaar … …
De druppels smeltwater die vanaf de pergola in de vijver vielen, inspireerden me om ter afsluiting van dit kortdurende sneeuwwintertje een stukje hypnotiserende video vast te leggen …
Spelenderwijs leer je een camera het best kennen, daarom heb ik gisteren eens wat gespeeld met de slow motion functie van de Sony RX10 IV. Het zijn nog bepaald geen superstrakke beelden, maar daar is het feit dat het gisteren nauwelijks licht is geweest debet aan …
Nadat ik onlangs het filmpje over de ijsvogels had gemaakt, bedacht ik me dat ik in 2022 nog meer video-opnamen van vogels had gemaakt. Dat leidde ertoe, dat ik afgelopen weekend een filmpje over wat vogelvaria heb gemonteerd.
‘Vogelvaria 2022’ is een videografisch overzicht van vogels die ik in 2022 voor de lens heb gehad. Met achtereenvolgens smienten, merels, een koolmees, klepperende ooievaars, parende ijsvogels, een nijlgans met een kuiken, een jonge lepelaar die de kolonie ontvlucht, twee juveniele kiekendieven in de bomen en in het water, een paar foeragerende witgatjes, badderende mussen, een onbekende eend, pootjebadende kieviten, gakkende grauwe ganzen, een meeuw en een blauwe reiger bij een karkas in de polder …
In april 2022 kreeg ik met dank aan mijn fotomaatje voor het eerst de kans om ijsvogels te filmen en te fotograferen. Hoewel de ijsvogels niet voor de mooiste achtergrond hadden gekozen op de takken bij hun nest, heb ik er in de loop van het voorjaar veel genoegen aan beleefd …
Behalve enkele honderden foto’s heb ik er ook ongeveer 30 minuten aan video-opnamen aan overgehouden. De afgelopen tijd heb ik die opnamen tussen de bedrijven door teruggebracht tot ruim 5 minuten. Ik heb in de loop der jaren wel betere films afgeleverd, maar het was niet te doen om ter plekke met een statief te werken. En ja, inzoomen zonder statief levert nu eenmaal niet de meest stabiele beelden op. Hoe dan ook, het is wat het is …
Dinsdag beschreef ik hier al hoe een grote zilverreiger, af en toe subtiel dansend, stond te vissen in de Jan Durkspolder. Wat ik er toen niet bij verteld heb, is dat tijdens het vissen het luchtalarm afging. Op dat moment was ik aan het filmen. Pas nadat ik was gestopt met filmen zag ik, dat het al ruim 10 minuten over twaalf was op dat moment. Een luchtalarm dat 10 minuten te laat afgaat, daar heb je wat aan in tijden van nood …**
De grote zilverreiger liet zich niet door het luchtalarm storen. Zo goed als ik onverstoorbaar bleef filmen tijdens het alarm, bleef hij onverstoorbaar dansen en vissen. En niet zonder succes. Dat succes kwam echter pas vlak nadat ik was gestopt met filmen …
Ik kon het niet laten om tussen het fotograferen door ook nog even een korte video-opname van de twee ijsvogels te maken. Omdat we in de auto zaten moest ik dit uit de losse hand doen. Daarbij had ik beter vooraf even een wat comfortabelere positie kunnen zoeken, dat was de stabiliteit van het beeld ten goede gekomen. Maar goed, dat heb ik dus niet gedaan, maar met een paar ‘knipjes’ is het toch wel de moeite waard, hoop ik.
Afijn, het gaat uiteindelijk om de beleving, en die was fantastisch …