Tagarchief: zeedijk

Wadlopers op ’t pad

Geplaatst op door

Als voor ons langzamerhand het eind van de tocht in zicht komt, komen ons drie mannen tegemoet die nog aan hun tocht moeten beginnen …

een drietal wandelaars komt ons tegemoet

Vanuit Peazens-Moddergat zijn er diverse mogelijkheden om het jaar rond onder leiding van een gids wadlooptochten van verschillende lengte en zwaarte te maken. Eén van de mannen droeg een stok bij zich. Net als bij het schaatsen op natuurijs, kent de man met de stok waarschijnlijk de veilige route, hij is de gids …

dichterbij gekomen, zien we dat het drie Wadlopers zijn
de mannen dragen alle drie een rugzakje, één van de mannen heeft een lange stok in de hand

Toen ik even later nog eens omkeek, waren de mannen al bijna uit zicht verdwenen. Jammer dat ze niet passeerden toen wij aan het eind van de strekdam zaten. Het zou mooi geweest zijn om hun sporen op het Wad met de camera te volgen. Helaas viel onze planning en die van hun niet samen …

de mannen verdwijnen uit zicht op de lange strekdam, in de verte zien we Schiermonnikoog met zijn witte vuurtoren nog eens 'zweven'

Achter de dijk

Geplaatst op door

De contouren van het tweelingdorp Peazens-Moddergat zijn in de verte weer herkenbaar. Links zien we de wieken van een molen en rechts zien we een kerktoren, ze staan allebei achter de zeedijk bij Peazens-Moddergat …

zicht op Peazens-Moddergat, met links de molen van Peazens en rechts de kerk van Moddergat

De stellingmolen ‘De Hond’ werd in 1861 gebouwd. In 1950 werd er een sloopvergunning voor de molen aangevraagd en verkregen, maar uiteindelijk werd de molen niet afgebroken. De Vereniging De Hollandsche Molen kocht ‘De Hond’ in 1968 in vervallen toestand voor het symbolische bedrag van één gulden aan. Van 1969 tot 1971 werd de molen volledig gerestaureerd …

de molen 'de Hond' in Peazens achter de zeedijk
de molen 'de Hond' in Peazens achter de zeedijk

De Sint-Antoniuskerk van Peazens is een laat-romaanse kerk, die omstreeks 1200 is gebouwd. Van de oorspronkelijke romaanse kerk zijn nog enkele delen bewaard gebleven. Voor de bouw van de kerk werd gebruikgemaakt van kloostermoppen, ook wel friezen genoemd. In 1792 werd de kerk ingrijpend veranderd. De oude zadeldaktoren werd afgebroken en de kerk werd in westelijke richting verlengd …

de spits van de Sint-Antoniuskerk in Peazens achter de zeedijk
de spits van de Sint-Antoniuskerk in Peazens achter de zeedijk

Ruim 200 m ten westen van de Sint-Antoniuskerk staat de kerk ‘It Anker’ in Moddergat. Deze gereformeerde kerk is gebouwd in 1899 …

de kerk 'It Anker' in Moddergat achter de zeedijk

Ik houd van de gelaagdheid van de zeezijde van de dijk.

Wandelaars langs het Wad

Geplaatst op door

We hadden niet alleen wat het weer betreft een prima dag uitgekozen om naar de Peazemerlânnen te gaan. Het was er ook heerlijk rustig …

wandelaars langs het Wad

Meer menselijke activiteit dan af en toe een passerende wandelaar in de verte hebben we er die dag niet gezien. Storend waren die mensen niet, integendeel, ze deden het fotografisch erg goed in die immense leegte …

wandelaars langs het Wad
wandelaars langs het Wad
wandelaars langs het Wad
wandelaars langs het Wad
wandelaars langs het Wad
wandelaars langs het Wad
wandelaars langs het Wad

Een tureluur in de zeeklei

Geplaatst op door

We hadden ongeveer een derde deel van de strekdam langs de Peazemerlânnen afgelegd (OpenStreetMap), toen ik even omkeek naar de zeedijk. We bevonden ons intussen ter hoogte van de laatste paaltjes van mijn geliefde palenrij een stukje verderop bij Peazens-Moddergat …

op de voorgrond natte zeeklei, linksachter is de zeedijk bij Peazens-Moddergat, vanaf de dijk loopt er een lange rij palen, die langzaam verdwijnt in zee

Jetske zag op dat moment een tureluur staan. De vogel had daar een perfecte schutkleur, zodat ik eerst even goed moest zoeken. Hij leek helemaal in de zeeklei op te gaan …

in de natte zeeklei zien we een tureluur staan
in de natte zeeklei zien we een tureluur staan
in de natte zeeklei zien we een tureluur staan

Toen de wind was gaan liggen

Geplaatst op door

Vorige week hadden fotomaatje Jetske en ik afgesproken om zo mogelijk gisteren naar het Wad te gaan. Omdat er de hele week een koude noordoostelijke wind stond, leek het me echter beter om het frisse Wad nog maar even uit stellen. Daarom besloten we donderdagavond om naar het Fochteloërveen te gaan. Toen vrijdagochtend de wind was gaan liggen, besloten we echter toch maar naar het Wad te gaan. Ja, wij kunnen dat. En dus begonnen we ons uitstapje gistermorgen even na elven bij het zeemijn-monument ten oosten van Peazens-Moddergat (OpenStreetMap) …

het zeemijn-monument bij Peazens-Moddergat

Bij aankomst zagen we niet ver het monument een dood schaap liggen. Zodra we uitstapten, begon het dier echter met zijn poten te bewegen. “Kijk nou,” zei Jetske, “hij leeft nog.” Hij was waarschijnlijk omgerold op de dijk, waarna hij hulpeloos op zijn rug was blijven liggen. Samen hebben we hem weer op zijn pootjes gezet, waarna hij binnen de kortste keren weer op de kruin van de dijk stond …

een schaap beklimt de zeedijk

Daarna begonnen we aan ons tochtje naar het Wad. Whilly had het even moeilijk met één van de vee-roosters, maar op de klim naar de kruin van de dijk lieten we Jetske ruim achter ons. Genietend van het eerste uitzicht over het Wad, werd ik meteen de zilte geur gewaar, toen ik daar op Jetske wachtte …

een gesloten hek achter de zeedijk met een bordje
een vee-rooster in de weg achter de zeedijk
uitzicht over de Peazemerlânnen en de Waddenzee
uitzicht vanaf de kruin van de dijk, verderop nadert mijn fotomaatje met haar rollende cameratas
een deels gesloten hek met een vee-rooster aan het begin van de strekdam

Gezellig pratend, wijzend en fotograferen begonnen we aan de ca. 1,5 km lange strekdam langs de Peazemerlânnen. Op de kop van de dam (OpenStreetMap) hebben we bijna aan het eind van de wereld onze broodjes gegeten. Het was heerlijk! En alsof het zo was afgesproken, stak er een noordelijk windje op, toen we aan de terugweg begonnen …

op de strekdam langs de Peazemerlânnen

Moe, maar voldaan, zit ik nu enkele honderden foto’s te sorteren. De komende tijd zal ik daar het e.e.a. van laten zien. Om ook tijd en energie te houden voor natuur, landschap en het mooie actuele weer, zal ik dat zonder al teveel tekst doen. Ik geniet van het mooie weer en ik wil van alles, maar om op de been te blijven moet ik hier en daar keuzes maken …

eind van de strekdam in de Waddenzee

Mooi weekend allemaal!

Een bijzon in de finale

Geplaatst op door

Aan alles komt een eind, zo ook aan ons dagje aan het Wad. Dit is het laatste deel van deze 19-delige serie. Nog een laatste rondblik over het Tsjerkeplein in Wierum. In de noordwesthoek van het plein staat een boerenschuur. Van alleen vis konden ze ook in zo’n vissersdorp tenslotte niet leven …

een huis en een schuur in Wierum

De schuur staat daar mooi op de hoek, maar verder is hij niet echt bijzonder. Mijn blik werd vooral getrokken door de beschilderde klompen, die er aan de muur hingen …

een muur met twee ramen en daar tussenin een klomp met een bloem
een donkerblauwe klomp met een lichtblauwe bloem erop geschilderd

Nog één keer richtte ik mijn camera op de Mariatsjerke. Op de toren staat een mooie windvaan in de vorm van een vissersboot onder zeil. De windvaan met de richtende jager en zijn hond staat op een van de huizen aan het Tsjerkeplein. Met de windvaan van die jager ben ik deze serie op 30 november begonnen …

de Mariatsjerke in Wierum
de windvaan op de kerktoren in Wierum, een zeilboot
de windvaan op een huis in Wierum, een jager en zijn hond

Op de terugweg heb ik in de buurt van Holwerd vanuit de auto nog een paar foto’s kunnen maken van het echt lange tweetal van ‘Wachten op hoog water’, dat bij de veerboot naar Ameland op de dijk staat …

'Wachten op hoogwater' - beeld van 2 vrouwen, die op de ijk bij Holwerd staan
'Wachten op hoogwater' - beeld van 2 vrouwen, die op de ijk bij Holwerd staan

We hadden het niet beter kunnen treffen. Na een aantal uitstapjes op rij met grijs weer, hadden we ditmaal eindelijk weer eens van begin tot eind zon. Dat kwam buitengewoon goed uit, want het gaf me de kans om de grijze decembermaand tot nu toe te kunnen vullen met 19 blogjes en 165 zonnige foto’s. Bijna weer thuis werden we onderweg nog getrakteerd op een bijzon …

Dank voor weer een machtig mooie dag, Jetske!

Een statig huis

Geplaatst op door

Ik had aan het Tsjerkeplein in Wierum een fijn muurtje gevonden om de batterij van mijn camera te wisselen en even te kunnen zitten. Ik zat er nog niet eens zo lang, toen ik Jetske weer zag verschijnen bij het vissersmonument op de zeedijk …

In de verte staat Jetske in haar blauwe jas bij het monument

De zon had het monument intussen in een ander licht gezet. De zigzag lijn was van de onderste trap verdwenen, maar nu was hij mooi te zien op de bredere tweede trap. Jetske maakte intussen een foto van het monument en/of de langharige grijsaard, die even later bij mij langs liep …

Jetske maakt een foto van het vissersmonument en/of de passant
de langharige grijsaard wandelt het dorp in

Ik maakte intussen nog wat foto’s van het grootste en meest statige pand aan het Tsjerkeplein. Het gebouw is waarschijnlijk in 1832 gebouwd in opdracht van schipper Andries Davids Vellema. Mogelijk is het later in gebruik geweest als herberg. In 1918 is het pand gekocht door het waterschap …

een statig huis aan het Tsjerkeplein in Wierum
de luiken zijn geopend
een oud bankje voor het huis
een glas-in-lood bovenlicht
een glas-in-lood bovenlicht

In de loop der tijd hebben er diverse verbouwingen plaatsgevonden. Tegenwoordig staat het huis op te boek als Rijksmonument. Na de kerk is het verreweg het grootste pand in het dorp, dat verder voornamelijk bestaat uit vissershuisjes. Het Waterschapshuis heeft een grote beeldbepalende waarde voor het Tsjerkeplein …

een raam met luiken op de zolder

– wordt vervolgd