Nadat ik nog enige tijd lekker op een muurtje in de zon had gezeten en een laatste foto van het kleurrijke bladerdek boven de ‘Inca-tempels’ had gemaakt, liep ik linea recta terug naar het voorste deel van de Ecokathedraal …

Daar liet ik me verleiden om bij de Porta Celi nog even af te dalen naar de vooral uit stoeptegels bestaande koepel, die toch wel één van de hoogtepuntjes van de ecokathedrale bouwkunst genoemd mag worden …

Moe, maar tevreden bekeek ik korte tijd later op het bankje in het voorportaal even de foto-oogst. Na een vluchtig weerzien met mijn fotomaatje en een kleurrijk bezoekje aan de Ecokathedraal was het tot dusver een mooie dag geweest, zodat ik rond half drie ’s middags met een voldaan gevoel huiswaarts kon tuffen …